Αυτές οι ταινιάρες δεν πήραν ούτε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ

Τα έχουμε ξαναπεί, τα Όσκαρ βραβεύουν το καλό σινεμά, αλλά φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη προτίμηση στο εμπορικό κομμάτι του. Οτιδήποτε ασχολείται με κάτι πιο σκοτεινό, πιο ανθρώπινο, πιο ιδιαίτερο – συνήθως – αγνοείται.

Τρανά παραδείγματα οι παρακάτω ταινιάρες, οι οποίες όσο και αν φαίνεται παράξενο δεν κέρδισαν ούτε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Τέτοιοι είστε εκεί στην Ακαδημία.

The Big Lebowski (1998)

Η Ακαδημία έδειξε συμπόνοια στους αδερφούς Κοέν βραβεύοντας το «No Country for Old Men», αλλά ακόμα απορούμε με το γεγονός ότι ο θρυλικός Λεμπόφσκι δεν πήρε ούτε μια υποψηφιότητα.

Breathless (1960)

Τρανή απόδειξη ότι τα Όσκαρ δεν βραβεύουν πάντα τις καλές ταινίες, είναι το αριστουργηματικό «Με κομμένη την ανάσα» του Γκοντάρ, μια από τις ταινίες που έχουν μελετηθεί περισσότερο παγκοσμίως.

Don't Look Now (1973)

Όσοι αγαπούν το καλό σινεμά σίγουρα θυμούνται το υπέροχο ψυχολογικό θρίλερ του μακαρίτη Νίκολας Ρεγκ, ενός εκ των πλέον παραγνωρισμένων από την Ακαδημία δημιουργών.

Donnie Darko (2004)

Στιγμάτισε μια ολόκληρη κινηματογραφική γενιά, σάρωσε τα βραβεία σε ανεξάρτητα φεστιβάλ, κι όμως το mindfuck ποίημα του Ρίτσαρντ Κέλι που έκανε σταρ τον Τζέικ Γκίλενχαλ αγνοήθηκε από την Ακαδημία.

The Good, the Bad and the Ugly (1966)

Από τα 90s και μετά η Ακαδημία ξεκίνησε να βραβεύει ταινίες γουέστερν και - τι ειρωνεία - έκανε την αρχή με το Unforgiven του Κλιντ Ίστγουντ ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας σε αυτό το αριστούργημα του Σέρτζιο Λεόνε.

Heat (1995)

Ένα από τα κορυφαία αστυνομικά θρίλερ όλων των εποχών, με «οσκαρικούς» πρωταγωνιστές Πατσίνο και Ντε Νίρο και σφιχτοδεμένη σκηνοθεσία (Μάικλ Μαν), όσο και αν φαίνεται απίστευτο, δεν πήρε ούτε μια υποψηφιότητα. Μαν, really;

M (1931)

Η ΑριστουργηΜατική ασπρόμαυρη ταινία του Φριτζ Λάνγκ «Ο Δράκος του Ντίσελντορφ» παρακολουθεί το κυνήγι ενός σήριαλ κίλερ (ένας υπέροχος Πίτερ Λόρε), αλλά κάτι τέτοιο μάλλον δεν είναι για τα γούστα της Ακαδημίας.

In the Mood for Love (2000)

Ο Γουονγκ Καρ Βάι έβαλε τις βάσεις για το πώς πρέπει να αποτυπώνεται ο έρωτας στο σινεμά, και η Ακαδημία σφύριξε αδιάφορα.

Reservoir Dogs (1992)

Κατά την ταπεινή μας γνώμη ανώτερο του Pulp Fiction, αλλά στην τελική δεν είμαστε της Ακαδημίας οπότε… μηδέν υποψηφιότητες για αυτήν την ταινιάρα.

The Shining (1980)

Γενικά η Ακαδημία το είχε συνήθειο να αγνοεί τις ταινίες του μεγάλου Στάνλεϊ Κιούμπρικ και η Λάμψη δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Σαράντα χρόνια μετά, συγκαταλέγεται σε μια από τις κορυφαίες ταινίες τρόμου όλων των εποχών.

Tokyo Story (1953)

Το αριστούργημα του Γιασουζίρο Όζου είναι ένα υπέροχο δείγμα της γοητείας της απλότητας και μια από τις πιο ευαίσθητες και συγκινητικές ταινίες που έχουν γυριστεί. Το 2012, το βρετανικό περιοδικό Sight & Sound την ανακήρυξε κορυφαία ταινία όλων των εποχών.

Touch of Evil (1958)

Το αξεπέραστο φιλμ νουάρ του Όρσον Γουέλς δεν είχε για αρκετά χρόνια την αναγνώριση που το άξιζε. Σήμερα όμως δίκαια θεωρείται ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα της απαράμιλλης δεξιοτεχνίας ενός μεγάλου δημιουργού.