«Έθρεψε τον πολιτισμό για μια δεκαετία»
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου έγραψε σε ανάρτησή του στο Facebook ότι το Θέατρο Εμπρός «έθρεψε τον πολιτισμό μας για μια δεκαετία».
Από χθες, πληθαίνουν οι αντιδράσεις από θεατρόφιλους και μη για την εκκένωση της κατάληψης στο Θέατρο Εμπρός από την αστυνομία. Θέση για τα όσα συνέβησαν πήρε κι ο σπουδαίος θεατρικός σκηνοθέτης Δημήτρης Παπαϊωάννου ο οποίος μοιράστηκε με όσους τον ακολουθούν στο Facebook τη δική του εμπειρία από το συγκεκριμένο Θέατρο, τονίζοντας ότι «έθρεψε τον πολιτισμό για μια δεκαετία».
Ακολουθεί η ανάρτηση, η οποία έγινε στα αγγλικά και μέχρι στιγμής έχει πάνω από 570 κοινοποιήσεις.
«Ήμουν καλεσμένος στην αρχή, το 2011, για να μιλήσω για ένα άλλο θέατρο, που είχαμε δημιουργήσει με τα γυμνά μας χέρια το 1989. ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, ή, απλά Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ, όπως το λέγαμε και εκεί έγιναν οι πρώτες μου ζωντανές παραστάσεις και ευδοκίμησαν για 10 ολόκληρα χρόνια. Μπουκάραμε, παρανόμως χακάραμε το ηλεκτρικό και το νερό και μεταμορφώσαμε το ισόγειο σε θέατρο 40 θέσεων.
Είχαμε γίνει το talk of the town και υπήρχαν μεγάλες λίστες αναμονής για να μπει ο κόσμος μέσα. Δεν είχαμε ιδέα ότι ξεκινούσαμε μια νέα γλώσσα που θα μετέφερε τις ζωές μας για δεκαετίες σε μεγαλύτερες και ακόμα πιο σπουδαίες κλίμακες και τώρα σε όλο τον κόσμο.
Η κατάληψη είναι ένα κτίριο που καταλαμβάνεται από ανθρώπους που ζουν σε αυτό χωρίς το νόμιμο δικαίωμα να το πράξουν.
Ένας καλλιτέχνης είναι ένα ανθρώπινο ον, που πρέπει να συμπυκνώνει και να μεταμορφώνει τις στιγμές που ζει, σε έκφραση που μοιράζεται με άλλους. Αυτή ή αυτός θα το κάνει ό, τι και αν γίνει, ακόμη και παράνομα.
Αυτή είναι μια φωτογραφία της παρουσίασής μου στο ΕΜΠΡΟΣ και ακολουθούν φωτογραφίες από την ΚΑΤΑΛΗΨΗ/1990 από τους νέους μας εαυτούς που ξεκινούσαν»
Ακολουθεί η ανάρτηση, η οποία έγινε στα αγγλικά και μέχρι στιγμής έχει πάνω από 570 κοινοποιήσεις.
«Ήμουν καλεσμένος στην αρχή, το 2011, για να μιλήσω για ένα άλλο θέατρο, που είχαμε δημιουργήσει με τα γυμνά μας χέρια το 1989. ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, ή, απλά Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ, όπως το λέγαμε και εκεί έγιναν οι πρώτες μου ζωντανές παραστάσεις και ευδοκίμησαν για 10 ολόκληρα χρόνια. Μπουκάραμε, παρανόμως χακάραμε το ηλεκτρικό και το νερό και μεταμορφώσαμε το ισόγειο σε θέατρο 40 θέσεων.
Είχαμε γίνει το talk of the town και υπήρχαν μεγάλες λίστες αναμονής για να μπει ο κόσμος μέσα. Δεν είχαμε ιδέα ότι ξεκινούσαμε μια νέα γλώσσα που θα μετέφερε τις ζωές μας για δεκαετίες σε μεγαλύτερες και ακόμα πιο σπουδαίες κλίμακες και τώρα σε όλο τον κόσμο.
Η κατάληψη είναι ένα κτίριο που καταλαμβάνεται από ανθρώπους που ζουν σε αυτό χωρίς το νόμιμο δικαίωμα να το πράξουν.
Ένας καλλιτέχνης είναι ένα ανθρώπινο ον, που πρέπει να συμπυκνώνει και να μεταμορφώνει τις στιγμές που ζει, σε έκφραση που μοιράζεται με άλλους. Αυτή ή αυτός θα το κάνει ό, τι και αν γίνει, ακόμη και παράνομα.
Αυτή είναι μια φωτογραφία της παρουσίασής μου στο ΕΜΠΡΟΣ και ακολουθούν φωτογραφίες από την ΚΑΤΑΛΗΨΗ/1990 από τους νέους μας εαυτούς που ξεκινούσαν»
