Σχεδόν 10 χρόνια μετά την κυκλοφορία του «Μωσαϊκού» κι αφού μεσολάβησαν αρκετές συμμετοχές (ο δίσκος με τον Γιάννη Μαρκόπουλο «Κρητικός Ορίζοντας» ως ερμηνευτής και η δισκογραφική δουλειά του Βασίλη Σκουλά «Κεχριμπάρι & Ζαφείρι» ως δημιουργός), ολοκληρώθηκε και κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ του Γιώργου Νικηφόρου Ζερβάκη με τίτλο «Χτίζω Ανέμους».
Στη νέα δισκογραφική δουλειά του ο ανήσυχος δημιουργός της νέας γενιάς συγκεντρώνει τραγούδια του φτιαγμένα στη διάρκεια μιας δεκαετίας που οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων δοκιμάστηκαν έντονα, μέσα σε μια όλο και πιο απρόσωπη κοινωνία, που για μια ακόμα φορά αναζητά βηματισμό.
Η ευκαιρία όπως καταλαβαίνεις έμοιαζε ιδανική για να μιλήσουμε με τον τραγουδοποιό, για τον νέο δίσκο, την πανδημία, τη μουσική και τα επόμενα σχέδια του.
Πολλές οι συμμετοχές από σπουδαίους καλλιτέχνες στον νέο σου δίσκο. Θες να μας πεις λίγα περισσότερα για αυτές;
Η δισκογραφική δουλειά Χτίζω Ανέμους είναι βασισμένη σε δέκα αληθινές ιστορίες που είτε μου περιέγραψαν είτε παρατήρησα προσωπικά. Ολοκληρώνοντας κάθε ένα τραγούδι είχα στο μυαλό μου και τον συνοδοιπόρο του.
Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ένας εφηβικός προσανατολισμός και μια βαθιά επιθυμία να συμπράξουμε, Αργύρης Λούλατζης και Παντελής Κυραμαργιός , δυο αγαπημένοι φίλοι που συνεργαζόμαστε και σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων φέτος το χειμώνα, ο Χρήστος Νινιός που τόσο ξεχωρίζω για την μοναδικότητα και την καλή του την καρδιά, και η εκ της Κύπρου ορμώμενη και καλή μου φίλη επίσης, Έλενα Αναγιώτου.
Μουσική και στίχους έχω γράψει ο ίδιος εκτός από το Χτίζω Ανέμους που έντυσε μουσικά ο Αργύρης ενώ τις ενορχηστρώσεις και την παραγωγή έκανε ο Χρήστος Σούμκα.
Δισκογραφία ή λάιβ; Τι απαντάς και τι προτιμάς στο αιώνιο δίλημμα των μουσικών/ερμηνευτών;
Θεωρώ το λάιβ προέκταση της δισκογραφίας.
Θα σου απαντούσα ότι και τα δυο με συνεπαίρνουν με την πλάστιγγα να γέρνει οριακά προς το live. Εκεί τα τραγούδια αποκτούν άλλη δυναμική και αμεσότητα< , Μμου αρέσει πολύ η διαδικασία του να χτίσεις κάτι μέσα στο στούντιο από το τίποτα και να το καμαρώνεις σαν παιδί που μεγαλώνει.
Έχουν υπάρξει πάρα πολύ δυνατές στιγμές την ώρα των ηχογραφήσεων, όμως αυτό το αλισβερίσι που γίνεται όταν τραγουδάμε στις εμφανίσεις μας με το κοινό είναι ότι πιο μοναδικό.
Πιστεύεις ότι ο νέος σου δίσκος θα ήταν διαφορετικός αν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία που άλλαξε κατά πολύ τις ζωές μας τα τελευταία χρόνια; Σε επηρέασαν καλλιτεχνικά όσα ζήσαμε κι αν ναι, πως;
Μεγάλο μέρος του είναι αποτέλεσμα και της πανδημίας αλλά και όλων των τελευταίων χρόνων που δοκιμάστηκαν τόσο πολύ οι αντοχές των σχέσεων. Είτε ερωτικές, είτε φιλικές είτε οικογενειακές. Υπήρξε μια βαθιά ρωγμή σε μια κοινωνία που ψάχνει δεκαετίες το βηματισμό της, λέξεις όπως το βιοπορίζομαι, μπήκαν στο καθημερινό λεξιλόγιο. Αν δε μας άλλαξε, σίγουρα μας επηρέασε αρκετά ώστε να κλειστούμε πολύ στο μικρόκοσμό μας αγνοώντας , ξεχνώντας, προσπαθώντας.
Η μουσική άραγε μπορεί να αλλάξει τον κόσμο; Ή αντίθετα πρέπει να περιοριστεί στον ρόλο της ψυχαγωγίας κάθε ακροατή;
Μα ο ρόλος της είναι να αλλάξει το κόσμο. Και μην μπερδευόμαστε με την τροπή που έχει πάρει τις τελευταίες δεκαετίες και με το ότι η βιομηχανία παραγωγής πλαστών και εφήμερων προτύπων την εκπορνεύει.
Κάθε σπουδαίο γεγονός είναι συνδεδεμένο στα βάθη του αιώνα με κάποια μελωδία, οι προεκτάσεις ενός τραγουδιού δε σταματάνε στο ίδιο το τραγούδι ούτε στο δημιουργό του, είναι απλά σπίθα για εγρήγορση, αφύπνιση, κουράγιο, έμπνευση και πράξη.
Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Στις 29 Οκτωβρίου ολοκληρώνουμε τις εμφανίσεις μας στο Caja de Musica και μια όμορφη περιοδεία που κάναμε σε αρκετά μέρη της χώρας, 19 και 26 Νοεμβρίου θα είμαι στη σκηνή του Sfigga - Music Theatre παρουσιάζοντας και τα νέα τραγούδια, ενώ παράλληλα έχω ξεκινήσει ήδη τις ηχογραφήσεις για μια νέα πρόταση που ετοιμάζουμε με το καλό μου φίλο τον Πάνο Δημητρόπουλο που έγραψε τους στίχους.
