Πού να πάμε για παγωτό στην Αθήνα;
Χειροποίητο τζελάτο, εκμέκ και Σικάγο βγαλμένα από τα παιδικά μας καλοκαίρια, και άλλα κολασμένα σε μια λίστα που θα κάνει και διαιτολόγους να αμαρτήσουν.
Επειδή φέτος υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να μετράμε, όπως παλιά, τα παγωτά που τρώμε και όχι τις θερμίδες τους, ιδού πού θα δοκιμάσετε το καλύτερο παγωτό της Αθήνας.
Στο Le Greche (Μητροπόλεως 16, Σύνταγμα) για αριστουργηματικό χειροποίητο gelato, σε γεύσεις όπως το πολύ ιδιαίτερο ανθότυρο-περγαμόντο, αλλά και η συγκλονιστική σοκολάτα με δαμάσκηνα και ρούμι.
Στο Εργαστήριο Παγωτού –που δεν έχει ταμπέλα απέξω− στη Δάφνη (Εθνάρχου Μακαρίου και Μπουμπουλίνας 4) που φτιάχνει με την ίδια συνταγή από το 1967 το απόλυτο, ρετρό κρέμα-σοκολάτα –αλλά και φράουλα, φιστίκι, καϊμάκι.
Στην Τούλα, στο Παγκράτι (Ευτυχίδου 41) για παγωτό μουστάρδα, που φτιάχνεται με ολόκληρα κομμάτια αμύγδαλου, άφθονη καραμέλα, θυμαρίσιο μέλι, ανθόνερο και πρόβειο γάλα.
Στο Zuccherino του Παλαιού Φαλήρου (Αγ.Αλεξάνδρου και Ναϊάδων, Παλαιό Φάληρο) για το καλύτερο μάλλον παγωτό των νοτίων προαστίων –το Death by Chocolate είναι η πεμπτουσία των ονείρων κάθε σοκολατομανή που σέβεται τον εαυτό του.
Στο Σιντριβάνι της Νέας Φιλαδέλφειας (Ειρήνης 4 και Μαραθώνος) για παγωτό Σικάγο βγαλμένο από τα παιδικά μας καλοκαίρια.
Στο Γαλακτοπωλείο Μπακογιάννης της Ηλιούπολης (Χρυσοστόμου Σμύρνης 15, Πλατεία Κανάρια) για την θεϊκή βανίλια που αποδεικνύει ότι η απλότητα μπορεί καμιά φορά να αγγίξει κορυφές.
Στον Βάρσο (Κασσαβέτη 5, Κηφισιά) γιατί το καϊμάκι με γλυκό του κουταλιού βύσσινο είναι από τις αγάπες που αντέχουν στον χρόνο.
Στην Χαρά στην Πατησίων (στο 339, για την ακρίβεια) για το εκμέκ της που είναι αθηναϊκός θρύλος, και για το Σικάγο που αγαπούν οι νοσταλγοί των 80s και του ροκ εν ρολ.
Στη νέα άφιξη του Ψυρρή που λέγεται Κόκκιον (Πρωτογένους 2) και φτιάχνει συγκλονιστικό, χειροποίητο παγωτό φιστίκι, αλλά και πιο «περίεργα» πράγματα, σαν το παγωτό χαλβά, την αλμυρή καραμέλα, ή το παρφέ κουκουνάρι με βερίκοκο και κομμάτια από καρπό κακάο.
Στον Σουρλαντζή στο Κορωπί (Βασ. Κωνσταντινου 121) για τέτοιο παγωτό cheesecake φράουλα, που αξίζει κάθε χιλιόμετρο ως εκεί.
Στο Le Greche (Μητροπόλεως 16, Σύνταγμα) για αριστουργηματικό χειροποίητο gelato, σε γεύσεις όπως το πολύ ιδιαίτερο ανθότυρο-περγαμόντο, αλλά και η συγκλονιστική σοκολάτα με δαμάσκηνα και ρούμι.
Στο Εργαστήριο Παγωτού –που δεν έχει ταμπέλα απέξω− στη Δάφνη (Εθνάρχου Μακαρίου και Μπουμπουλίνας 4) που φτιάχνει με την ίδια συνταγή από το 1967 το απόλυτο, ρετρό κρέμα-σοκολάτα –αλλά και φράουλα, φιστίκι, καϊμάκι.
Στην Τούλα, στο Παγκράτι (Ευτυχίδου 41) για παγωτό μουστάρδα, που φτιάχνεται με ολόκληρα κομμάτια αμύγδαλου, άφθονη καραμέλα, θυμαρίσιο μέλι, ανθόνερο και πρόβειο γάλα.
Στο Zuccherino του Παλαιού Φαλήρου (Αγ.Αλεξάνδρου και Ναϊάδων, Παλαιό Φάληρο) για το καλύτερο μάλλον παγωτό των νοτίων προαστίων –το Death by Chocolate είναι η πεμπτουσία των ονείρων κάθε σοκολατομανή που σέβεται τον εαυτό του.
Στο Σιντριβάνι της Νέας Φιλαδέλφειας (Ειρήνης 4 και Μαραθώνος) για παγωτό Σικάγο βγαλμένο από τα παιδικά μας καλοκαίρια.
Στο Γαλακτοπωλείο Μπακογιάννης της Ηλιούπολης (Χρυσοστόμου Σμύρνης 15, Πλατεία Κανάρια) για την θεϊκή βανίλια που αποδεικνύει ότι η απλότητα μπορεί καμιά φορά να αγγίξει κορυφές.
Στον Βάρσο (Κασσαβέτη 5, Κηφισιά) γιατί το καϊμάκι με γλυκό του κουταλιού βύσσινο είναι από τις αγάπες που αντέχουν στον χρόνο.
Στην Χαρά στην Πατησίων (στο 339, για την ακρίβεια) για το εκμέκ της που είναι αθηναϊκός θρύλος, και για το Σικάγο που αγαπούν οι νοσταλγοί των 80s και του ροκ εν ρολ.
Στη νέα άφιξη του Ψυρρή που λέγεται Κόκκιον (Πρωτογένους 2) και φτιάχνει συγκλονιστικό, χειροποίητο παγωτό φιστίκι, αλλά και πιο «περίεργα» πράγματα, σαν το παγωτό χαλβά, την αλμυρή καραμέλα, ή το παρφέ κουκουνάρι με βερίκοκο και κομμάτια από καρπό κακάο.
Στον Σουρλαντζή στο Κορωπί (Βασ. Κωνσταντινου 121) για τέτοιο παγωτό cheesecake φράουλα, που αξίζει κάθε χιλιόμετρο ως εκεί.
