Φάνης Κιρκινέζος: "Από το Ακροπόλ αφήσαμε μόνο την σκεπή"

της Μάνιας Ζούση

Εν μέσω κρίσης το ιστορικό Ακροπόλ αναγεννάται και αλλάζει πρόσωπο, τινάζοντας την σκόνη και την φθορά των χρόνων που θάμπωναν την λάμψη του. Καινούριες θεατρικές και μουσικές παραγωγές ετοιμάζονται από καταξιωμένους καλλιτέχνες και δημοφιλή σχήματα.

Στο τιμόνι του ανακαινισμένου θεάτρου, ο Φάνης Κιρκινέζος, νέος, ευγενής, με αυτοπεποίθηση και εφευρετικότητα, ευφυής και προσηνής, αλλά κυρίως τολμηρός και πεισματάρης, με γνώση της αγοράς του θεάματος και της καλλιτεχνικής πιάτσας, διαθέτει άποψη και φιλοσοφία για το νέο Ακροπόλ. «Δεν είμαστε ούτε χώρος ψυχαγωγίας, ούτε κέντρο διασκέδασης, αλλά είμαστε οικοδεσπότες ανθρώπων που έρχονται καλεσμένοι μας» υποστηρίζει στο in2life.

-Τολμηρός ή ριψοκίνδυνος;

- Νομίζω περισσότερο τολμηρός, καθώς το ριψοκίνδυνος δεν μου ταιριάζει. Μου αρέσει τις ιδέες που σκέφτομαι και σε άλλους φαίνονται δύσκολα πραγματοποιήσιμες, να αναλαμβάνω να τις υλοποιώ. Πεισμώνω. Δεν με ερεθίζει το ρίσκο, αλλά αυτό που είναι πρωτοποριακό και καινούριο.

- Σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης, το θέαμα θεωρείται πολυτέλεια και γλυκό του κουταλιού μετά το κυρίως γεύμα, που και αυτό πολλές φορές απουσιάζει.

- Δεν πιστεύω καθόλου ότι το θέαμα, η ψυχαγωγία ή ένα υψηλό πολιτιστικό προϊόν, θεωρείται το γλυκό του κουταλιού μετά το κυρίως γεύμα ή το κερασάκι σε μια τούρτα, αλλά είναι απαραίτητο για να προχωράς τη ζωή σου. Μέσα στην καθημερινότητα είναι αναγκαία έξοδος για το μυαλό, την ψυχή και την καρδιά. Προέρχομαι από το χώρο της μουσικής που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Το ίδιο όμως επιδιώκω και στο θέατρο. Μέσω των τιμών και της τιμολογιακής πολιτικής όπου με εισιτήριο 10 ευρώ, θα μπορείς να δεις μια μουσική ή μια θεατρική παράσταση.

Αλλά και μέσα από την παροχή ενός υψηλού πολιτιστικού προϊόντος με δημοφιλή και κλασσικά ονόματα. Το Ακροπόλ από το 1931 έως σήμερα έχει διαγράψει σπουδαία ιστορία. Το στοίχημά μου είναι μετά από μια εποχή ύπνωσης και λήθαργου, να καταφέρουμε να ξανάρθουν εκείνες οι μέρες που ο κόσμος έκανε ουρά έως την Πανεπιστημίου για ένα εισιτήριο. Ήταν τότε που από τη σκηνή του πέρασαν όλα τα ιερά τέρατα της τέχνης. Αυτό θέλω να πετύχω και πάλι. Να κάνω το Ακροπόλ έναν χώρο φιλικό και προσιτό στο κοινό, έναν χώρο λαϊκό. Θα προσπαθήσω οι τιμές να είναι τέτοιες, που ακόμα και αυτός που δυσκολεύεται να έχει ένα καλό κυρίως πιάτο, να μπορεί να δοκιμάσει λίγο και από το «γλυκό!».

- Τι περιλαμβάνει το φιλολαϊκό σας μενού ;

- Πολλά, ειδικές τιμές για ομάδες, ειδικές τιμές για πολύτεκνους, δωρεάν είσοδος σε παιδιά που έρχονται οι γονείς τους, ειδικές τιμές για παρέες και πολλά άλλα. Μια διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο που ένα θέατρο επικοινωνεί με τον κόσμο.

- Η έως τώρα κρίση καταδεικνύει ότι δεν φρενάρει καλλιτέχνες και παραγωγούς , καθώς σχεδόν όλα τα θέατρα της πόλης παραμένουν ενεργά και οι καλλιτεχνικές ομάδες δημιουργούν ασταμάτητα. Θεωρείτε ότι η κρίση δημιουργεί τέχνη και μάλιστα ενδιαφέρουσα; Πιστεύετε ότι μπορεί να αναβιώσει η χρυσή εποχή του Ακροπόλ με τις τεράστιες ουρές;

- Είμαι σίγουρος. Ο κόσμος έχει μεγαλύτερη ανάγκη σήμερα να βγει, να πάει κάπου όπου δεν θα νιώθει ότι απειλείται από τις τιμές, σε έναν χώρο φιλικό, που να τον σέβονται και να τον υποδέχονται εγκάρδια. Είμαστε σαν ένα σπίτι και όχι χώρος ψυχαγωγίας ή κέντρο διασκέδασης, αλλά οικοδεσπότες ανθρώπων που είναι καλεσμένοι μας. Όπου αντί να φέρνει ο καθένας κάτι για να τσιμπήσουμε, δίνει ένα αντίτιμο και βλέπει το θέαμα που θέλει. Υποδεχόμαστε φίλους μας, από τους οποίους κάποιους ξέραμε και κάποιους τώρα τους γνωρίζουμε. Μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε ένα νέο κοινό του Ακροπόλ. Κάποτε υπήρχε ένας κόσμος που ερχόταν ειδικά από την επαρχία για να δει παράσταση. Αυτό θέλουμε να αναβιώσουμε. Και όχι να κάνουμε θεάματα λαμπερά, με προπωλήσεις και εξωφρενικά υψηλές τιμές. Θέλουμε το θέατρο να μπορεί να αποτελεί εύκολη, καθημερινή επιλογή καθενός που δεν έχει τι να κάνει το βράδυ.

- Υπάρχει δυναμικό από γνήσιους λαϊκούς καλλιτέχνες για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο; Στην σύγχρονη εποχή της υπεπληροφόρησης και της άχρηστης πληροφορίας, μοιάζει σαν το κοινό να τα έχει δει όλα.

- Είμαι σίγουρος ότι το κλασσικό ρεπερτόριο που και εμείς υπηρετούμε, ελληνικό ή διεθνές, είναι ένα ρεπερτόριο που μπορεί να αναβιώνει από τις νέες γενιές. Προσκαλώ καλλιτέχνες που εκτιμώ και αγαπώ σαν θεατής. Σκηνοθέτες όπως ο Λιβαθινός, ο Παπαβασιλείου, ο Μαυρίκιος ή ο Μαστοράκης. Στη μουσική συνεργάζομαι χρόνια με τον Σαββόπουλο, τον Ξαρχάκο, τον Παπαδημητρίου, άρα ήταν δεδομένο ότι αυτό το κομμάτι της μουσικής θα υπηρετήσω. Ο κόσμος έχει ακόμη ανάγκη τους κλασσικούς. Το καλοκαίρι όλες οι περιοδείες πήγαν εξαιρετικά καλά, η προσέλευση του κόσμου ήταν μη αναμενόμενη για τη χρονιά που ερχόταν.

Πιστεύω ότι το καλό, που σέβεται αυτόν που έρχεται να τον δει και δεν του φέρεται λησταρχικά, ανταμείβεται. Και αυτό φάνηκε από την πρώτη εβδομάδα του θεάτρου με την έναρξη του παιδικού όπου ήμασταν sold out και στις δυο παραστάσεις. Με 17 άτομα επί σκηνής και ζωντανή ορχήστρα και τιμές για τα παιδιά 10 ευρώ. Δεν θέλω το Ακροπόλ να θωρείται αποκομμένο από την πραγματικότητα και να μοιάζει ότι ζει στην υπερβολή και στην χλιδή του. Το κοινό θέλω να ξέρει ότι και οι καλλιτέχνες που αποδέχθηκαν την πρόταση συνεργασίας αποδέχθηκαν και τη φιλοσοφία μας. Οι μειώσεις των τιμών των εισιτηρίων, σημαίνουν και μειώσεις στις αμοιβές των καλλιτεχνών. Είναι σπουδαίο αυτό από την πλευρά τους.

- Τα φετινά high lights;

- Τα Χριστούγεννα η παιδική σκηνή θα ενισχυθεί από την παράσταση «Ο Πέτρος και ο Λύκος» με τον Διονύση Σαββόπουλο, ενώ μετά τον «Ερωτόκριτο», ο Στάθης Λιβαθινός θα παρουσιάσει τον «Ηλίθιο», παλιά του επιτυχία στην Πειραματική του Εθνικού. Στα μουσικά μεταξύ άλλων συζητάμε με τον Λέοναρντ Κοέν για μια σειρά παραστάσεων τον Μάρτιο.

-Αλλάξατε πολλά στο χώρο;

-Αλλάξαμε τα πάντα. Από τους χώρους υποδοχής και υποστήριξης, τουαλέτες, καμαρίνια, όλα τα ηλεκτρολογικά, τη σκηνή, τα καθίσματα, όπου μειώσαμε τη χωρητικότητα για να έχουμε καλύτερα, μεγαλύτερα και ξύλινα καθίσματα, όπως υπήρχαν παλιά. Απείραχτη αφήσαμε μόνο την σκεπή. Έχει γίνει ένα νέο θέατρο. Το επιμελήθηκε ο Γιάννης Μετζικώφ Αναβιώσαμε ιστορικά στοιχεία του κτιρίου, όπως τον πολυέλαιο που ανέβαινε και κατέβαινε, τα βαγονέτα της σκηνής, τον χώρο της ορχήστρας.

- Θα μπορούσε να ήταν και ένας προορισμός για συναντήσεις και καφέ στο κέντρο της πόλης;

- Ελπίζω λίγο αργότερα οι δυο στοές να ξαναζωντανέψουν και να ξαναγεννηθούν και τα κλειστά μαγαζιά να γίνουν χώροι εστίασης ή χώροι που θα μπορείς να βρεις ειδικά προϊόντα όπως ένας δίσκος ή κάποια βιβλία των παραστάσεων . Στόχος είναι η αναβάθμιση της Ιπποκράτους. Βρισκόμαστε σε ένα μαγικό και μοναδικό σημείο του δρόμου, όπου απέναντι δεν υπάρχει πολυκατοικία, αλλά ο κήπος της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Ελπίζω η κατάσταση να αλλάξει, καθώς εκτός από τη διάθεση μας, χρειάζεται και η συνεργασία διαφόρων φορέων.

Σίγουρα όλα θα ήταν αλλιώς αν πραγματωνόταν η δέσμευση του υπουργείου για πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου, της Ακαδημίας και των καθέτων τους. Παρά τη δύσκολη συγκυρία, τέτοιου είδους έργα δεν στοιχίζουν πολύ και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής, όλων όσων ζουν στο κέντρο. Τι ποιο ωραίο από έναν περίπατο σε πεζοδρομημένους άξονες που θα περιλαμβάνει τα θέατρα της πόλης από το Σύνταγμα έως και την Ομόνοια!