«Mexico City Blues»: Εσωτερικές αναζητήσεις σε ρυθμούς τζαζ

Ποιητής της τζαζ αρέσκεται να αυτοαποκαλείται ο Αμερικανός Τζακ Κέρουακ, ο οποίος σε αυτή την συλλογή 242 χορικών του ξεδιπλώνει, με ρυθμό σχεδόν μουσικό, τις βαθύτερες εσωτερικές του αναζητήσεις.
Ο Τζακ Κέρουακ αποτελεί μαζί με τον Γκίνσπεργκ, τον Μπάρροους , τον Φερλιγκέτι και τον Κόρσο έναν από τους κύριους εκπροσώπους της γενιάς των Μπητ. Το μυθιστόρημά του «Στο δρόμο» αποτελεί σχεδόν μανιφέστο της κίνησης αυτής μαζί με το «Γυμνό γεύμα» του Μπάροους και το «Ουρλιαχτό» του Γκίνσπεργκ.

Η αδούλωτη φύση και η αναζήτηση του Κέρουακ σε διάφορες μορφές έκφρασης θα τον οδηγήσει στη γραφή του «Mexico City Blues». Ο ίδιος θα πει ότι «θέλω να με θεωρήσεις ποιητή της τζαζ που παίζει με το πνευστό του ένα εκτεταμένο μπλουζ σε μια κυριακάτικη μάζωξη μουσικών».

Το υλικό του «Mexico City Blues» αποτελείται από 242 χορικά όπου ξεδιπλώνεται μια ποιητική γραφή που αφενός έχει σχέση με τους ρυθμούς ενός εκτετεαμένου μπλουζ και αφετέρου μια ποιητική απελευθέρωση που αγκαλιάζει τόπους, καταστάσεις, εξομολογήσεις, ιστορικά γεγονότα, αργκό από διάφορα μέρη του κόσμου μέχρι αποσπάσματα από βουδιστικές σούτρες. Γεγονός που αποδεικνύει μια βαθύτερη εσωτερική αναζήτηση πέρα από κοινωνικές συνιστώσες, αλλά με γνώμονα την πλήρη απελευθέρωση του εαυτού του.

Ακολούθησε δε ορισμένες από τις φόρμες της τζαζ, όπως ένας μουσικός που πρέπει να παίξει τη φράση του σε ένα πλαίσιο κλιμάκων και ρυθμών. Η ποίησή του όμως παραμένει αρκετά φιλοσοφική: «Η Μουσική ακατοίκητων σφαιρών/ παίχτηκε και αναπτύχθηκε/ για αιώνες για κανέναν/αυτό είναι για μένα το ραδιόφωνο/το ύψιστο παρών ηχητικό σώμα…». Όλα αυτά τα ποιήματα δημιουργήθηκαν στο Mexico σε ένα δωμάτιο μέσα από συζητήσεις με έναν 60χρονο Νεουορκέζο που ζούσε εκεί. Ο Κέρουακ κρατούσε σημειώσεις, δημιουργώντας αυτά τα χορικά που τον αναδεικνύουν σε ένα μεγάλο δημιουργό με φαντασία, τεχνική, διάθεση υπέρβασης και πλήρη ελευθερία.

Δείγμα γραφής: «Τεράστιες γαλακτώδεις περιοχές σιωπής/διάστικτες από ροδοπέταλα/συντριμμένα σε αδαμάντινους κάδους/υπέροχα λουτρα δόξας;/τραγουδώντας σιωπηλά μουρμουρητό ήχο;/λευκό φως της μαύρης αιωνιότητας;/ χρυσές μυστικές μορφές/αφάνταστων/ απερίγραπτων λουλουδιών/ που ανθίζουν στου ενός ιδίου/μυαλού/ την ουσία».

Τζακ Κέρουακ, «Mexico City Blues», Εισαγωγή-Μετάφραση Γιάννης Λειβαδάς, Εκδόσεις Ηριδανός, τιμή 23 ευρώ.

Νίκος Δανιήλ
Nikosdaniil.blogspot.com
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v