Εσείς πόσο... Savoir Vivre τύπος είστε;

«Η ευγένεια είναι η ένδυση του πνεύματος και δεν πρέπει να εμποδίζει το πνεύμα να ενεργεί ελεύθερα»
Φράνσις Μπέικον (Άγγλος φιλόσοφος και επιστήμονας)

της Έλενας Μπούλια

Συνηθίζουμε να συναντάμε στην καθημερινότητά μας συμπεριφορές συνανθρώπων μας που μας οδηγούν στο… εγκεφαλικό. Η «καλή συμπεριφορά» μοιάζει στις μέρες μας ανέκδοτο από την εποχή των παππούδων μας και η ευγένεια έχει μετατραπεί σε αξία που επιστρατεύεται πλέον σχεδόν αποκλειστικά από σκοπιμότητα. Χωρίς να διεκδικώ τον τίτλο της «ηθικής» και της «φιλόφρονης», οδηγούμαι αναπόφευκτα και σχεδόν καθημερινά σε αυτές τις σκέψεις, όταν οδηγώ, όταν βρίσκομαι σε κάποια δημόσια υπηρεσία, όταν τρώω σε κάποιο εστιατόριο ή όταν παραβρίσκομαι στην συνέλευση της πολυκατοικίας και δε μπορώ παρά να αναρωτιέμαι... πού πήγαν οι καλοί τρόποι και πόσο πιο ποιοτική θα ήταν η ζωή μας αν τους επαναφέραμε στην μνήμη και στην συμπεριφορά μας. Υποθέτω πως δεν είμαι η μόνη που νιώθει έτσι.

Εντελώς τυχαία έπεσε στα χέρια μου μία από αυτές τις μέρες ένα εγχειρίδιο Savoir Vivre, από αυτά που κυκλοφορούν μαζικά (συχνά δωρεάν) και οι περισσότεροι συνηθίζουμε να πετάμε στην ανακύκλωση (στην καλύτερη περίπτωση) μπερδεύοντάς το ενδεχομένως με κάποιον οδηγό art de la table, που κάθε άλλο παρά χρήσιμος είναι στις μέρες μας που το table της τραπεζαρίας χρησιμεύει περισσότερο για εκθετήριο βάζων και κηροπηγίων και λιγότερο για οικογενειακά γεύματα (πού χρόνος, άλλωστε;). Παραδόξως -για να επιστρέψω- αποφάσισα να ξεφυλλίσω το συγκεκριμένο εγχειρίδιο, το οποίο (για καλή του τύχη) έφτασε σήμερα στο γραφείο μου ως «πηγή έμπνευσης» πριν συνεχίσει την φυσιολογική του πορεία προς τον κάδο ανακύκλωσης.

Τα περιεχόμενά του, όπως φαντάζεται κανείς, καλύπτουν κάθε έκφανση της ζωής μας μέσα σε μία πολιτισμένη κοινωνία, περιγράφοντας γλαφυρά τους τρόπους με τους οποίους οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε, αν θέλουμε να θεωρούμαστε «ευγενικοί» και «πολιτισμένοι» ή έστω, αν θέλουμε να δίνουμε την εντύπωση ότι «έχουμε τρόπους». Οι περισσότερες από τις συμβουλές του βιβλίου μου φάνηκαν τουλάχιστον αστείες -αν όχι ανέκδοτες- κάποιες άλλες όμως (όχι λιγότερο αστείες με πρώτη ανάγνωση), κρύβουν εν τέλει μυστικά που πραγματικά θα μπορούσαν να κάνουν την ζωή μας καλύτερη. Η’ τουλάχιστον να την κάνουν να φαίνεται έτσι (κάτι είναι και αυτό!). Αν είστε σε διάθεση savoir vivre, ρίξτε μια ματιά στις «αστείες» και τις (συχνά ταυτόχρονα) «σοβαρές» συμβουλές που ξεχωρίσαμε και… πράξτε ανάλογα!

* Η εμφάνιση μιας κυρίας
- «Πολλές φορές η συνάντηση με ένα ρούχο σε ένα κατάστημα είναι μοιραία. Είναι αυτό που λέμε «το ρούχο σε διαλέγει». Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει μια κυρία να ίσταται στο ύψος των περιστάσεων και να το αγοράζει αμέσως, αλλιώς κινδυνεύει να μην το ξαναδεί ποτέ»
- «Η κομψότητα είναι μία εξίσωση με τρεις αγνώστους: την ηλικία, την ώρα, την εκδήλωση. Ας πάρουμε ως παράδειγμα οποιοδήποτε ρούχο. Εάν το φορέσει μία εικοσάχρονη, μπορεί να είναι τέλειο. Εάν το δοκιμάσει μία πενηντάχρονη, μπορεί να είναι γελοίο.»

* Η εμφάνιση ενός κυρίου
- «Η καλή στίλβωση των υποδημάτων είναι η χαρά του τζέντλμαν ή έστω του μπάτλερ του. Είναι μία τέχνη που καλό είναι να τη μάθουμε, όπως το δέσιμο της γραβάτας».
- «Επειδή δεν είναι σωστό οι άνδρες να σηκώνουν συνέχεια το παντελόνι τους από την ζώνη, θα πρέπει να φορούν τιράντες, αν φοβούνται ότι συνέχεια τους πέφτει. Οι τιράντες πάντα κρύβονται είτε κάτω από το γιλέκο ή κάτω από το σακάκι. Επιπλέον, δε φορούμε συγχρόνως τιράντες και ζώνη.»

* Στην πολυκατοικία
- «Το άκρον άωτον της ευγένειας όταν μετακομίζουμε σε μία πολυκατοικία είναι να παρουσιασθούμε και να συστηθούμε στους ενοίκους, χαιρετώντας τους ευγενικά και δηλώνοντας το όνομά μας και το διαμέρισμα κατοικίας μας.»
- «Δεν ελέγχουμε ποιος εισέρχεται ή εξέρχεται από τα γειτονικά διαμερίσματα και δεν σχολιάζουμε στον διάδρομο ή το μπαλκόνι τους άλλους ενοίκους».

* Στην γέννηση ενός μωρού
- «Δεν ρωτούμε μία έγκυο που δεν φορά βέρα τίνος είναι το μωρό, διότι θα την φέρουμε σε δύσκολη θέση. Μπορεί και η ίδια να μην το γνωρίζει».
- «Επειδή η μητέρα μετά τον τοκετό θέλει να επανακτήσει την θηλυκότητά της, ένα ωραίο νυχτικό, είδη μπάνιου ή καλλυντικά και λουλούδια θα την κάνουν να αισθανθεί καλύτερα».

* Στο φλερτ και τον έρωτα
- «Ο επιμένων νικά! Το ρητό έχει τεράστια ισχύ όταν φλερτάρουμε, αλλά υπό έναν όρο: εάν δούμε ότι η Δουλτσινέα ή ο πρίγκιπας των ονείρων μας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μας, δεν ανταποκρίνεται, το αποδεχόμεθα και αποσυρόμεθα. Ποτέ δεν γινόμεθα πιεστικοί ή κουραστικοί.»
- «Ο σεβασμός προς τον/την σύντροφό μας εκφράζεται και με την καθαριότητα. Φροντίζουμε πάντοτε για την σωματική μας υγιεινή και καθαριότητα. Κάνουμε μπάνιο πριν και μετά την πράξη.»

* Στον γάμο
- «Τα κριτήρια για να προχωρήσουμε στον γάμο είναι διαφορετικά από το να έχουμε μία απλή αισθηματική ή ερωτική σχέση: πρέπει να πρυτανεύει η λογική, να υπερισχύει ο χαρακτήρας και όχι μόνο η σεξουαλική έλξη. Έχουμε πολλά παραδείγματα φλογερών ειδυλλίων που διήρκεσαν λιγότερο και από τον μήνα του μέλιτος, ενώ γάμοι από συνοικέσιο απεδείχθησαν ευτυχείς».
- «Δεν είναι σωστό να στείλουμε ή να ζητήσουμε χρήματα αντί δώρου στους γάμους, εκτός κι αν πρόκειται για γονείς ή παππούδες.»

* Στο κινητό
- «Όταν συνοδευόμεθα, είναι αγενές να κτυπά το κινητό μας και να απαντούμε χωρίς να ζητήσουμε συγγνώμη από τον/την συνοδό μας, χωρίς να εξηγήσουμε ότι περιμένουμε ένα επείγον τηλεφώνημα ή χωρίς να προβάλλουμε μία άλλη πρέπουσα δικαιολογία».
- «Οι ώρες που επιτρέπεται να τηλεφωνούμε είναι από τις 9 το πρωί έως τις 10 το βράδυ και το Σαββατοκύριακο λίγο πιο αργά, εκτός αν μας ζητηθεί σαφώς να τηλεφωνήσουμε εκτός αυτού του ωραρίου.»

* Στο τραπέζι
- «Ο καλοαναθρεμμένος άνθρωπος έχει τους ίδιους τρόπους στο τραπέζι είτε είναι μόνος στο σπίτι του ή σε δεξίωση στο Μπάκινγχαμ, με τη μόνη διαφορά ότι τα καθημερινά του σκεύη είναι λιγότερο πολυτελή από τα επίσημα.»
- «Σε ένα εστιατόριο, ποτέ δεν φωνασκούμε με την είσοδό μας λέγοντας ‘άντε βρες μας ένα καλό τραπέζι’. Η κίνηση αυτή θα πρέπει να γίνεται διακριτικώς».

* Το κάπνισμα
- «Δεν παρουσιαζόμεθα σε ένα ρανετβού, σ’ένα σπίτι, αλλά ούτε εισερχόμεθα ή εξερχόμεθα από ένα εστιατόριο και κυρίως δεν χορεύουμε με το τσιγάρο στο στόμα.»
- «Δεν αδειάζουμε το στακτοδοχείο του αυτοκινήτου μας στον δρόμο, ιδίως όταν περιμένουμε να ανάψει ο πράσινος σηματοδότης ή είμεθα εγκλωβισμένοι σε κυκλοφοριακή συμφόρηση.»

* Στην διασκέδαση
- «Στις συναυλίες ροκ μουσικής, όπου όλοι χορεύουν όρθιοι, ο κανόνας είναι να μην σπρώχνουμε ούτε να πιέζουμε αυτούς που διασκεδάζουν μαζί μας.»
- «Στα μπουζούκια υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πετούμε λουλούδια: α) Κόβουμε τον μίσχο και τα ρίχνουμε από κάτω προς τα πάνω. β) Μαδάμε τα λουλούδια και φυσούμε ή πετούμε τα πέταλα ή τα δίνουμε στο χέρι. Σε κάθε περίπτωση δεν σημαδεύουμε το κεφάλι ούτε άλλα μέρη του σώματος (π.χ. το ντεκολτέ).

* Στο γήπεδο
- «Όταν οποιαδήποτε ελληνική ομάδα παίζει με οποιαδήποτε ξένη, πρέπει να υποστηρίζουμε την ελληνική.»
- «Καλό είναι, όσες γυναίκες επιθυμούν να πάνε στο γήπεδο, να έχουν υπ’όψιν τους ότι είναι χώρος σεξουαλικής εκτονώσεως. Συνεπώς δεν πρέπει να είναι ενδεδυμένες προκλητικώς.»

* Στα ταξίδια
- «Ετοιμάζουμε το πρόγραμμα του ταξιδιού. Επιλέγουμε τα μέρη που θα επισκεφθούμε και τα ξενοδοχεία που θα μείνουμε. Ζητούμε πληροφορίες από τους φίλους μας που έχουν ήδη επισκεφθεί τον τόπο που θα ταξιδέψουμε.»
- «Ο καλός ταξιδιώτης δεν διαμαρτύρεται συστηματικώς για την «άθλια κουζίνα» ούτε ζητά ειδικό μενού συνεχώς όπου κι αν πάει, δεν κριτικάρει τους πάντες και τα πάντα.»

* Στη δουλειά
- «Ένας εργαζόμενος σηκώνεται από το γραφείο όταν εισέλθει ένας ιεραρχικώς ανώτερος. Αυτό βεβαίως γίνεται μόνον την πρώτη φορά.»
- «Διαχωρίζουμε τα προσωπικά από τα επαγγελματικά θέματα. Στο γραφείο πηγαίνουμε για να εργασθούμε και όχι για να κάνουμε θεραπεία για τα ψυχολογικά ή αισθηματικά μας προβλήματα.»

* Στον στρατό
- «Με το που θα παρουσιασθούμε στο κέντρο εκπαιδεύσεως, θα καταλάβουμε ότι ο στρατώνας και ο θάλαμος δεν είναι spa. Πολλοί συστρατιώτες μας έχουν πάρει προσωρινό διαζύγιο από την καθαριότητα. Αρνούμεθα να συνηθίσουμε στην περιρρέουσα βρωμιά. Επιμένουμε να νιβόμεθα κάθε πρωί και βράδυ, να κάνουμε μπάνιο όποτε είναι εφικτό και να αλλάζουμε τακτικά εσώρουχα και κάλτσες (ποδαρίλα!).»