Νέα και ωραία μπαρ στο Εμπορικό Τρίγωνο
Βολτάραμε στην Αγία Ειρήνη και τα δρομάκια γύρω της, κι έχουμε πολλά να πούμε για νέα και παλιά αγαπημένα στέκια που αξίζει να (επαν)ανακαλύψεις.
της Ηρώς Κουνάδη
Δεν θέλουμε να σε σοκάρουμε, αλλά πέρασαν ούτε λίγο ούτε πολύ επτά καλοκαίρια από τότε που η πλατεία Αγίας Ειρήνης ήταν το κέντρο του αθηναϊκού κόσμου. Ένα από τα χιλιάδες πράγματα που συνέβησαν στο κέντρο από τότε μέχρι σήμερα ήταν το ότι υιοθετήσαμε τον όρο Εμπορικό Τρίγωνο για να αναφερόμαστε στην περιοχή ανάμεσα στο Μοναστηράκι, το Σύνταγμα και την Ομόνοια. Ένα άλλο ήταν ότι αυτή η περιοχή όσο περνούσαν τα χρόνια όλο και ομόρφαινε –μέχρι που έφτασε να αποκτήσει όχι ένα, όχι δύο, αλλά οκτώ καινούρια, ολόφρεσκα πεζοδρομάκια.
Και επειδή ένας από τους λόγους που αγαπάμε την Αθήνα είναι ότι τα πάντα ρει, και αυτό που μέχρι χτες ήταν το αγαπημένο σου μπαράκι μπορεί σήμερα να το βρεις σουβλατζίδικο και τούμπαλιν, εμείς φροντίζουμε να βολτάρουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο κέντρο και να σου μεταφέρουμε πού είναι κάθε φορά η δράση, μη βρεθείς να κάνεις τον τουρίστα στην ίδια σου την πόλη.
Στην Αγία Ειρήνη…
Στις θέσεις τους, και με τα τραπεζάκια τους παραταγμένα στην πλατεία, παραμένουν τα ιστορικά Rooster, Throubi και Καπάκι (φωτό κάτω), όπως και το Dizzy Mo με τις μουσικάρες του και τα ωραία του κοκτέιλ στη γωνία. Το Tailor Made μας αποχαιρέτισε (και το υπέροχο νεοκλασικό του Τσίλλερ που το στέγαζε ψάχνει την επόμενη μετεμψύχωσή του), το Spollati λέγεται τώρα Barrus, και απλώνει κι αυτό τραπεζάκια στην πλατεία, ενώ στη θέση του Rock & Balls βρίσκουμε τώρα το Il Baretto που φτιάχνει εκλεκτό ιταλικό εσπρέσο από νωρίς και εξίσου ιταλική κουζίνα αργότερα. 
Στην απέναντι όχθη, στις επάλξεις παραμένει όπως περιμέναμε το Zaf. Ακριβώς δίπλα στο School Pizza Bar, που επίσης καλά κρατεί, το σουβλάκι βρίσκει το γκουρμέ στέκι του στο Hoocut που δημιούργησαν πριν από ένα χρόνο και κάτι οι πέντε σταρ-σεφ της Cookoovaya (Περικλής Κοσκινάς, Νίκος Καραθάνος, Κλεομένης Ζουρνατζής, Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος). Μιλώντας για φαγητό, το χρόνια αγαπημένο μοντέρνο μαγειρείο Μάνας Κουζίνα Κουζίνα το πετύχαμε κλειστό Παρασκευή βράδυ 9 και κάτι, κάτι επίσημο για το κλείσιμό του όμως δεν έχει κυκλοφορήσει και στο τηλέφωνο δεν μπορέσαμε να τους βρούμε για να το επιβεβαιώσουμε. Σε άλλα νέα, η πλατεία έχει αποκτήσει εδώ και δύο χρόνια το δικό της μπεργκεράδικο, και το όνομα αυτού Pax. Και τσιπουράδικο έχουμε, «Πάμε Τσίπουρο, Πάμε Καφενείο» λέγεται, και τα δύο ανατολίτικα streetfoodάδικα-success stories της γειτονιάς, Falafellas και Feyrouz παραμένουν κανονικότατα στις επάλξεις, οπότε νηστικός στην Αγία Ειρήνη δεν πρόκειται να μείνεις.
Συνεχίζοντας προς την Καλαμιώτου…
Το Playhouse που αγαπήσαμε ως φοιτητές ήρθε από τα Εξάρχεια και προσγειώθηκε στο 3 της οδού Σκουζέ το 2017, κρατώντας την συνταγή επιτραπέζια+καφές ίδια κι απαράλλαχτη, όπως τη γνωρίσαμε. Στη γωνία Σκουζέ και Καλαμιώτου σχετικά νέα άφιξη (από το φθινόπωρο που μας πέρασε) είναι το Senios με τα εντυπωσιακά βαρέλια Metaxa πάνω από τη στιλάτη μπάρα του, και τις ωραίες του μουσικές που ξεστρατίζουν από την πεπατημένη της funk-o-jazz προς πιο world μονοπάτια. 
Στην ίδια την Καλαμιώτου, το μικρούλι μας το Dude (φωτό πάνω) μεγάλωσε και άπλωσε και έξω τραπεζάκια, παραμένει όμως τόσο κουλ όσο το μακρινό 2010 που το πρωτογνωρίσαμε. Το Chaplin που ήταν σχεδόν δίπλα του έκλεισε, το Otto στο παλιό αρχοντικό του Όθωνα τώρα το λένε Mask, η ατμόσφαιρά του όμως παραμένει stylish chic όπως την είχαμε συνηθίσει. Απέναντι του βρίσκουμε πλέον και sushi στο Shisan, δίπλα στα τραπεζάκια του Μελίλωτου, που όσα χρόνια και αν περάσουν θα παραμένει ένα από τα αγαπημένα μας αθηναϊκά φαγάδικα.
Η ιδιαίτερη περίπτωση της Σκουλενίου
Μιλώντας για αγαπημένα αθηναϊκά φαγάδικα, το πρώτο βιετναμέζικο εστιατόριο της Αθήνας προσγειώθηκε πριν από λίγο καιρό στη γωνία Σκουλενίου και Πραξιτέλους, είναι πεντάμορφο και πεντανόστιμο, και το λένε Madame Phu Man Chu. Δίπλα στην κυρία από την Ασία, στις γνωστές τους θέσεις παραμένουν το Χοροστάσιο που άνοιξε προ ημερών και την υπέροχη ταράτσα του, και η βερμουτερία μας –γιατί τι είναι μια πόλη χωρίς τη βερμουτερία της;− που λέγεται Odori κι έχει τη μουσική λίγο πιο δυνατά απ’ ό,τι θα θέλαμε, αν μας ρωτάς, φτιάχνει όμως και τέλειο brunch για τα γερόντια σαν και του λόγου μας που την τιμούν μεσημέρι, πριν ανέβουν τα ντεσιμπέλ, και είμαστε όλοι χαρούμενοι. Στην αντίπερα όχθη, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το υπέροχα ατμοσφαιρικό Quartier d’ Athenes ακροβατεί μεταξύ Παρισιού και παλιάς Αθήνας και σερβίρει επίσης τέλειο brunch, και μεσογειακή κουζίνα συνδυασμένη με εκλεκτά κρασιά (αναλυτικό μενού εδώ).
