Στις μεγάλες μάχες των πρώτων ρόλων, η Κέιτ Γουίνσλετ κατάφερε να ξεπεράσει τον ανταγωνισμό και να πάρει το πιο αμφίρροπο βραβείο της βραδιάς, ενώ ο γκέι-πολιτικός του Σον Πεν, επωφελούμενος απ' το φιλελεύθερο πολιτικό κλίμα, νίκησε τον ξεπεσμένο παλαιστή του Μίκι Ρουρκ και τον ακατονόμαστο-πρώην-πρόεδρο του Φρανκ Λανγκέλα. Ο Χιθ Λέτζερ πήρε πετώντας το μετά-θάνατον Όσκαρ από κάποιους που την υποψηφιότητά τους δε θα θυμάται κανείς και η Πενέλοπε Κρουζ εξαργύρωσε την άγρια γοητεία της για να τσιμπήσει το αγαλματάκι πριν απ' τις πολύ αξιόλογες αντιπάλους της. 
Το ιαπωνικό φιλμ «Departures», που θα δούμε σύντομα και στην Ελλάδα, απέσπασε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, αφήνοντας πίσω του την καυτή πολιτική πατάτα που λέγεται «Waltz with Bashir» και το αυστριακό «Revanche» που λόγω καταγωγής (ο περσινός νικητής ήταν απ' την Αυστρία) είχε λιγότερη τύχη. Στην κατηγορία των κινουμένων σχεδίων επικράτησε το αδιαφιλονίκητο φαβορί «Wall-E» που ήταν δικαίως προτεινόμενο και για πρωτότυπο σενάριο. Το εν λόγω βραβείο αποδόθηκε τελικά στο «Milk», παρηγοριά στον «χαμένο» Γκας Βαν Σαντ. 
Με μεγάλη μου χαρά τέλος, είδα τη φούσκα που λέγεται «The Curius Case of Benjamin Button» να σκάει και ν' αποκαλύπτει τον καυτό αέρα που έκρυβε μέσα της. Η υπερτιμημένη, για κανένα προφανή λόγο, ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ πήρε τελικά 3 δευτερεύοντα βραβεία ενώ ήταν προτεινόμενη για πολύ περισσότερα, κλέβοντας ουσιαστικά θέσεις που θα μπορούσαν να καλύπτουν αξιολογότεροι αντίπαλοι για τους νικητές. 
