Κάτω από πυκνές φυλλωσιές, σε χωμάτινες αυλίτσες και δροσερές ταράτσες, απολαμβάνουμε τα ωραιότερα καφεδάκια του Σαββατοκύριακου.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Όσο ο υδράργυρος… τραβάει την ανηφόρα, τόσο γεμίζουν τα πιο δροσερά café του ευρύτερου κέντρου, κάτω από τις φυλλωσιές των οποίων αναζητούμε τις απαραίτητες ανάσες δροσιάς, μαζί με το ιδανικό σκηνικό για τα (πολύωρα) σαββατιάτικα καφεδάκια μας. Ιδού, λοιπόν, πέντε από τα πιο αγαπημένα μας café, στη σκιά των οποίων δίνουμε ραντεβού τα μεσημέρια του Ιουνίου.
Μπορεί να μην έχει δική του αυλή, απλώνει όμως τα τραπεζάκια του κάτω από τις πυκνές φυλλωσιές του μικρού λουλουδιασμένου πεζόδρομου που το φιλοξενεί, φτιάχνοντας ό,τι κοντινότερο (και ομορφότερο) σε αυλή μπορούμε να φανταστούμε. Σημείο ιδανικό για να κρυφτείτε από τους πάντες, ένα ζεστό σαββατιάτικο μεσημέρι, με εφημερίδες, καλή παρέα και δροσερά καφεδάκια (στα 2€).
Αν έπρεπε να απονείμουμε το βραβείο του πιο δροσερού café της Αθήνας, το Momo θα ήταν σίγουρα μια από τις πρώτες επιλογές μας. Η μεγάλη χωμάτινη αυλή του σκεπάζεται από ψηλά δέντρα με πυκνές φυλλωσιές, τα ξύλινα τραπεζάκια από κάτω τους φορτώνονται με δροσερά καφεδάκια κι ακόμα πιο δροσερές σπιτικές λεμονάδες, σάντουιτς, haute dogs (ναι έτσι γραμμένα) και burgers εγγυώνται πως δεν θα πεινάσουμε ποτέ, ενώ όσο πέφτει το σκοτάδι τα κοκτέιλ (στα 7-8€) μονοπωλούν το ενδιαφέρον.
Επανήλθε δριμύτερο, μετά από χρόνια απουσίας, στην ταρατσούλα του πανέμορφου νεοκλασικού της Ασωμάτων, που στεγάζει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τμήματα του Μουσείου Μπενάκη. Η δροσιά εδώ πάνω είναι εγγυημένη, η θέα «πιάνει» από Ακρόπολη και Αστεροσκοπείο μέχρι Κεραμεικό και Πειραιά, και το café παραμένει ανοιχτό τα Σάββατα ως τις 23.00 το βράδυ, για να απολαύσουμε τα φώτα της πόλης να ανάβουν ένα-ένα. Τις υπόλοιπες μέρες, θα το βρείτε ανοιχτό ως τις 19.00 το απόγευμα.
Μας συστήνεται ως «μεζεδοκαφενές» κι έχει για αυλίτσα του ένα μικρό τμήμα της πλατείας Σμύρνης στον διαρκώς ανερχόμενο Βύρωνα. Ψηλά δέντρα παρέχουν απλόχερα την σκιά τους στις σιδερένιες καρεκλίτσες του με τα αφράτα μαξιλάρια, ενώ ο ελληνικός καφές έρχεται στο τραπέζι μοσχομυρωδάτος, συνοδεία λουκουμιού. Οι πρωινοί τύποι θα χαρούν να μάθουν ότι ανοίγει καθημερινά στις 7.00 το πρωί, για τα πρώτα καφεδάκια της ημέρας στη δροσιά. Το μεσημέρι το «γυρνάει», όπως κάθε παραδοσιακό καφενείο που σέβεται τον εαυτό του, σε ουζάκια και μεζέδες.
Δροσιά… κολωνακιώτικη, στο ιστορικό καφενεδάκι της Δεξαμενής που βουλιάζει από κόσμο τα βράδια –τα μεσημέρια, όμως, είναι πιο ήσυχο, και η σκιά δεν του λείπει, χάρη στα ψηλά δέντρα πάνω από τα τραπέζια του. Εδώ, στο πάλαι ποτέ στέκι του Παπαδιαμάντη, παραγγέλνουμε δροσερά καφεδάκια αλλά και ουζάκι με νόστιμους μεζέδες (για τους οποίους δύσκολα θα πληρώσουμε πάνω από 10€ το άτομο) και αν… μας πάρει η νύχτα, συνδυάζουμε ιδανικά με μια προβολή στο παρακείμενο, ομώνυμο θερινό σινεμά. Και οι αθηναϊκές νύχτες γίνονται μαγικές.