Οι καλύτερες κωμωδίες που έχει τώρα το Netflix

Όλα αυτά που περνάμε εδώ και καιρό, χαρούμενα δεν τα λες για αυτό συχνά πυκνά έχουμε την ανάγκη να βάλουμε μια ταινιούλα για να γελάσουμε και να αφήσουμε πίσω μας τις έγνοιες μας. Γιατί καλές οι περιπέτειες, τα δράματα και τα θρίλερ δεν λέμε, αλλά μόνο μια καλή κωμωδία θα σώσει την κατάσταση. Για αυτόν τον λόγο πριν από σένα για σένα ξεψαχνίσαμε το Netflix και βρήκαμε τις καλύτερες κωμωδίες που παίζουν μπάλα αυτή την περίοδο στην πλατφόρμα για τα μάτια σου και μόνο.

Πάρε λοιπόν πατατάκια και λοιπά ψιψιψόνια, άραξε στον καναπέ σου, πάτα το play και φόρα το μαγιό σου ώστε να είσαι προετοιμασμένος κατάλληλα για το κύμα γέλωτος που θα σκάσει εμπρός σου.

Sorry to Bother You του Boots Riley (2018)



Αν έχεις δουλέψει ποτέ σε τηλεφωνικό κέντρο είναι σίγουρο πως θα δώσεις έξτρα respect στο Sorry to Bother You μιας και περιγράφει τη ζωή ενός μαύρου ρέμπελου υπαλλήλου σε τηλεφωνικό κέντρο ο οποίος χάρη στη «λευκή» φωνή του ανελίσσεται στην ιεραρχία της εταιρείας μέσα σε ελάχιστο διάστημα εξαιτίας των σπουδαίων πωλήσεων που επιτυγχάνει.

Μιλάμε για μια κατάμαυρη σάτιρα που γλεντάει τον φυλετικό ρατσισμό με δηλητηριώδες χιούμορ, βιντεοκλιπάδικη σκηνοθεσία κι ένα αλλοπρόσαλλο σενάριο που ανεβάζει το καλτ στάτους της. Επιβεβαιώνει το κλισέ ότι τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται στις κωμωδίες και μπράβο της.

Mindhorn του Sean Foley (2016)



Το να κάνεις μια κινηματογραφική κωμωδία που θα γονατίσει το κοινό από τα γέλια, είναι εξίσου δύσκολο με το να φτιάξεις λαχταριστό μουσακά, χωρίς να ανοίξεις τον Τσελεμεντέ. Εδώ λοιπόν στο Mindhorn έχουμε μια δυνατή badass κωμωδία με το εξής story:  Ένας διεστραμμένος δολοφόνος, λέει πως θα μιλήσει μόνο με ένα τηλεοπτικό ντετέκτιβ της δεκαετίας του 80, για να δώσει στοιχεία για τα εγκλήματά του. Ο ηθοποιός, που υποδύεται τον ντετέκτιβ και πια ζει παραγκωνισμένος, δέχεται, και όλα πάνε κατά διαόλου. Μετά τη θέασή της δεν πρόκειται να ξεχάσεις ποτέ το όνομα Mindhorn.

Hot Fuzz του Edgar Wright (2007)



To αχτύπητο ντουέτο των Nick Frost και Simon Pegg μετά το επικό Shawn of The Dead φτιάχνουν ακόμη μια καφροκωμωδία από το πάνω ράφι της ποιότητας, βάζοντας στο κωμικό τους μπλέντερ αυτή τη φορά τις αστυνομικές περιπέτειες. Το βασικό στόρι της ταινίας γυρνά γύρω από τον Nicholas Angel (Simon Pegg), ο οποίος είναι ο καλύτερος Λονδρέζος αστυνομικός που έχεις συναντήσει ποτέ.

Σπάει το ένα ρεκόρ συλλήψεων μετά το άλλο και είναι το καμάρι του Σώματος επομένως του έρχεται ο ουρανός σφοντύλι όταν μαθαίνει ότι τον μεταθέτουν σ' ένα ήσυχο χωριό μόνο και μόνο επειδή οι επιδόσεις του επηρεάζουν αρνητικά τους άλλους αστυνομικούς. Βρετανικό χιούμορ στα καλύτερα του και γέλιο μέχρι δακρύων σου υπόσχεται το Hot Fuzz για αυτό μην χάνεις πολύ χρόνο.

Toc Toc του Vicente Villanueva (2017)



Έξι ασθενείς, οι οποίοι πάσχουν από Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΤOC), έχουν ραντεβού με έναν διακεκριμένο, παγκοσμίου φήμης ψυχίατρο, που υπόσχεται να τους βοηθήσει, να γίνουν καλά. Όταν, όμως, φτάσουν στο ιατρείο του, εκείνος θα λείπει λόγω απρόοπτου γεγονότος και έτσι εκείνοι θα μείνουν όλοι μαζί στο σαλόνι του, να τον περιμένουν. Αθεράπευτα αστεία ισπανική κωμωδία που επαναπροσδιόρισε το είδος και μας χάρισε κάποια από τα πλέον τραγελαφικά Gags που είδαμε τα τελευταία χρόνια στο ευρωπαϊκό σινεμά. Η πιο αγχολυτική επιλογή της λίστας ξεκάθαρα.

Between Two Ferns The Movie του Scott Aukerman (2019)



O Zach Galifianakis κατάφερε με το Between Two Ferns να φτιάξει τον δικό του YouTube μύθο στήνοντας το καλύτερο run n gun talk show που είδε ποτέ το διαδίκτυο. Μέσα από μια σειρά άβολων ερωτήσεων και καμένων αστείων βρέθηκε αντιμέτωπος με όλους τους μεγάλους stars του Hollywood με αποκορύφωμα φυσικά το επεισόδιο με τον Obama. Το 2019 έβγαλε και την Between two Ferns ταινία, η οποία παρότι δεν έφτασε τα epic levels της σειρά του Funny or Die μας έδωσε 90 λεπτά αγνού κι ανεπιτήδευτου κάφρικου χιούμορ, με τρομερές cameo εμφανίσεις (Matthew McConaughey άρχοντα πάρε μας τα υπάρχοντα). Μετά τη θέαση της είναι βέβαιο πως θα θες κι εσύ να βάλεις φτέρες στο σαλόνι σου.

Superbad του Greg Mottola (2007)



Μιλάμε για μια από τις καλύτερες κωμωδίες των τελευταίων 20 χρόνων που δεν θα βαρεθούμε ποτέ να βλέπουμε, μιας και ξυπνάει τον geek που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Ο Σεθ κι ο Έβαν, φίλοι και συμμαθητές στην τελευταία τάξη του γυμνασίου, αναλαμβάνουν να προμηθεύσουν τα ποτά σε ένα "πολλά υποσχόμενο" πάρτι. Τα προβλήματα, όμως, ξεκινούν ήδη από την ψεύτικη ταυτότητα που πρέπει να προμηθευτούν. Όπως μπορείς να καταλάβεις κι από την περίληψη, όλα θα πάνε κατά διαόλου σε αυτή την αθυρόστομη ταινιάρα που σου φέρνει μνήμες από όλες τις άβολες μα ξεκαρδιστικές στιγμές που έζησες τα μετεφηβικά σου χρόνια.

Eurovision: The story of Fire Saga του David Dobkin (2019)



Υπό φυσιολογικές συνθήκες οποιαδήποτε ταινία με θέμα τη Eurovision θα μας πέρναγε αδιάφορη. Όταν όμως μιλάμε για project του Will Ferrell τότε τα πράγματα γίνονται αναπόφευκτα τέρμα καφροκωμικά. Η ιστορία των Fire Saga είναι όσο «απονενοημένη» χρειαζόμαστε για να την βάλουμε πολύ ψηλά στη λίστα με τις ένοχες κινηματογραφικές απολαύσεις μας, χάρη στην απρόσμενη χημεία του Will Ferrell με τη Rachel McAdams, τα καμένα αστεία και το fanboyιλίκι που τόσο λείπει από το σινεμά. Μόλις ολοκληρωθεί η προβολή της, μπορείς να αναφωνήσεις μια και μόνο φράση. Abba πατώνετε;

The Dictator του Larry Charles (2012)



O Sacha Baron Coen δεν είναι ο κάφρος που έχεις συνηθίσει. Είναι ένας ιδιοφυής τύπος που παίρνει τις σατιρικές αριστοφανικές επιρροές του Larry Charles που σκηνοθετεί και τους αλλάζει τον αδόξαστο. Αν ψάχνεις για πολιτικά ορθά αστεία και μετρημένο χιούμορ, τότε να προσπεράσεις,. Αν όμως αναζητάς να τεστάρεις τα όρια του κυνικού και προβοκατόρικου που δεν αφήνει όρθιο τίποτα, σατιρίζοντας κάθε κοινωνική ομάδα, συντηρητική ή προοδευτική, τότε εδώ είσαι. Ο Κοέν προβοκάρει και προκαλεί, δίχως να βάζει κανένα όριο, στο επιτρεπτό και μη κι αν ρωτάς τη γνώμη μας πολύ καλά κάνει.

Zohan Πράκτορας Υψηλής Κομμωτικής του Dennis Dugan(2008)



Ο Adam Sandler είναι ένας παρεξηγημένος ηθοποιός που ευτυχώς πριν δύο χρόνια συναντήθηκε με τους Safdie Brothers για να μας δώσει την πιο ηλεκτρισμένη ανδρική ερμηνεία των τελευταίων 10 και βάλε χρόνων στο σινεμά. Στο μυαλό σου μπορείς να τον έχεις ταυτίσει με χαζοκωμωδίες από τις οποίες έκανε πολλές είναι η αλήθεια, όμως το Zohan είναι ένα καφροδιαμάντι που λάμπει ακόμη 15 χρόνια μετά την πρώτη προβολή του. Ισραηλινός σπαζοκόκαλος πράκτορας τα παρατάει όλα για να πάει να γίνει κομμωτής και δεν περιγράφουμε άλλο, γιατί είναι κρίμα να φας spoiler και να σου κάψουμε όλα τα τραγελαφικά που θα συμβούν όσο διαρκεί η ταινία που βάζει γερή υποψηφιότητα για το βραβείο καλύτερης fake προφοράς ever!