Αυτές τις ταινίες δε χορταίνεις να τις βλέπεις

Είναι τόσες πολλές οι ταινίες που κατάφεραν να φτιάξουν κόσμους τόσο αισθητικά τέλειους που είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις μερικές μόνο. Η χρήση των χρωμάτων, τα κάδρα, η φωτογραφία. Σκέτος εικαστικός οργασμός.

Η παρακάτω λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί εις τους αιώνες των εικόνων. Παραμείναμε εγκρατείς, και συγκεντρώσαμε κάτι παραπάνω από μια δεκάδα για τα μάτια σας μόνο.

Blade Runner

Τόσο το έπος του Ridley Scott όσο και το αριστουργηματικό σήκουελ του Denis Villeneuve αποτυπώνουν υποδειγματικά την σκοτεινή cyberpunk ατμόσφαιρα ενός μελλοντικού κόσμου σε αποσύνθεση.

The Mirror

Ο μαέστρος Andrei Tarkovsky δεν ήταν απλώς ένας σκηνοθέτης. Ήταν ζωγράφος, και ο «Καθρέφτης» αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα σινεμά, στο οποίο η χρήση του χρώματος από το ασπρόμαυρο στη σέπια και από εκεί στο χρώμα δρα ως εργαλείο έκφρασης των συναισθημάτων.

Metropolis

Το φιλόδοξο όραμα του Φριτς Λανγκ έχει ξεπεράσει τα 90 έτη ζωής κι όμως παραμένει ένα εξπρεσιονιστικό αριστούργημα, ένας φουτουριστικός εφιάλτης φτιαγμένος με εικόνες που ακόμα και σήμερα εντυπωσιάζουν με τη δύναμη τους.

2001: A Space Odyssey

Πενήντα χρόνια πριν, ο Stanley Kubrick είδε το μέλλον και μας άνοιξε τα μάτια χρησιμοποιώντας μαγικές εικόνες και κάδρα που όμοιά τους δεν είχαν ξαναδεί οι θεατές. Το τελευταίο εικοσάλεπτο είναι ένα ψυχεδελικό ταξίδι σκέτη απόλαυση.

Her

Tο ρομαντικό δράμα του Spike Jonze μιλά με χρώματα για το μέλλον των συναισθημάτων και βάφει με τις πιο μελαγχολικές πινελιές την ψυχοσύνθεση του υπέροχου κεντρικού χαρακτήρα.

Hero

Η σύμπραξη του σκηνοθέτη Zhang Yimou και του Αυστραλού κινηματογραφιστή Christopher Doyle είναι ένας εικαστικός οργασμός, στον οποίο κάθε χρώμα χρησιμοποιείται με συγκεκριμένο σκοπό και στόχο.

Suspiria

Πολύ πριν τα έντονα χρώματα γίνουν κουλ, ο ιταλός μετρ του τρόμου Dario Argento ήξερε πώς να τα χρησιμοποιεί στο έπακρο για να φτιάξει μια ανατριχιαστική κινηματογραφική παλέτα.

In the Mood for Love

Ας πάρουμε μερικά λεπτά να προσκυνήσουμε το μεγαλείο του Wong Kar-wai ο οποίος έγραψε και σκηνοθέτησε αυτό το αριστούργημα αισθητικής και χρωμάτων στο οποίο κάθε κάδρο θα μπορούσε να είναι και ένας πίνακας μοντέρνας τέχνης. Στο πλευρό του πάντα ο Christopher Doyle.

Moonrise Kingdom

Υπάρχει ταινία του Wes Anderson που να την βλέπεις και να μην καταλαβαίνεις ποιος είναι ο δημιουργός της; Δεν υπάρχει. Το εικαστικό στυλ, τα χρώματα και η ατμόσφαιρα του είναι μοναδική στο είδος της. Και το Moonrise Kingdom είναι μια από τις πολλές εκφάνσεις του.

Drive και The Neon Demon

Οι δημιουργίες του Nicolas Winding Refn διακρίνονται για την εικαστική τους τελειότητα και την προσεγμένη στην εντέλεια χρωματική τους παλέτα. Δύσκολο να διαλέξουμε ανάμεσα στην αιθέρια γοητεία της νύχτας στο Drive και την εικαστική τελειότητα των πλάνων του (μέτριου) The Neon Demon.

The Crow

Στον σκοτεινό κόσμο του Alex Proyas το goth απέκτησε ίσως την καλύτερη έκφρασή του στη μεγάλη οθόνη μέσα από την πρωτοποριακή για την εποχή (πάνε 25 χρόνια) χρήση του φωτισμού, των εικόνων και των κουστουμιών.

Ida

Η σπάνιας ομορφιάς ταινία του Paweł Pawlikowski είναι ένα ασπρόμαυρο έργο τέχνης, στο οποίο κάθε απόχρωση του μαύρου και του γκρι βάφει μελαγχολικά τα πλάνα. Η σύνθεση των κάδρων είναι σαν να βλέπεις μια συνεχόμενη έκθεση φωτογραφίας που δεν θες να τελειώσει.

The Fountain

Τι έκανες εκεί ρε Darren Aronofsky; Γιατί 10 χρόνια μετά μας κάνεις να παραμιλάμε ακόμα για αυτήν την ονειρεμένη αποτύπωση του απέθαντου έρωτα; Πώς έφτιαξες αυτό το αψεγάδιαστο έργο τέχνης; Μίλα!