7 μέρη στην Αθήνα που είναι πιο όμορφα τον χειμώνα
Λάτρεις του χειμώνα, αυτή είναι μια λίστα που θα αγαπήσετε. Αλλά και οι υπόλοιποι, υποψιαζόμαστε πως θα συμφωνήσετε.
της Ηρώς Κουνάδη
Θα είμαστε ειλικρινείς. Δεν είμαστε από αυτούς που προτιμούν τον χειμώνα από το καλοκαίρι. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε ότι αντικειμενικά υπάρχουν μέρη στην Αθήνα που είναι αν όχι ομορφότερα τουλάχιστον πιο απολαυστικά απαλλαγμένα από τα τουριστοπλήθη του καλοκαιριού και τις μέχρι λιποθυμίας θερμοκρασίες του Αυγούστου. Κι αφού τα αναγνωρίσαμε, τα συγκεντρώσαμε σε μια λίστα αφιερωμένη στους χειμωνολάτρεις ανάμεσά μας. Ξέρουμε ότι είστε πολλοί.
Η Ακρόπολη
Δεν είναι μόνο η μισή τιμή του εισιτηρίου που θα πληρώσεις (πού 10 ευρώ και πού 20). Είναι και το ότι θα την φωτογραφίσεις με την ησυχία σου, σε όλο της το μεγαλείο, χωρίς αγνώστους να μπαίνουν συνεχώς στις φωτογραφίες σου. Και ότι θα περπατήσεις επιτέλους την μεγάλη διαδρομή στη βόρεια κλιτύ (πλαγιά σημαίνει αυτό) χωρίς να στάξεις από τον ιδρώτα.
Η Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Όπως και να το κάνουμε, έχει άλλη χάρη να περπατάς ανενόχλητος/η χωρίς να κάνεις ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα πλήθη που την κατακλύζουν το καλοκαίρι. Άσε που οι μουσικές των καλλιτεχνών του δρόμου είναι λίγες και καλές, και μπορείς να τις απολαύσεις με την ησυχία σου, χωρίς να μπλέκονται τα βαλκανικά με τα ρεμπέτικα και τα σαξόφωνα με τον Χατζιδάκι.
Η Πλάκα
Είναι από εκείνα τα μέρη μιας πόλης που το καλοκαίρι νιώθεις ότι είναι περισσότερο των επισκεπτών της παρά δικά σου. Όχι ότι δεν μας αρέσει να διασχίζουμε τα δρομάκια της αναπνέοντας μυρωδιές αντιηλιακού ντάλα Αύγουστο. Απλά να, είναι που τώρα η ωραιότερη γειτονιά της Αθήνας έχει μια ιδιωτικότητα σχεδόν συνωμοτική. Χώρια που αυτές τις μέρες ανθίζουν και οι αμυγδαλιές της.
Το Μετς
Αποπνέει τόσο πολύ αέρα «γειτονιάς» που σχεδόν μπορείς να φανταστείς μυρωδιά από αναμμένο τζάκι εκεί που περπατάς στα δρομάκια του –τα οποία διασχίζονται ιδανικά με ζεστό καφέ ανά χείρας και το soundtrack της Αμελί στα ακουστικά, και νιώθεις λες και είσαι στη Μονμάρτρη. Μετά κάνεις και μια στάση για κόκκινο κρασί υπό τους ήχους της τζαζ στο Odeon, για να ολοκληρωθεί η χειμωνιάτικη εμπειρία.
Το Κολωνάκι
Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι είναι πιο «αρχοντικό» τον χειμώνα: Άλλη χάρη έχει να περπατάς στο Κολωνάκι με το παλτό σου και άλλη με το ιδρωμένο σου t-shirt. Και μετά από αυτόν τον μικρό φόρο τιμής στις Ξιπασμένες Νεόπλουτες του Tennis Club, να κάνουμε και μια επίκληση στην πρακτικότητα του να περπατάς φορώντας κλειστά παπούτσια που παρέχουν πολύτιμη ασπίδα προστασίας από τα κακάκια των σκύλων στα πεζοδρόμια.
Η Πάρνηθα
Ναι, ωραία είναι και να στρώνεις πικνίκ στο Τατόι ντάλα καλοκαίρι (αν βρεις καμιά σκιά ελεύθερη και δεν σε φάει ο ήλιος) αλλά οι ωραιότερες πεζοπορίες στα μονοπάτια της γίνονται τον χειμώνα, με θερμοκρασία ιδανική για περπάτημα, απ’ αυτές που συνήθως έχουμε χειμώνα στην Ελλάδα. Και για το κερασάκι στην τούρτα, τα πεντανόστιμα μαγειρευτά ή/και τα αχνιστά καφεδάκια στα δύο καταφύγια του βουνού απολαμβάνονται ιδανικά πλάι στα αναμμένα τζάκια τους.
Το κέντρο
Αν έχεις δοκιμάσει ποτέ να κάνεις έστω και την διαδρομή Σύνταγμα-Εμπορικό Τρίγωνο με τον ήλιο να τσουρουφλά τα πεζοδρόμια, κινούμενος/η από πενιχρή σκιά ημιθανούς δέντρου σε πενιχρή σκιά ψηλού κτιρίου σαν άλλος Ροζ Πάνθηρας, μας νιώθεις. Μπορεί το Μοναστηράκι και του Ψυρρή να είναι ομορφότερα πλημμυρισμένα κόσμο και με τραπεζάκια απλωμένα έξω, αλλά το να περπατάς στην πόλη ντάλα μεσημέρι με 40 βαθμούς υπό σκιάν είναι πίστα για προπονημένους σε περιβάλλον Τρίπολης –ή Λάρισας, αν προτιμάτε οι βόρειοι. Γι’ αυτό σου λέμε, χειμώνας και πάλι χειμώνας. Ή έστω άνοιξη, που όπου να ‘ναι έρχεται.
Θα είμαστε ειλικρινείς. Δεν είμαστε από αυτούς που προτιμούν τον χειμώνα από το καλοκαίρι. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε ότι αντικειμενικά υπάρχουν μέρη στην Αθήνα που είναι αν όχι ομορφότερα τουλάχιστον πιο απολαυστικά απαλλαγμένα από τα τουριστοπλήθη του καλοκαιριού και τις μέχρι λιποθυμίας θερμοκρασίες του Αυγούστου. Κι αφού τα αναγνωρίσαμε, τα συγκεντρώσαμε σε μια λίστα αφιερωμένη στους χειμωνολάτρεις ανάμεσά μας. Ξέρουμε ότι είστε πολλοί.
Η Ακρόπολη
Δεν είναι μόνο η μισή τιμή του εισιτηρίου που θα πληρώσεις (πού 10 ευρώ και πού 20). Είναι και το ότι θα την φωτογραφίσεις με την ησυχία σου, σε όλο της το μεγαλείο, χωρίς αγνώστους να μπαίνουν συνεχώς στις φωτογραφίες σου. Και ότι θα περπατήσεις επιτέλους την μεγάλη διαδρομή στη βόρεια κλιτύ (πλαγιά σημαίνει αυτό) χωρίς να στάξεις από τον ιδρώτα.
Η Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Όπως και να το κάνουμε, έχει άλλη χάρη να περπατάς ανενόχλητος/η χωρίς να κάνεις ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα πλήθη που την κατακλύζουν το καλοκαίρι. Άσε που οι μουσικές των καλλιτεχνών του δρόμου είναι λίγες και καλές, και μπορείς να τις απολαύσεις με την ησυχία σου, χωρίς να μπλέκονται τα βαλκανικά με τα ρεμπέτικα και τα σαξόφωνα με τον Χατζιδάκι.
Η Πλάκα
Είναι από εκείνα τα μέρη μιας πόλης που το καλοκαίρι νιώθεις ότι είναι περισσότερο των επισκεπτών της παρά δικά σου. Όχι ότι δεν μας αρέσει να διασχίζουμε τα δρομάκια της αναπνέοντας μυρωδιές αντιηλιακού ντάλα Αύγουστο. Απλά να, είναι που τώρα η ωραιότερη γειτονιά της Αθήνας έχει μια ιδιωτικότητα σχεδόν συνωμοτική. Χώρια που αυτές τις μέρες ανθίζουν και οι αμυγδαλιές της.
Το Μετς
Αποπνέει τόσο πολύ αέρα «γειτονιάς» που σχεδόν μπορείς να φανταστείς μυρωδιά από αναμμένο τζάκι εκεί που περπατάς στα δρομάκια του –τα οποία διασχίζονται ιδανικά με ζεστό καφέ ανά χείρας και το soundtrack της Αμελί στα ακουστικά, και νιώθεις λες και είσαι στη Μονμάρτρη. Μετά κάνεις και μια στάση για κόκκινο κρασί υπό τους ήχους της τζαζ στο Odeon, για να ολοκληρωθεί η χειμωνιάτικη εμπειρία.
Το Κολωνάκι
Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι είναι πιο «αρχοντικό» τον χειμώνα: Άλλη χάρη έχει να περπατάς στο Κολωνάκι με το παλτό σου και άλλη με το ιδρωμένο σου t-shirt. Και μετά από αυτόν τον μικρό φόρο τιμής στις Ξιπασμένες Νεόπλουτες του Tennis Club, να κάνουμε και μια επίκληση στην πρακτικότητα του να περπατάς φορώντας κλειστά παπούτσια που παρέχουν πολύτιμη ασπίδα προστασίας από τα κακάκια των σκύλων στα πεζοδρόμια.
Η Πάρνηθα
Ναι, ωραία είναι και να στρώνεις πικνίκ στο Τατόι ντάλα καλοκαίρι (αν βρεις καμιά σκιά ελεύθερη και δεν σε φάει ο ήλιος) αλλά οι ωραιότερες πεζοπορίες στα μονοπάτια της γίνονται τον χειμώνα, με θερμοκρασία ιδανική για περπάτημα, απ’ αυτές που συνήθως έχουμε χειμώνα στην Ελλάδα. Και για το κερασάκι στην τούρτα, τα πεντανόστιμα μαγειρευτά ή/και τα αχνιστά καφεδάκια στα δύο καταφύγια του βουνού απολαμβάνονται ιδανικά πλάι στα αναμμένα τζάκια τους.
Το κέντρο
Αν έχεις δοκιμάσει ποτέ να κάνεις έστω και την διαδρομή Σύνταγμα-Εμπορικό Τρίγωνο με τον ήλιο να τσουρουφλά τα πεζοδρόμια, κινούμενος/η από πενιχρή σκιά ημιθανούς δέντρου σε πενιχρή σκιά ψηλού κτιρίου σαν άλλος Ροζ Πάνθηρας, μας νιώθεις. Μπορεί το Μοναστηράκι και του Ψυρρή να είναι ομορφότερα πλημμυρισμένα κόσμο και με τραπεζάκια απλωμένα έξω, αλλά το να περπατάς στην πόλη ντάλα μεσημέρι με 40 βαθμούς υπό σκιάν είναι πίστα για προπονημένους σε περιβάλλον Τρίπολης –ή Λάρισας, αν προτιμάτε οι βόρειοι. Γι’ αυτό σου λέμε, χειμώνας και πάλι χειμώνας. Ή έστω άνοιξη, που όπου να ‘ναι έρχεται.
