Μπίγαλης: Λείπει σήμερα η αυθεντικότητα των 80s - 90s

του Παναγιώτη Κωνσταντίνου

Σε κάθε τους εμφάνιση “σαρώνουν” τα πάντα. Μπίγαλης, Πωλίνα και Χαριτοδιπλωμένος την παραμονή της πρωτοχρονιάς και την επομένη των Θεοφανίων (31 Δεκεμβρίου και 7 Ιανουαρίου) ανεβαίνουν στη σκηνή του Κυτάρρου για το απόλυτο '80s και '90s πάρτυ.

Αμέτρητες επιτυχίες, κέφι και ξέφρενοι ρυθμοί σε δυο γιορτινές βραδιές μέχρι τελικής πτώσης. “Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες”, “Του Αιγαίου τα Μπλούζ”, “Έτσι σε θέλω”, “Ροζ Μπικίνι”, “Η κόρη του περιπτερά”, “Ψηλές κοντές”, “Τα κορίτσια ξενυχτάνε”, “Με την πρώτη ματιά”, “Όσο υπάρχει αυτή αγάπη”, “Κατερίνα”, “Βραδινό μπανάκι”, “Πους απς”, “Μελισούλα” και πολλά – πολλά ακόμη.

Ο Κώστας Μπίγαλης μιλάει στο in2life για τις γιορτές στο Κύτταρο αλλά και τη “αυθεντικότητα” των 80s και 90s που έχουν επιστρέψει δυναμικά...

Πώς αποφασίσατε να βρεθείτε μαζί επί σκηνής στο Κύτταρο;
Με την Πωλινα και τον Χαριτοδιπλωμενο γνωριζόμαστε από παλιά οπότε όταν από το Κύτταρο μου πρότειναν συνεργασία μαζί τους συμφώνησα αμέσως. Αυτό που κάνουμε είναι ένα 80s-90s πάρτυ και ο κόσμος μέχρι τώρα έχει ανταποκριθεί εντυπωσιακά.

Τι σημαίνουν για εσένα τα '80s και '90s;
Τα 80s για μένα σημαίνουν αγγλόφωνα τραγούδια που έγραψα, με κορυφαία επιτυχία το διαχρονικό "I miss you". Τα 90s σημαίνουν ελληνικά τραγούδια με επίσης διαχρονικές επιτυχίες, όπως αποδείχθηκε, που αγάπησε η νεολαία του τότε δηλαδή οι σημερινοί σαραντάρηδες, οι οποίοι μετά από τόσα χρόνια γεμίζουν πάλι τους χώρους που εμφανίζομαι και τους ευχαριστώ από καρδιάς για την στήριξη τους.

Όμως στις εμφανίσεις σου γίνεται το αδιαχώρητο και από ανθρώπους μικρότερης ηλικίας. Έχει ανανεωθεί το κοινό...
Όντως υπάρχει και μια δεύτερη γενιά νέων "Μπιγαλικών". Υποθέτω άκουσαν τα τραγούδια μου επηρεασμένοι από τους μεγαλύτερους και αποφάσισαν ότι τους αρέσουν, και είναι πράγματι εντυπωσιακό.

Τι θα πετούσες από αυτές τις δεκαετίες;
Δεν θα πετούσα τίποτα, γιατί ήταν ωραία χρόνια. Ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης και της παρακμής της μουσικής βιομηχανίας, έχω εκτιμήσει πολύ αυτές τις δεκαετίες.

Τι σου λείπει περισσότερο;
Η αυθεντικότητα στη σημερινή μουσική πραγματικότητα. Σπάνια την ακούω πια... σύμφωνα πάντα, βέβαια, με τα δικά μου κριτήρια.

Για να μη μιλάμε συνέχεια για το παρελθόν, το “σήμερα” κερδίζει κάπου;
Στις ευκολίες της τεχνολογίας, αρκεί να έχεις και ικανότητες βέβαια, γιατί αλλιώς δεν φτάνουν για να παράγουν υψηλού αισθητικού επιπέδου μουσικό αποτέλεσμα.

Ο ήχος και τα τραγούδια σου έχουν κάνει μια δυναμική επιστροφή. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Στο ότι έχουν συνδεθεί με ευχάριστες αναμνήσεις των νέων παιδιών που τα άκουγαν τότε.

Πολλοί μιλούν για cult. Νιώθεις έτσι;
Όχι και πολύ, γιατί τα τραγούδια μου δεν μπόρεσαν ποτέ κάποιοι που ασχολούνται με τα μουσικά στυλ να τα κατηγοριοποιήσουν. Και αυτό μου άρεσε πολύ τελικά. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες και τα κλισέ των διαφόρων μουσικών ειδημόνων.

Να περιμένουμε ίσως και δισκογραφική επιστροφή;
Δισκογραφική επιστροφή όπως παλιά είναι μάλλον απίθανο γιατί απλά λόγω της πειρατείας του "δρόμου" αρχικά και μετά από το ίντερνετ, δεν υπάρχει δισκογραφία πια. Συνεπώς δεν υπάρχει και λόγος να μπει κανείς στην διαδικασία.

Έχεις αναφέρει επανειλημμένα πως πρωτίστως είσαι συνθέτης. Θα μπορούσες δηλαδή να κρατήσεις μόνο αυτό το ρόλο; Να γράφεις τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες;
Ναι, θα μου άρεσε να γράφω για άλλους καλλιτέχνες, αλλά κυρίως στο εξωτερικό. Και αυτό ήδη το προσπαθώ εδώ και κάποια χρόνια στο χώρο της σύγχρονης country μουσικής.

Θα έχουν και συνέχεια οι εμφανίσεις με την Πωλίνα και τον Χαριτοδιπλωμένο; Σκέφτεστε να ενισχύσετε το σχήμα των «’80s και ‘90s» και με άλλους;
Όσο ανταποκρίνεται ο κόσμος σε αυτό τον συνδυασμό με την Πωλίνα και τον Χαριτοδιπλωμένο, "ναι" θα συνεχίσουμε. Η ενίσχυση του σχήματος με κάποιον άλλον καλλιτέχνη και ποιος θα είναι αυτός, είναι θέμα της επιχείρησης.

Σε ποια περίπτωση θα έλεγες “τέλος, τα παρατάω”;
Το τραγουδιστικό θα μπορούσα να το περιορίσω σε λίγες επιλεγμένες εμφανίσεις, αν βέβαια αποκτούσα μια κάποια οικονομική ανεξαρτησία. Τη σύνθεση όμως ποτέ, γιατί για μένα είναι υπαρξιακό.

Και μια τελευταία ερώτηση... Μόλις είπα σε φίλους και φίλες πως θα κάνω συνέντευξη μαζί σου δέχτηκα “απειλές” για να ρωτήσω: “Ποια είναι η κόρη του περιπτερά;” Υπήρξε πραγματικά;
(Γέλια) Η κόρη του περιπτερά... μπορεί να υπήρξε, μπορεί και όχι. Ας αφήσουμε λοιπόν να αιωρείται....το μυστήριο. (Γέλια) Να 'στε καλά, χρονια πολλά!!! Εύχομαι για τη νέα χρονιά σε όλο τον κόσμο, υγεία, δουλειά και όνειρα....