Ο Νέλσον Μαντέλα μέσα από τα δικά του λόγια

«Λαχτάρησα το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, στην οποία όλοι θα ζουν αρμονικά και με ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό το οποίο ελπίζω να ζήσω και να κατορθώσω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω», είχε πει ο Μαντίμπα. Και μετά τον θάνατό του, το βράδυ της Πέμπτης, μπορούμε να πούμε πως τα κατάφερε όλα: Έζησε, αγωνίστηκε και πέθανε με σημαία τα ιδανικά του, που έγιναν τα ιδανικά ενός ολόκληρου κόσμου.

Από την πρώτη στιγμή που ονειρεύτηκε ένα κράτος χωρίς την πολιτική του απαρτχάιντ, ως νεαρός δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ μέχρι την ένταξή του στον ακτιβισμό του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, την φυλάκισή του για 27 ολόκληρα χρόνια και την πανηγυρική του άνοδο στην εξουσία, ο πρώτος μαύρος αφρικανός ηγέτης ζούσε και ανέπνεε με το όνειρο που τελικά έκανε πραγματικότητα. Αυτό για το οποίο τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης και έκανε τους ηγέτες όλου του κόσμου να υποκλιθούν στην ευγενική φυσιογνωμία του.

Επειδή είναι δύσκολο να αποτυπώσουμε σε μερικές γραμμές το βαθύ περιεχόμενο αυτού του ιδανικού, που τον έφερε στα μισά του περασμένου αιώνα αντιμέτωπο με την κατηγορία της προδοσίας στην πατρίδα του, αλλά και στην θέση του ηγέτη της στις αρχές της δεκαετίας του ’90, παραθέτουμε μερικά από τα δικά του λόγια, μέσα από τα οποία αποκαλύπτεται η απλότητα της ουμανιστικής του ευφυΐας.



*Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει

*Ονειρεύομαι μια Αφρική που είναι σε ειρήνη με τον εαυτό της

*Έμαθα, ότι το θάρρος δεν είναι η έλλειψη φόβου, αλλά ο θρίαμβος επί του φόβου. Γενναίος δεν είναι εκείνος, που δεν νιώθει φόβο, αλλά εκείνος που τον υπερνικά.

*Αν υπάρχουν όνειρα για μία όμορφη Νότιο Αφρική, τότε υπάρχουν και οι δρόμοι που οδηγούν στον στόχο τους. Οι δύο από αυτούς τους δρόμους, θα μπορούσαν να ονομάζονται 'καλοσύνη' και 'συγχώρεση'

*Είμαι βαθιά αισιόδοξος. Αν αυτό προέρχεται από τη φύση ή την ανατροφή μου, δεν το ξέρω. Υπήρξαν πολλές σκοτεινές στιγμές, κατά τις οποίες η πίστη μου στην ανθρωπότητα δοκιμάστηκε σημαντικά, αλλά δεν μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να παραδοθεί στην απελπισία. Αυτός ο δρόμος οδηγεί στην ήττα και τον θάνατο.

*Αν θέλεις να κάνεις ειρήνη με τον εχθρό σου, πρέπει να δουλέψεις μαζί του. Και τότε, γίνεται σύμμαχός σου.

*Ένα καλό μυαλό και μία καλή καρδιά είναι πάντα ένας φοβερός συνδυασμός.

*Αν μιλήσεις σε κάποιον σε γλώσσα που καταλαβαίνει, μιλάς στο μυαλό του. Αν μιλήσεις στη γλώσσα του, μιλάς στην καρδιά του.

*Η ελευθερία δεν θα είχε κανένα νόημα, χωρίς ασφάλεια στα σπίτια και τους δρόμους.

*Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος, μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο.

*Σιχαίνομαι τον ρατσισμό, τον βλέπω ως μια βαρβαρική πράξη, είτε προέρχεται από λευκούς είτε από μαύρους ανθρώπους



*Όταν ανέβει κανείς ένα μεγάλο βουνό, καταλαβαίνει ότι έχει μπροστά του πολλά ακόμη να ανέβει.

*Η παιδεία είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για ν' αλλάξουμε τον κόσμο

*Πάντα κάτι φαίνεται αδύνατο, μέχρι να πραγματοποιηθεί

*Δεν υπάρχει τίποτα, που να με φοβίζει περισσότερο, από το να ξυπνήσω μία μέρα χωρίς πρόγραμμα, που θα με βοηθούσε να δώσω λίγη ευτυχία σε εκείνους που δεν έχουν εισοδήματα, στους φτωχούς, τους αγράμματους, εκείνους που κλυδωνίζονται από ανίατες ασθένειες.

*Δεν υπήρξα Μεσσίας, αλλά ένας συνηθισμένος άνθρωπος, που έγινε ηγέτης κάτω από εξαιρετικές συνθήκες.

*Είναι σοφό, το να πείθεις τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι ήταν δική τους ιδέα.

*Στη χώρα μου, πρώτα πηγαίνεις φυλακή και μετά γίνεσαι Πρόεδρος