Ο Χρυσός Δράκος: Μαθήματα μαγειρικής με φόντο την παγκοσμιοποίηση

Σύγχρονος, επίκαιρος και καινοτόμος σκηνοθετικά, ο "Χρυσός Δράκος" της Κατερίνας Ευαγγελάτου έχει ήδη κερδίσει εγκωμιαστικά σχόλια του "ψαγμένου" θεατρικού κοινού. Οι παραστάσεις συνεχίζονται μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου.
Ο Χρυσός Δράκος: Μαθήματα μαγειρικής με φόντο την παγκοσμιοποίηση
της Κατερίνας Σφοντούρη

Επιλέγει προσεκτικά τις σκηνοθετικές προσεγγίσεις της, κερδίζει χρόνο με τον χρόνο την εμπιστοσύνη μας, φέτος μάλιστα μας καλεί σε ένα πλούσιο, θεατρικό «γεύμα». Η Κατερίνα Ευαγγελάτου επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο, στη Νέα Σκηνή, με ένα έργο-πείραμα για τα ελληνικά δεδομένα. «Ο Χρυσός Δράκος» του Γερμανού Ρόλαντ Σίμελπφενιχ παρουσιάζεται μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου και ήδη το υποψιασμένο κοινό της Αθήνας μιλά γι’ αυτό.

Την γνωρίσαμε γρήγορα αφού είναι η κόρη του σημαντικού σκηνοθέτη, Σπύρου Ευαγγελλάτου. Αν και στην αρχή ήμασταν κάπως επιφυλακτικοί λόγω του νεαρού της ηλικίας της, η Κ. Ευαγγελάτου απέδειξε ότι αποτελεί πλέον μία από τις πιο σημαντικές νέες δυνάμεις στη χώρα μας, στον τομέα της σκηνοθεσίας. Το «χάρισμα» μπορεί να το απέκτησε από τον πατέρα της, όμως η ίδια εξελίσσει τις ιδέες της, συνεχώς προσθέτει νέες οπτικές και κάθε φορά μας ανταμείβει με το σκηνικό αποτέλεσμα.

Μια σύγχρονη κοινωνική κριτική
Φέτος, μας φέρνει αντιμέτωπους με τον Ρ. Σίμελπφενιχ. Συμμετοχές και βραβεία σε φεστιβάλ της Γερμανίας και μια σειρά από επιτυχημένες συγγραφικές προτάσεις τον οδηγούν στο έργο «Ο Χρυσός Δράκος». Εμπνεόμενος καθαρά από την ίδια την εποχή του, αποφασίζει να μιλήσει για θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο.

Η αποξένωση, η μετανάστευση, η παγκοσμιοποίηση, η εκμετάλλευση είναι τα θέματα που θίγει «Ο Χρυσός Δράκος». Πρωτότυπο; «Καθόλου» μπορεί -σπεύδοντας- να απαντήσει κάποιος. Το ζήτημα είναι ότι ο συγγραφέας τοποθετεί τα ζητήματα αυτά σε έναν πραγματικά ιδιαίτερο χώρο (ασιατικό ταχυφαγείο) και «πλέκει» ένα ενιαίο έργο, το οποίο περιλαμβάνει πολλές μικρές, παράλληλες ιστορίες.

Πέντε πρόσωπα «ντύνονται» δεκαεπτά διαφορετικούς ανθρώπους μιας σύγχρονης πολυεθνικής κοινωνίας, που ζουν κι εργάζονται πολύ κοντά ο ένας στον άλλον. Στο κέντρο της ιστορίας, ένας νεαρός Κινέζος που υποφέρει από πονόδοντο και η μικρή αδελφή του που, χωρίς να το γνωρίζει, ζει φυλακισμένη μερικά μέτρα μακριά του.

Το αλλόκοτο περιβάλλον που δημιουργεί ο Ρ. Σίμελπφενιχ «εκμεταλλεύεται» η Κ. Ευαγγελάτου κρεμώντας κουζινικά σκεύη, παίζοντας με σκιές και φωτισμούς (του Σάκη Μπιρμπίλη) και καλώντας τους άνδρες να υποδυθούν γυναικείους ρόλους κι αντίστροφα. Ο συγγραφέας μάλιστα έχοντας γνώσεις σκηνοθεσίας, συχνά βάζει τους ηθοποιούς να εκφωνούν τις σκηνοθετικές οδηγίες ενώ το χτύπημα του κουδουνιού -που βρίσκεται επί σκηνής- αποτελεί το σινιάλο για αλλαγή σκετς.

Σουρεαλιστικές μεταμορφώσεις στη γειτονιά του κινέζικου ταχυφαγείου
Με τη σκηνοθεσία να δίνει στην παράσταση τον γρήγορο ρυθμό που της αρμόζει, το έργο αποκτά διαστάσεις παραμυθιού, κωμωδίας κι εν τέλει κοινωνικού δράματος. Στη γκροτέσκ ατμόσφαιρα που δημιουργείται, οι ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό στον «αγώνα» που καλούνται να συμμετάσχουν. Σβέλτες εναλλαγές ρόλων, με τον Νίκο Χατζόπουλο να πρωτοστατεί στις μεταμορφώσεις. Πείθει ως καστανή αεροσυνοδός, ευχόμενη να ήταν κάποια τελείως διαφορετική από αυτή που είναι.

Εύστοχη παρεμβολή στη ροή του έργου αποτελεί ο μύθος του Αισώπου, με τον μέρμηγκα να επιβάλλεται στον τζίτζικα. Φορώντας αυστηρά, κοκάλινα γυαλιά, η Φιλαρέτη Κομνηνού μεταμορφώνεται σε μυρμήγκι ενώ αστραπιαία «ντύνεται» το νεαρό κορίτσι και τον νταβατζή.

Η απολαυστική Εύη Σαουλίδου ξεφεύγει από τον ρεαλισμό και υποδύεται το αγόρι στην κουζίνα του ταχυφαγείου. Στιγμιαία, φορώντας ένα ριγέ πουκάμισο μεταμορφώνεται σε μεθύστακα και στη συνέχεια σε πιλότο. Πόσα σκηνικά αντικείμενα στη διάθεση των ηθοποιών!

Άξια αναφοράς η σύνθεση ήχων και η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου αλλά και η λιτή -όπως ακριβώς χρειαζόταν- επιλογή σκηνικών και κοστουμιών των Αλεξάνδρας Μπουσουλέγκα και Ράνιας Υφαντίδου.

[Δείτε το trailer της παράστασης]


Φεύγοντας
Αν δεν είσαστε λάτρεις του κλασικού και τάσσεστε υπέρ της σύγχρονης δραματουργίας και σκηνοθετικής οπτικής, τότε επιβάλλεται να παρακολουθήσετε τον «Χρυσό Δράκο». Μέσα σε μόλις 90 λεπτά της ώρας, ο μικρόκοσμος μέσα στον οποίο ζουν και δρουν οι χαρακτήρες καταφέρνει να λάβει διαστάσεις τέτοιες, ώστε γίνεται ένα επίκαιρο σχόλιο για την παγκοσμιοποίηση.

INFO: Ο Χρυσός Δράκος του Ρόλαντ Σίμελπφενιχ
Εθνικό Θέατρο-Κτήριο Τσίλλερ-Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»: Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, Ομόνοια. Τηλ: 210-5288170-1
Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00
Δύο επιπλέον τελευταίες παραστάσεις: Το Σάββατο 4/12 στις 18.00 και την Κυριακή 5/12 στις 21.15.
Τιμές εισιτηρίων:
18 € , φοιτητικό 13 €, κάθε Πέμπτη (ειδική ενιαία τιμή) 13 €.
Διάρκεια: 90’
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v