Εξήντα επτά έργα γυναικών ζωγράφων και γλυπτριών συνθέτουν μια γυναικεία ματιά στην τέχνη, στις αίθουσες του Μουσείου Φρυσίρα.
Παλαιότερο των 360 ημερών
του Γιάννη Ασδραχά
Θα μπορούσε να υπάρξει κόσμος πλασμένος αποκλειστικά από γυναίκες; Ποια θα ήταν η μορφή, τα χρώματα η αισθητική του αν κάθε του πτυχή εξαρτιόταν από θηλυκές αποφάσεις; Ερωτήματα για έναν αχανή διάλογο που δύσκολα θα προκύψουν συμπεράσματα. Όμως αυτές τις μέρες ένας χώρος της πόλης διαθέτει μία απάντηση στη παραπάνω υπόθεση χρησιμοποιώντας εικαστικά εργαλεία. Πρόκειται για την έκθεση που εγκαινιάστηκε την Τετάρτη στο Μουσείο Φρυσίρα με τίτλο «Elles/ Εκείνες». Σε όλους τους χώρους του μουσείου παρουσιάζονται έργα διαφορετικών εκφραστικών μέσων και καλλιτεχνικών τάσεων για το καθένα από τα οποία ισχύει το εξής: η γυναίκα έπλασε τη τέχνη.
Η Marie, το προφίλ μίας νεαρής γυναίκας με αναγεννησιακά χρώματα και μακρύ λαιμό, έργο της Κινέζας ζωγράφου Shi Xiang σηματοδοτεί την είσοδο για να διεισδύσει ο θεατής σε ένα σύμπαν με θηλυκό πρόσημο. Το σύμπαν αυτό περικλείεται χρονικά από τα μέσα του προηγούμενα αιώνα – ίσως το αρχαιότερο έργο είναι το μεγάλων διαστάσεων χαρακτικό της Βάσως Κατράκη- μέχρι και δημιουργίες, στις οποίες πρόσφατα στέγνωσε το χρώμα.
Εξήντα επτά έργα, από τις συλλογές του Βλάση Φρυσίρα, κατά κύριο λόγο ζωγραφικά αλλά και γλυπτά, μοιράζονται τις επιφάνειες του Μουσείου αποκαλύπτοντας στον θεατή τον γυναικείο τρόπο διείσδυσης στις εικαστικές εξερευνήσεις.
Το μουσείο Φρυσίρα, όπως σημειώνει, με την παρούσα έκθεση φιλοδοξεί να αποτίσει έναν «μοναδικό φόρο τιμής στο φύλο που συντέλεσε σιωπηρά αλλά δυναμικά στην διαμόρφωση της σύγχρονης τέχνης βγαίνοντας από το περιθώριο και αποδεικνύοντας έμπρακτα πως η τέχνη δεν έχει φύλο. »
«Αυτό που κάνει μεγάλους τους ζωγράφους δεν είναι το φύλο τους – η αρσενικότητα, η θηλυκότητά ή η αμφιφυλία τους» υπογραμμίζει στον κατάλογο της έκθεσης η συγγραφέας και τεχνοκριτικός Σώτη Τριανταφύλλου και συνεχίζει «είναι η ατομικότητα, το προσωπικό τους ταλέντο, το genius. »