Θέατρο Παλλάς-«ΑΩ»: Το θέατρο ως κομμάτι της μεγάλης οθόνης

της Κατερίνας Σφοντούρη

Ένα ταξίδι αναζήτησης

«Ούτε θέατρο, ούτε χορός, ούτε κινηματογράφος αλλά μια σύμμειξη των τριών» ήταν η φράση που κέντρισε την προσοχή μας όταν πρωτοακούσαμε για την παράσταση ΑΩ στο θέατρο Παλλάς. Πώς θα συνδυάζονταν όλα αυτά όμως υπό την επίβλεψη του ουκρανού σκηνοθέτη Ash Bulayev;

Έχοντας ως αφετηρία το διήγημα «Βιβλιοθήκη της Βαβέλ» του αργεντίνου συγγραφέα Μπόρχες, ο Α. Bulayev, που ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, συνέλαβε την ιδέα του άπειρου της βιβλιοθήκης. Ένας χώρος, όπως το Σύμπαν, που για να τον κατανοήσει κανείς χρειάζεται έναν Οδηγό, έναν χάρτη. Αυτός ο χάρτης δείχνει το σημείο από το οποίο ξεκίνησες, αυτό που βρίσκεσαι σε μια δεδομένη στιγμή αλλά και αυτό προς το οποίο πηγαίνεις. Δηλαδή σα να ζεις τρεις διαφορετικούς χρόνους σε έναν.

Κάπως έτσι, κάπως μπερδεμένοι οι διάλογοι, χωρίς μάλιστα να υπάρχει κάποια κορύφωση (ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος), το «ΑΩ» προσέφερε ένα θέαμα ιδιαίτερο αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει συναισθηματικά τον θεατή. Υπαρξιακά ζητήματα, μοναξιά, μελαγχολία έμπλεκαν με καλλιτεχνικούς διαλόγους υποστηριζόμενα-ευτυχώς-από τέσσερις εύπλαστους ηθοποιούς αλλά και 300-μαγνητοσκοπημένους-κομπάρσους, οι οποίοι γέμιζαν τις αίθουσες της Βιβλιοθήκης.

Τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες

Μία μεγάλου μεγέθους οθόνη σινεμά, έξι τετράγωνα στη μέση να ανοίγουν και να φανερώνεται η σκηνή στην οποία κουστουμαρισμένοι περιφέρονταν οι Λένα Κιτσοπούλου, Αγγελική Στελλάτου, Μάξιμος Μουμούρης και Απόστολος Φράγκος. Παρακολουθώντας τους εκεί ψηλά -ουσιαστικά τους βλέπαμε στην μεγάλη οθόνη-εισάγονταν στην Βιβλιοθήκη και αναζητούσαν με αγωνία τον οδηγό, αυτόν δηλαδή που θα τους δώσει τις απαντήσεις στα ερωτήματά τους. Από το βιβλίο της πραγματικότητας έτρεχαν σε αυτό της αυταπάτης, στο βιβλίο του Θεού κ.ά.

Αρχέτυποι χαρακτήρες, από τη μια η ρομαντική Λένα Κιτσοπούλου και από την άλλη η «προσγειωμένη» Αγγελική Στελλάτου αλλά και οι δύο άντρες της παρέας, κάθονταν και σηκώνονταν από το τραπέζι, σα να μη μπορούσαν να βρουν ηρεμία.

Η τεχνολογία στην υπηρεσία της τέχνης

Το όλο εγχείρημα στηρίχτηκε στην καλή γνώση των τεχνολογικών μέσων. Ήχος και εικόνα έκλεψαν την παράσταση, αφήνοντας πολύ πιο πίσω το δραματουργικό κομμάτι.

Ειδικά εφέ και 3D design του Κώστα Γκίκα τονίζαν την διάθεση των χαρακτήρων που ήθελαν να ελπίζουν, να προσπαθούν και να αντλούν συνεχώς δύναμη για να συνεχίσουν. Το πρωτότυπο production design ανήκε στον Χριστόφορο Μπρέλλη, όπου ενώ νομίζαμε ότι βλέπαμε κάτι μαγνητοσκοπημένο, στην πραγματικότητα ήταν live cinema.

Δυνατό σημείο του «ΑΩ» αποτέλεσε επίσης η μουσική επένδυση, η οποία είχε τους ήχους του μέλλοντος. Από τη μία ήταν η μουσική σύνθεση του μοναδικού Νίκου Κυπουργού και από την άλλη τα μουσικά ηλεκτρονικά τμήματα του Σταύρου Γασπαράτου. Συνδυασμός δύο καλλιτεχνών που δημιούργησαν ένα μουσικό αποτέλεσμα με ιδιαίτερη αισθητική.

Φεύγοντας

Μια «γεύση» ανάμεικτη μας αφήνει το «ΑΩ». Βουτιά στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας, συνδυασμός real-time και μαγνητοσκοπημένου υλικού είναι αυτά που κρατάμε από το «ταξίδι» μας στον χωροχρόνο.

INFO:
ΑΩ του Ash Bulayev, Θέατρο Παλλάς, Βουκουρεστίου 5, Αθήνα, τηλ.: 210 3213100
Παραστάσεις: μέχρι 6 Απριλίου (εκτός από 2/4) στις 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 10, 25, 35, 40, 50, 60, 70 €
Προπώληση στα ταμεία του Παλλάς, με πιστωτική κάρτα 2108108181, www.ellthea.gr, Fnac (the Mall)
Διάρκεια: 80'