Μικρές καθημερινές ιστορίες: 4 εγκλήματα πάθους στο Bios

Δυνατή αφήγηση, έξυπνα σκηνικά ευρήματα, δυναμικές ερμηνείες. Η παράσταση που κέρδισε τις εντυπώσεις το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Αθηνών συνεχίζει να προτείνει τη δική της, ρηξικέλευθη ανάγνωση στην παράδοση.
Μικρές καθημερινές ιστορίες: 4 εγκλήματα πάθους στο Bios
της Μάνιας Ζούση
Φωτογραφίες © Χρήστος Αγγελόπουλος 


Τέσσερις ζοφερές ιστορίες ανθρώπινου πάθους που καταλήγουν στο φόνο, αφηγούνται πέντε νέες γυναίκες με εφηβικό παλμό, δυναμισμό και ένταση. Παράσταση που καθηλώνει, ταράζει και συγκινεί, οι «Παραλογές ή μικρές καθημερινές τραγωδίες» που ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Bios της οδού Πειραιώς από την θεατρική ομάδα «Sforaris», σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, αναπτύσσεται μέσα από έναν διάφανο και αθώα παιγνιώδη τρόπο, ταχύτατου ρυθμού και σοφού μέτρου.

Οι πέντε γυναίκες ηθοποιοί -Κίκα Γεωργίου, Άννα Ελεφάντη, Χριστίνα Μαξούρη, Αναστασία Μποζοπούλου και Βασιλική Σαραντοπούλου- εναλλάσσονται ανάμεσα σε ρόλους αφηγητών και μεταμορφώσεις σκοτεινών ηρώων και τραγικών ηρωίδων. Δυο από τις ηθοποιούς, όρθιες μπροστά σε μικρόφωνα που βρίσκονται στις άκρες της σκηνής -μια νοσταλγική αναφορά και θύμηση από σχολικές γιορτές και παραστάσεις μιας άλλης εποχής- αφηγούνται την ιστορία της κάθε παραλογής απευθυνόμενες στο κοινό, ενώ την ίδια ώρα οι άλλες τρεις μεταμορφώνονται στα δραματικά πρόσωπα της ιστορίας.

Ενδιάμεσα των αφηγήσεων και παράλληλα της δράσης ακούγονται αποσπάσματα από έργα του Τάσου Λειβαδίτη αλλά και σπαρακτικά δημοτικά τραγούδια από τις φωνές των πέντε κοριτσιών, φωνές κοφτερές σαν λεπίδι, που θυμίζουν μοιρολογίστρες ενός άλλου καιρού. Με ρυθμό και πρέπουσα ταχύτητα οι ηθοποιοί κινούνται κυκλικά αλλά και διαγώνια από τη μια άκρη της σκηνής στην άλλη, παραπέμποντας –σαν τιμητική υπόμνηση– σε χορό αρχαίας τραγωδίας.

Σε έναν ενιαίο, σχεδόν άδειο χώρο, ελάχιστα και ταπεινά σκηνικά αντικείμενα, όπως ένα παραλληλόγραμμο τραπέζι με ρόδες, ένας κουβάς, ή μια μεταλλική σκαλιέρα, μεταμορφώνονται κάθε φορά από τους ηθοποιούς ανάλογα με τις ανάγκες της δράσης και εξέλιξης του μύθου. Σκηνές όπως τα γεμισμένα με χώμα παπούτσια που αδειάζουν τελετουργικά στο πάτωμα, ή ο ήχος από τα τσόκαρα των ποδιών που σέρνονται στο τσιμέντο, είναι ορισμένες μόνο από τις εμπνευσμένες και συγκινητικές στιγμές της παράστασης.

Στην παραλογή «Η μάνα η φόνισσα» μια γυναίκα σκοτώνει το μονάκριβο παιδί της, όταν εκείνο ανακαλύπτει τη σχέση της με άλλον άνδρα. Για να εξαφανίσει τα ίχνη του το μαγειρεύει και το προσφέρει σαν γεύμα στον άντρα της. Όταν εκείνος καταλαβαίνει τί έχει συμβεί, της κόβει το κεφάλι, ρίχνοντάς το σε έναν νερόμυλο.
 
Στην παραλογή «Της σκοτωμένης», τρία αδέρφια σκοτώνουν την αδελφή τους, όταν μαθαίνουν πως ερωτεύτηκε το γιο του βασιλιά. Εκείνος, μόλις μαθαίνει τα φρικτά νέα αυτοκτονεί. Οι δυο οικογένειες θάβουν τους νεκρούς τους σε διπλανούς τάφους. Στο σημείο αυτό φυτρώνουν μια λεμονιά και ένα κυπαρίσσι που σμίγουν τα κλαδιά τους και στοιχειώνουν τη ζωή των δολοφόνων τους.

Στην παραλογή «Τα αγαπημένα αδέρφια και η κακή γυναίκα», ένας αδερφός ερωτεύεται τη γυναίκα του αδερφού του και εκείνη του βάζει την ιδέα να σκοτώσει τον άντρα της για να την παντρευτεί. Όταν έρχεται η ώρα να μοιράσουν την περιουσία ο ερωτευμένος αδερφός απαιτεί τα πιο καρπερά χωράφια και πάνω στον καυγά μαχαιρώνει τον αδερφό του. Ο τραυματισμένος και αδικημένος αδερφός δίνει τόπο στην οργή και δέχεται να πάρει τα πιο άγονα κτήματα. Ο παρ’ ολίγον αδελφοκτόνος, αναλογίζεται το κακό που πήγε να κάνει και τη δολοπλοκία της γυναίκας και την σκοτώνει.

Στην παραλογή «Η γυναίκα βοσκός», μια νύφη κακοπερνά στα χέρια της άσπλαχνης και κακής πεθεράς που την στέλνει εξόριστη στα μακρινά βουνά να φυλά τα πρόβατα. Όταν ο ξενιτεμένος γιος επιστρέφει και μαθαίνει για την κακομεταχείριση της γυναίκας του, σκοτώνει τη μάνα του κόβοντάς της το κεφάλι.

Με αισθητική και ποιότητα λόγου και εικόνας, που υπογραμμίζεται ακόμα και από τα απλά καθημερινά ρούχα των ηθοποιών που δεν είναι θεατρικά κουστούμια, αλλά μεταλλάσσονται σε αυτά με παιγνιώδη τρόπο, βαθιά πίστη, μελέτη και σεβασμό της παράδοσης, η παράσταση «Παραλογές ή μικρές καθημερινές τραγωδίες», ξεχωρίζει για την εφευρετική και σύγχρονη ματιά και ανάγνωσή της υποστηρίζοντας και τολμώντας μια θεατρική πρόταση.

Μέσα από τις ανοίκειες σκοτεινές ιστορίες της, όπου το υπερφυσικό στοιχείο ενυπάρχει με το ποιητικό, γοητεύει και συγκινεί. Και οι τραγικοί μύθοι που διαχειρίζεται συνεχίζουν μέσα στο χρόνο να αποτελούν έως σήμερα πραγματικές ιστορίες ενός σύγχρονου κόσμου.

Info:
Δραματουργική επεξεργασία - σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά - κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα- Ράνια Υφαντίδου
Επιμέλεια κίνησης-χορογραφία: Ξένια Θεμελή
Τραγούδι: Γιώργος Γλάστρας
Video: Κατερίνα Αποστολίδου
Μουσική Διδασκαλία: Κίκα Γεωργίου
Φωτογραφίες: Χρήστος Αγγελόπουλος
Παίζουν: Κίκα Γεωργίου, Άννα Ελεφάντη, Χριστίνα Μαξούρη, Αναστασία Μποζοπούλου και Βασιλική Σαραντοπούλου
Η παράσταση παρατείνεται έως τις 18 Ιανουαρίου

Παραστάσεις: Δευτέρα - Τρίτη, Ώρα έναρξης: 21.15
Διάρκεια: 70’
Είσοδος: 15€, 12€ (φοιτητικό)
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v