Χυτήριο: Ελληνική παράδοση στο πιάτο

της Ηρώς Κουνάδη

Το παλιό χυτήριο μπρούτζου στο στενάκι της Αϊδινίου, δυο βήματα από το μετρό του Αγίου Δημητρίου, απολαμβάνει εδώ και λίγο καιρό τη νέα του ζωή. Οι παλιές του ζυγαριές μπορεί να μην φορτώνονται πια με βαριά μέταλλα, αλλά σηκώνουν πλέον τα… βάρη των μπαχαριών και των μυρωδικών που τις στολίζουν, μέσα σε μικρά τσουβάλια. Κάποιες ωραίες βιομηχανικές πινελιές έχουν διατηρηθεί για να θυμίζουν την παλιά του ταυτότητα, ενώσω το βλέμμα περιπλανιέται στον χώρο και στο τραπέζι φτάνουν γαργαλιστικές οι μυρωδιές από την ανοιχτή κουζίνα.

Πίσω από τον χαμηλό ξύλινο πάγκο που χωρίζει αυτή την κουζίνα από την σάλα του εστιατορίου, οι κατσαρόλες και τα τηγάνια παίρνουν φωτιά, δουλεύοντας πυρετωδώς, από το μεσημέρι ως αργά το βράδυ. Και τι δε βγάζουν: Από σμυρναίικα σουτζουκάκια και λαχταριστές τηγανιές με κρασί, μέχρι φρέσκα αυγά με λουκανικάκι «καραμανλίδικο» και πιπεριές Φλωρίνης. Ο Κώστας Συντάκας, σεφ με σπουδές στη Γαλλία και θητεία σε κουζίνες σαν αυτή του Μεγάλη Βρετανία, ήθελε ένα εστιατόριο που να παντρεύει, όπως λέει, «την παράδοση της γαστρονομίας μας με τις σύγχρονες επιρροές της μαγειρικής τέχνης», αλλά ταυτόχρονα να κρατά τις τιμές του σε (πολύ) χαμηλά επίπεδα. Και τα κατάφερε.

Στα ξύλινα τραπεζάκια του Χυτήριου, πλάι σε ράφια φορτωμένα με sticks κανέλας, γυάλινα βαζάκια με μπαχάρια και κατακόκκινα τενεκεδάκια από ντοματοπελτέδες Κύκνος, απολαμβάνουμε τις συνταγές του Κώστα, μαγειρεμένες με τα πιο φρέσκα υλικά που βρίσκει κάθε μέρα στις αγορές της γειτονιάς. Στο μενού του πρωταγωνιστούν προϊόντα και λιχουδιές ελλήνων μικροπαραγωγών, όπως η φέτα από τοπικό τυροκόμο της Κεφαλλονιάς, τα λουκάνικα από αλλαντοποιό στην Καρδίτσα, το λάδι Καλαμών που φέρνει ο ίδιος από το χωριό του, το κατίκι από τα τυροκομεία του Δομοκού και πάει λέγοντας.



Η στιγμή της παραγγελίας είναι δύσκολη, καθότι έχετε αφενός να διαλέξετε από ένα μενού που ανανεώνεται καθημερινά και αφετέρου να λύσετε διάφορα διλήμματα: Σχάρα ή μαγειρευτό; Λαχταριστές νοστιμιές που βγήκαν μόλις από τον φούρνο, ή μικρότερα μεζεδάκια που θα απλωθούν στη μέση του τραπεζιού για να τσιμπολογάει όλη η παρέα; Ή μήπως λίγο απ’ όλα;

Εμείς δοκιμάσαμε, και συστήνουμε ανεπιφύλακτα, για αρχή την πράσινη σαλάτα με ημίλιαστη ντομάτα, κατίκι Δομοκού, κάπαρη και μπουκιές από παξιμάδι, το τηγανιτό τυροπιτάρι με ξερή μυζήθρα (ακριβώς όπως το έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας) και την φέτα σε χωριάτικο φύλλο με ανθόμελο και σουσάμι. Για τη συνέχεια, η δυσεύρετη στην Αθήνα γουρουνοπούλα που σιγοψήνεται στον φούρνο με χοντρό αλάτι και ρίγανη είναι από τα «οπωσδήποτε» του καταλόγου. Εξαιρετικά είναι και τα μαγειρευτά ημέρας (εμείς δοκιμάσαμε τα σουτζουκάκια, που μας άφησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις) αλλά και η σχάρα, από την οποία δοκιμάσαμε το πολύ καλό κεμπάπ, τυλιγμένο σε πουγκί από αραβική πίτα, συνοδεία ντομάτας και ελαφριάς σως από γιαούρτι.

Όσο και αν παρασυρθείτε από το δελεαστικό μενού, μην αμελήσετε να κρατήσετε λίγο χώρο για τα λαχταριστά επιδόρπια –πραγματικά δεν θα χάσετε. Μους σοκολάτας, τσιζ-κέικ με γιαούρτι και μαυροκέρασο, σπιτικό γαλακτομπούρεκο και πάβλοβα με μους σοκολάτας είναι μερικές από τις προτάσεις για το… γλυκό κλείσιμο.

Για ένα πλήρες γεύμα δύο ατόμων, με δύο ορεκτικά, σαλάτα, δύο κυρίως πιάτα, επιδόρπια και το απαραίτητο –και πολύ καλό– χύμα κρασί, θα υπολογίσετε περί τα 15-17€ το άτομο. Το Χυτήριο θα το βρείτε ανοιχτό από Δευτέρα έως Σάββατο, από τις 12.00 το μεσημέρι μέχρι… εξαντλήσεως της όρεξης για καλό φαγητό. Τις Κυριακές η κουζίνα ξεκουράζεται. Οι γείτονες σημειώστε ότι κάνει και delivery, ενώ αναλαμβάνει και catering για κάθε κοινωνική εκδήλωση.