Πλιάτσικας - Μυτακίδης: Η αρχή μιας υπέροχης φιλίας

του Παναγιώτη Κωνσταντίνου

Και οι δύο έχουν βάλει την προσωπική τους σφραγίδα στην ελληνική μουσική, δημιουργώντας δύο ρεύματα που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή, από τις αρχές του '90 μέχρι σήμερα. Δύο ρεύματα που γέννησαν και συνεχίζουν να γεννούν μουσικά παιδιά. Δυτικές Συνοικίες και Πέραμα. Πυξ Λαξ και Active Member. Φίλιππος Πλιάτσικας και Μιχάλης Μυτακίδης (BD Foxmoor). Ροκ Δυτικής Όχθης και Low Bap...

Η απρόβλεπτη συνάντηση του Φίλιπου Πλιάτσικα και του Μιχάλη Μυτακίδη στη σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου (16, 23 και 30 Δεκεμβρίου) αποτελεί τη συνεργασία του φετινού χειμώνα. Μια σύμπραξη που γράφει ιστορία ενώνοντας δύο διαφορετικούς μουσικούς κόσμους. Δύο κόσμους φαινομενικά αταίριαστους, που όμως όταν τους βλέπεις πάνω στη σκηνή, όταν τους βάλεις τον ένα δίπλα στον άλλο, τον έναν μέσα στον άλλο, συνειδητοποιείς πόσο υπέροχα μπλέκονται, πόσα κοινά έχουν.

Είναι ένα “Παραπόρτι” γιατί “κανείς δεν περισσεύει πια”, εξηγεί ο Μιχάλης Μυτακίδης, κάνοντας ένα απολογισμό και μια αυτοκριτική. “Δεν πρόκειται για μια αλλαγή, αλλά για μια συνέχεια.. [...] Συναντηθήκαμε στην Κύπρο, σε μια συναυλία. Γνωριστήκαμε, είχαμε το χρόνο εκεί, τα είπαμε καλά. Εμένα με βασάνιζε το γεγονός πως τον τελευταίο καιρό έχουμε χάσει πολλούς συνομήλικους από τα μουσικά πράγματα και είχα γράψει το κομμάτι “Κανείς δεν περισσεύει πια”. Κοιτάζοντας τον Φίλιππο ήταν σαν να ακόυω το τραγούδι μου και αυτός με βοήθησε να ξεπεράσω κάποιες τοξικές εμμονές που είχα με τους ανθρώπους. Ήμουν πολύ δογματικός”, παραδέχεται και θυμάται πως κάποτε τον “έλουζε” μαζί με τους Πυξ Λαξ. “Πιστεύαμε πως η άμυνα μας στο χιπ χοπ ήταν η περιχαράκωση...”

“Είπα να κάνω κάποια πράγματα διαφορετικά. Για μένα. Όποιος μπορεί να τα δεχτεί καλώς. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει την τρέλα μας. Πόσο μάλλον να τη στηρίξει. Αλλά και κανείς δεν μπορεί να κρίνει, αν πρώτα δεν ακούσει, δεν δει. Δεν τους αδικώ όμως γιατί και εγώ έχω βοηθήσει σε αυτό. Ενισχύσαμε αυτή την κατάσταση [...] Όλα μπορεί να ακούγονται σαν δικαιολογίες. Εγώ έχω ξεχρεώσει. Όποιος το ζήσει θα το καταλάβει. Όποιος δεν το ζήσει μπορεί να λέει ελεύθερα ό,τι γουστάρει”.



“Έτσι για το γαμώτο μας, για μια ωδή στον τρόπο μας”, απαντάει ο Φίλιππος Πλιάτσικας δίνοντας τη βάση αυτής της μουσικής συμπόρευσης. “Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αλλάζει γνώμη, αυτό του λέω εγώ [...] Εμείς πάντως με τους Πυξ Λαξ σας ακούγαμε. Ακούγαμε Active Member. Και πάντα έλεγα, και συνεχίζω να λέω πως είσαι ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της εποχής μας”, λέει γελώντας απευθυνόμενος στον Μιχάλη Μυτάκιδη.

Πάνω στη σκηνή, ο ένας βάζει διαρκώς μουσικές προκλήσεις στον άλλο. Εξάλλου όλη η συνεργασία είναι μια καλλιτεχνική πρόκληση, που εξελίσσεται σε μια αναπάντεχη αρμονία. Το μεγαλύτερο μέρος τους προγράμματος είναι σύμπραξη, με τον Φίλιππο και τον Μιχάλη να τραγουδούν κομμάτια δικά τους αλλά και άλλων καλλιτεχνών.

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας μίλησε αποκλειστικά στο in2life για τη συνεργασία με τον Μιχάλη Μυτακίδη, το “παραπόρτι” τους, όπως την έχουν ονομάσει, δίνοντάς της τον τίτλο ενός τραγουδιού των Active Member. Οι εμφανίσεις τους στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο “νομίζω πως είναι η αρχή μιας υπέροχης φιλίας”, όπως έλεγε και ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ στο “Καζαμπλάνκα”. “Η απόδειξη επί σκηνής”...



Πολλοί μιλούν για ένα συναρπαστικό εγχείρημα και άλλοι για μια κάπως αταίριαστη - ασύμβατη σύμπραξη. Φίλιππος Πλιάτσικας και Μιχάλης Μυτακίδης. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να αποδειχθεί ότι οι φαινομενικά διαφορετικοί κόσμοι μερικές φορές έχουν πολύ μεγαλύτερη συγγένεια από αυτούς που μοιάζουν ίδιοι. Με τον Μιχάλη βρεθήκαμε το καλοκαίρι, με αφορμή ένα τραγούδι δικό του και όλα τα υπόλοιπα προέκυψαν σαν νερό. Η απόδειξη επί σκηνής..

Πώς συναντιέται το “Ροκ της Δυτικής Όχθης” με το Low Bap; Πως συναντιέται ο Φίλιππος με τον Μιχάλη;
Έχουμε γεννηθεί και μεγαλώσει στη Δυτική Αθήνα. Τα ουρλιαχτά, οι κραυγές μας, οι πόθοι και οι ανησυχίες μας είναι παρόμοιες απλώς εκφράστηκαν με διαφορετικό τρόπο. Η ουσία όμως πίσω από τον τρόπο είναι τόσο κοινή που ακόμα και εμείς οι ίδιοι δεν το φανταζόμασταν πριν ξεκινήσουμε να παίζουμε μαζί στη σκηνή.

Υπήρξε ποτέ κάποιος δισταγμός σχετικά με το ετερόκλητο κοινό σας;
Θα χρησιμοποιήσω μία φράση του Μιχάλη από την συνέντευξη τύπου, όταν μας ρωτήθηκε το ίδιο ερώτημα. “Έχουμε τρομάξει με το πόσο “κοινό” κοινό έχουμε”.

Να περιμένουμε ίσως και κάποια δισκογραφική συνεργασία;
Ήδη έχει κυκλοφορήσει το πρώτο τραγούδι που φτιάξαμε παρέα με τον Μιχάλη, “Ο Λογαριασμός” και θα υπάρχει και συνέχεια. Μάλιστα στις εμφανίσεις μας στο Γυάλινο όσοι παρευρεθούν θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια καλύτερη γεύση από αυτά που ετοιμάζουμε παρέα.

Την παράστασή την ονομάσατε “Παραπόρτι”... Από πού μας βγάζει αυτό το “Παραπόρτι” και που μας οδηγεί;
Σ’ αυτη την εποχή ο κόσμος έξω, ενδεχομένως και εμείς μαζί, είναι σαν να βρίσκεται σε παράκρουση, σε αμοκ. Απ’τις κεντρικές πόρτες αυτά που έχουν πρόσβαση σε τέτοιες εποχές είναι η ρηχότητα και η μισαλλοδοξία με ότι αυτό συνεπάγεται και στον χώρο του τραγουδιού. Στην καλύτερη δεν των περιπτώσεων φτάνει σε μια αναζήτηση παλιών και σίγουρων ακουσμάτων, στάσιμων έως και βουκολικών. Σε μια τέτοια εποχή λοιπόν που απ’ τις κυρίως πόρτες έχουν πρόσβαση όλα αυτά τα πράγματα, η διέξοδος μας προς το φως που εμείς ψάχνουμε μπορεί να γίνει μόνο μέσα από ένα παραπόρτι.

Είναι αυτός ο “καινούργιος μουσικός κόσμος” του Πλιάτσικα. Να περιμένουμε και νέες συνεργασίες ή προσωπικές διαδρομές σε διαφορετικά μουσικά μονοπάτια;
Πάντα ακόμα και από την εποχή της μπάντας (Πυξ Λαξ) εμείς ψάχναμε διαφορετικά μουσικά μονοπάτια και είχαμε μάλιστα πολλές φορές κατακριθεί για αυτό το ανοιχτό πνεύμα που είχαμε σε σχέση με τη μουσική. Ήμασταν απ’ τους πρώτους που προσπαθήσαμε να παντρέψουμε το λαϊκό στοιχείο με την ποπ και τη ροκ μουσική. Ήμασταν από τους πρώτους που αγαπήσαμε το ηπειρώτικο κλαρίνο και τα πολυφωνικά σχήματα της Ηπείρου και τα εντάξαμε μέσα στα τραγούδια μας. Ήμασταν από τους πρώτους που ανατριχιάσαμε, παίξαμε μαζί τραγούδια και τα ηχογραφήσαμε με τον Ψαραντώνη. Βρεθήκαμε στο ίδιο στούντιο φτιάχνοντας τραγούδια με τον Eric Burton ή σε προσωπικό επίπεδο, όταν βρέθηκα με έναν άλλον εκπρόσωπο της rap μουσικής, τον MC Yinka όπου πάρα πολλοί από το ευρύτερο μουσικό κύκλωμα με κοιτούσαν καχύποπτα και φτιάχνανε photoshop με τη φάτσα μου σε πανό από πορείες. Άρα το να συνεργάζομαι τώρα με έναν άνθρωπο που πάντα θεωρούσα και ακόμα θεωρώ έναν απ’ τους μεγαλύτερους ποιητές που έχουμε στη χώρα μας, δεν νομίζω πως αποτελεί έκπληξη.

Από τους Πυξ Λαξ μέχρι σήμερα, τι έχει αλλάξει και τι έχει μείνει ίδιο για τον Φίλιππο Πλίατσικα;
Μόνο με έναν δανεικό στίχο μπορώ να απαντήσω “…τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά…”

Τελικά τι ήταν και πώς συνεχίζει αυτό το “Ροκ της Δυτικής Όχθης”;
Ήταν ο ήχος που προέκυψε στα μέσα της δεκαετίας του ’90, μέσα από τη ζύμωση της προσωπικής τρέλας διάφορων ανθρώπων και απ’ ότι δείχνει παραμένει μέχρι σήμερα ενεργώς.