Minor Project: «Η indie κουλτούρα σημαίνει ελεύθερη διακίνηση τέχνης»

Minor Project: «Η indie κουλτούρα σημαίνει ελεύθερη διακίνηση τέχνης»
συνέντευξη στον Γιώργο Κόκουβα

Από την indie «αυτοκρατορία» της Πάτρας στην εναλλακτική οικογένεια της Αντέλμα και από εκεί στα αυτιά μας, η παρέα με την μελωδική διάθεση, τα αέρινα τραγούδια και την δυνατή σκηνική παρουσία κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο «In Colors» και έφερε λίγο επιπλέον χρώμα στην νέα σκηνή που σχηματίζεται στην χώρα. Εν μέσω προετοιμασιών για το πρώτο τους video clip και για τα επόμενα lives τους με τον Vassiliko και τους Στάθη Δρογώση – Μαριέττα Φαφούτη, οι Minor Project μιλούν στο in2life για την indie κουλτούρα, τις δυσκολίες ενός νέου συγκροτήματος και για τις μελωδικές αποχρώσεις του γαλάζιου.

*Γιατί “Minor Project”; Πώς προέκυψε το όνομα;
Κάναμε μεγάλη προσπάθεια για να βρούμε ένα όνομα που μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό. Πολύ μεγάλη. Αφού ξεφύγαμε από επιλογές όπως "Next top models" και "My_yellow_striped_T-shirts" βρήκαμε κάτι το οποίο για κάποιο ανεξήγητο λόγο μας εκφράζει. Θες το μουσικό μας ύφος; Θες οι προσδοκίες μας πάνω σε αυτό που κάνουμε; Βγάζει νόημα για μας.

*Τι σημαίνει για εσάς indie;
Αν εξαιρέσεις τα εναλλακτικά ακούσματα (κάτι το οποίο προφανώς δεν μπορεί να οριοθετηθεί εύκολα ), η indie κουλτούρα σημαίνει ελεύθερη διακίνηση τέχνης, σημαίνει αποστροφή στερεοτύπων, σημαίνει τέχνη για την τέχνη. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.



*Η μουσική σας με τρεις λέξεις – ή με χρώματα, μιας και είναι «In Colors»;
Το γαλάζιο της θάλασσας.
Το μπλέ της μελαγχολίας.
Το λευκό.

*…και με λίγες περισσότερες;
Δεν έχουμε κάποια μεγάλη ιστορία πάνω στον χώρο της μουσικής. Ο πρώτος μας δίσκος είναι ίσως η μόνη ολοκληρωμένη δουλειά μας και αποτελείται από έντεκα τραγούδια. Έντεκα επιστολές χωρίς παραλήπτη, γραμμένες ωστόσο με έμπνευση εκείνους που μας έκαναν άλλοτε να γελάσουμε, άλλοτε να στεναχωρηθούμε, άλλοτε να κλάψουμε. Αυτούς που έδωσαν σχήμα στη ζωή μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

*Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει μια νέα μπάντα στα πρώτα της βήματα, μέχρι και το πρώτο της album;
Η αλήθεια είναι πως στη δική μας περίπτωση τα πράγματα έγιναν αρκετά γρήγορα. Μπήκαμε μόνοι μας στη διαδικασία να γράψουμε τα τραγούδια μας, πριν υπάρξει οποιαδήποτε συζήτηση για κυκλοφορία δίσκου. Πήραμε την απόφαση, το κάναμε και ευτυχώς ήμασταν αρκετά τυχεροί ώστε σχεδόν αμέσως μετά το τέλος τον ηχογραφήσεων να μας ζητηθεί το κομμάτι "great" για τη συλλογή "Lost.Not.Found" του Χρήστου Παπαμιχάλη. Λίγο πιο μετά υπήρχε και η πρόταση για δίσκο. Δεν υπήρχε σαφής διάκριση της ζωής και της μουσικής μας πριν και μετά το άλμπουμ. Νομίζω πως ανάμεσα στα τόσα πράγματα που ζει μια μπάντα μαζί, η κυκλοφορία του δίσκου είναι απλά ένα μικρό και πολύ χαρούμενο στιγμιότυπο. Πολύ χαρούμενο όμως.

*Μπορούν τα μέλη ενός συγκροτήματος να ζήσουν, από οικονομικής άποψης, από αυτό;
Εμείς, δυστυχώς ή ευτυχώς, δε ζούμε από αυτό. Έχουμε όλοι την ζωή μας, η οποία τρέχει παράλληλα και είμαστε σε έναν διαρκή αγώνα για να τα προλάβουμε όλα. Πιστεύω, ωστόσο, πως όταν το δεις πιο σοβαρά, και εστιάσεις την προσοχή σου στο πως θα αποκτήσεις κέρδος, θα τα καταφέρεις. Είτε είσαι μουσικός, είτε οποιασδήποτε μορφής καλλιτέχνης. Εμείς στο τόσο αρχικό στάδιο που είμαστε, αν είχαμε σκοπό να βγάλουμε χρήματα και να ζήσουμε από αυτό, θα έπρεπε να εστιάσουμε την προσοχή μας σε πράγματα που απέχουν αρκετά από τον τρόπο ζωής και τους στόχους μας.



*Τι σας ενοχλεί περισσότερο στο μουσικό σκηνικό της Ελλάδας και τι σας αρέσει περισσότερο;
Αυτό που μας ενοχλεί είναι ίσως η "εύκολη" μουσική. Η γρήγορη και κονσερβοποιημένη μουσική που μπορεί να μην κρατήσει για πολύ, αλλά όσο κρατήσει θα προσφέρει το οικονομικό όφελος που πρέπει να προσφέρει. Είναι κάπως λυπηρό.
Όσον αφορά το τί μας αρέσει περισσότερο, θα μιλούσα για την νέα σκηνή που ξεπροβάλει τα τελευταία χρόνια. Εναλλακτικές μουσικές, με πολύ καλές παραγωγές, με μουσικούς που σέβονται τη δουλειά τους και επιτέλους κερδίζουν μια αξιόλογη μερίδα ανθρώπων που τους ακούνε και τους στηρίζουν. Μακάρι να συνεχιστεί έτσι. Ίδωμεν.

*Με ποιον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Νομίζω αυτοί οι άνθρωοι με τους οποίους συνεργαζόμαστε, είναι ίσως το καλύτερο σενάριο που θα μπορούσε να μας τύχει. Εγώ προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να τύχει να συνεργαστώ με τον Διονύση Σαββόπουλο. Τον θεωρώ από τους σημαντικότερους εν ζωή καλλιτέχνες.

*Μελλοντικά σχέδια-lives;
Μεθαύριο (26/9) παίζουμε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας με το Βασσιλικό, ενώ το Σάββατο (29/9) παίζουμε παρέα με το Στάθη Δρογώση, τη Μαριέττα Φαφούτη και τον Αντώνη Σουσάμογλου στον Ιανό. Έπειτα υπάρχουν συζητήσεις για μία σειρά φθινοπωρινών συναυλιών σε επαρχιακές πόλεις με τερματικό σταθμό μάλλον την Αθήνα. Ωστόσο δεν είναι τίποτα σίγουρο και θα τα πούμε εν καιρώ. Επίσης μέσα στον Οκτώβρη λέμε να ετοιμάσουμε παρέα με την Κλαίρη Φαφούτη το πρώτο μας κλιπ για ένα από τα κομμάτια του "In Colors".
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v