Jasone: «Το graffiti ήταν η αφορμή και η λύση ταυτόχρονα στο γενικό μου πρόβλημα»
Από τους χαρακτηριστικότερους γκραφιτάδες της γενιάς των 90’s, ο Jasone ασχολήθηκε με το graffiti από το 1991, την χρονιά δηλαδή που ιδρύθηκε το crew του στην Καλαμαριά, οι Skra Getto Boys. Ωστόσο, η πρώτη επαφή του με το «μαγικό» τενεκεδάκι του spray ήταν το 1987. Ήταν η περίοδος που η ΕΡΤ προβάλλει για πρώτη φορά το αμερικάνικο ντοκιμανταίρ «STYLE WARS», ταρακουνώντας την ζωή πολλών, νέων τότε, writers που ακόμη «ψάχνονταν».
Συνεχίζει να βάφει μέχρι σήμερα, έχοντας συμμετάσχει σε ουκ ολίγα εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ graffiti. Το graffiti, όπως μου λέει, ήταν η αφορμή και ταυτόχρονα η λύση στα προβλήματά του (οικογένεια, σπίτι, κοπέλα, ομάδα), ενώ μέσα από αυτό βρήκε τον ιδανικό τρόπο έκφρασης. Το στυλ του είναι καθαρό wildstyle, ενώ χαρακτηριστικές είναι οι καρτουνίστικες φιγούρες του (characters), στις οποίες επικρατεί – ποιος άλλος; - ο Jason του «Παρασκευή και 13»
Πώς ξεκίνησες να βάφεις;
Ήθελα να διαφέρω από όλους και όλα εκείνη τη περίοδο ακόμα και από τους δικούς μου...
Το graffiti ήταν η αφορμή και η λύση ταυτόχρονα στο γενικό πρόβλημά μου. Έδωσα λύση και νέο νόημα στην παρέα και τις εφηβικές μου ανησυχίες. Φυσικά μέσα σε όλα αυτά βρήκα τρόπο να εκφράζομαι με ένα μοναδικό τρόπο.
Ποιος σε έβαλε στη "φάση" να βάφεις;
Σε αυτό που είμαι σήμερα, μπορώ να πω ότι είχαν το ρολό τους ο MASH 21 παιδικός φίλος και ο άνθρωπος που μου έδωσε το spray στο χέρι και έπειτα με παρότρυναν ο HOMO και push-r μετά από εκείνη τη χρονιά του 1991, στου ΕΥΚΛEIΔΗ COLLEGE. Κάναμε την ομάδα SGB με τα παιδιά από τη γειτονιά και όλα τα άλλα είναι ιστορία.
Επηρέασε κάποιος το στυλ σου;
Επιρροές πολλές! Καταρχάς SEEΝ και T KID μιας που η αρχή της 'καταστροφής' μου έγινε μετά το STYLE WARS και φυσικά NEW YORK πάνω από όλα, αλλά και CES και κλείσαμε με τον μέγιστο COWBOY 69.
Γιατί επέλεξες αυτό το tag; Σημαίνει κάτι για σένα;
Έχεις κάτι καλύτερο; Ποτέ δεν είναι αργά! Γιατί ούτε σε εμένα άρεσε από παλιά. Λοιπόν, το story νομίζω είναι λίγο πολύ γνωστό. Είχα τα tag Jim - Junkie όπου πάντα υπήρχε το J. Μετά ήρθε το J son (ο γιος του J) και το έκανα Jasone για πιο GRAFFITI name. Φυσικά να δηλώσω fαn του Jason Vorhees από το «Παρασκευή και 13»! Τώρα τι σημαίνει για μένα; Τίποτα ιδιαίτερο, έξι γράμματα, είκοσι χρόνια παρέας, λόγος να σπας το κεφάλι σου να δημιουργείς διαφορετικά style και τέλος. Αιτία για να βάφεις! Όλα αυτά είναι το tag μου.
Θεωρείς το graffiti τέχνη ή χόμπι και γιατί;
Το graffiti για μένα είναι μια όμορφη αλητεία, μαγκιά. Και είμαι πολύ χαρούμενος που είναι και το χόμπι μου. Γιατί; Γιατί δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο, θέλει κότσια φαντασία και υπομονή. Οι στιγμές μπροστά σε ένα τοίχο με 4-5 ώρες δημιουργίας δε συγκρίνονται εύκολα, με οτιδήποτε.
Αντιμετωπίζεις ακόμα προβλήματα με την αστυνομία;
Ανάλογα τι πάω να κάνω και που πάω να το κάνω, αλλά πάντα έβρισκα τρόπους να είμαι έξω από προβλήματα. Έχω ακόμα κάποιο δικαστήριο που μάλλον παραγράφτηκε γιατί άλλαξα ταυτότητα και ξέρω ότι είμαι καθαρός και έχω άλλη μια χρονιά με αναστολή για οτιδήποτε έχει να κάνει με καταστροφές από graffiti. Κατά τα αλλά ...graffiti never die!
Υπάρχει κάποιο κομμάτι που να είναι το αγαπημένο σου;
Δύσκολα μου βάζεις… Είναι πολλά και το καθένα για κάποιο λόγο, αλλά ένα κομμάτι που αγαπώ πολύ είναι αυτό.
Θεωρείς ότι μέσα από το γκράφιτι μπορείς να βγάλεις χρήματα; Πώς;
Στην Ελλάδα λίγο δύσκολα και αν θέλεις τη γνώμη μου μεγάλο ρόλο έχει το 'τι ζωή' θέλεις να κάνεις, γιατί όλο και κάποιες δουλειές θα κάτσουν, αλλά δεν θα παίζουν πάντα.
Πώς θα χαρακτήριζες το στυλ που βάφεις;
Καθαρό wild style, όσο αφορά το style και αρκετά σε cartoon ύφος καταστάσεις όσον αφορά τα characters.
Αγαπημένο σποτ βαψίματος;
Τα πάντα όλα! Αρκεί να έχω χρόνο για graffiti !
Ποια ώρα της ημέρας γουστάρεις να βάφεις;
Όποια ώρα δεν κυκλοφορούν πολλοί. Απόγευμα - βράδυ είναι cool νομίζω , χειμώνα – καλοκαίρι.
Περίγραψε ένα σκηνικό από τη "δουλειά" σου που θα το θυμάσαι για πάντα. Καλό ή κακό.
Ένα σκηνικό σίγουρα είναι η γνωριμία μου με τον SEEN από ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ στο jam του 1998 στην Αθήνα και ο τοίχος που κάναμε μαζί , δίπλα δίπλα, άστο... Και όπως λένε εκεί κάτω στην πρωτεύουσα «δεν υπάρχει»!
και… ένα «yo!» σε όλα τα παιδιά που κρατάνε τενεκεδένια μπουκάλια με χρώμα!
Συνεχίζει να βάφει μέχρι σήμερα, έχοντας συμμετάσχει σε ουκ ολίγα εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ graffiti. Το graffiti, όπως μου λέει, ήταν η αφορμή και ταυτόχρονα η λύση στα προβλήματά του (οικογένεια, σπίτι, κοπέλα, ομάδα), ενώ μέσα από αυτό βρήκε τον ιδανικό τρόπο έκφρασης. Το στυλ του είναι καθαρό wildstyle, ενώ χαρακτηριστικές είναι οι καρτουνίστικες φιγούρες του (characters), στις οποίες επικρατεί – ποιος άλλος; - ο Jason του «Παρασκευή και 13»
Πώς ξεκίνησες να βάφεις;
Ήθελα να διαφέρω από όλους και όλα εκείνη τη περίοδο ακόμα και από τους δικούς μου...
Το graffiti ήταν η αφορμή και η λύση ταυτόχρονα στο γενικό πρόβλημά μου. Έδωσα λύση και νέο νόημα στην παρέα και τις εφηβικές μου ανησυχίες. Φυσικά μέσα σε όλα αυτά βρήκα τρόπο να εκφράζομαι με ένα μοναδικό τρόπο.
Ποιος σε έβαλε στη "φάση" να βάφεις;
Σε αυτό που είμαι σήμερα, μπορώ να πω ότι είχαν το ρολό τους ο MASH 21 παιδικός φίλος και ο άνθρωπος που μου έδωσε το spray στο χέρι και έπειτα με παρότρυναν ο HOMO και push-r μετά από εκείνη τη χρονιά του 1991, στου ΕΥΚΛEIΔΗ COLLEGE. Κάναμε την ομάδα SGB με τα παιδιά από τη γειτονιά και όλα τα άλλα είναι ιστορία.
Επηρέασε κάποιος το στυλ σου;
Επιρροές πολλές! Καταρχάς SEEΝ και T KID μιας που η αρχή της 'καταστροφής' μου έγινε μετά το STYLE WARS και φυσικά NEW YORK πάνω από όλα, αλλά και CES και κλείσαμε με τον μέγιστο COWBOY 69.
Γιατί επέλεξες αυτό το tag; Σημαίνει κάτι για σένα;
Έχεις κάτι καλύτερο; Ποτέ δεν είναι αργά! Γιατί ούτε σε εμένα άρεσε από παλιά. Λοιπόν, το story νομίζω είναι λίγο πολύ γνωστό. Είχα τα tag Jim - Junkie όπου πάντα υπήρχε το J. Μετά ήρθε το J son (ο γιος του J) και το έκανα Jasone για πιο GRAFFITI name. Φυσικά να δηλώσω fαn του Jason Vorhees από το «Παρασκευή και 13»! Τώρα τι σημαίνει για μένα; Τίποτα ιδιαίτερο, έξι γράμματα, είκοσι χρόνια παρέας, λόγος να σπας το κεφάλι σου να δημιουργείς διαφορετικά style και τέλος. Αιτία για να βάφεις! Όλα αυτά είναι το tag μου.
Θεωρείς το graffiti τέχνη ή χόμπι και γιατί;
Το graffiti για μένα είναι μια όμορφη αλητεία, μαγκιά. Και είμαι πολύ χαρούμενος που είναι και το χόμπι μου. Γιατί; Γιατί δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο, θέλει κότσια φαντασία και υπομονή. Οι στιγμές μπροστά σε ένα τοίχο με 4-5 ώρες δημιουργίας δε συγκρίνονται εύκολα, με οτιδήποτε.
Αντιμετωπίζεις ακόμα προβλήματα με την αστυνομία;
Ανάλογα τι πάω να κάνω και που πάω να το κάνω, αλλά πάντα έβρισκα τρόπους να είμαι έξω από προβλήματα. Έχω ακόμα κάποιο δικαστήριο που μάλλον παραγράφτηκε γιατί άλλαξα ταυτότητα και ξέρω ότι είμαι καθαρός και έχω άλλη μια χρονιά με αναστολή για οτιδήποτε έχει να κάνει με καταστροφές από graffiti. Κατά τα αλλά ...graffiti never die!
Υπάρχει κάποιο κομμάτι που να είναι το αγαπημένο σου;
Δύσκολα μου βάζεις… Είναι πολλά και το καθένα για κάποιο λόγο, αλλά ένα κομμάτι που αγαπώ πολύ είναι αυτό.
Θεωρείς ότι μέσα από το γκράφιτι μπορείς να βγάλεις χρήματα; Πώς;
Στην Ελλάδα λίγο δύσκολα και αν θέλεις τη γνώμη μου μεγάλο ρόλο έχει το 'τι ζωή' θέλεις να κάνεις, γιατί όλο και κάποιες δουλειές θα κάτσουν, αλλά δεν θα παίζουν πάντα.
Πώς θα χαρακτήριζες το στυλ που βάφεις;
Καθαρό wild style, όσο αφορά το style και αρκετά σε cartoon ύφος καταστάσεις όσον αφορά τα characters.
Αγαπημένο σποτ βαψίματος;
Τα πάντα όλα! Αρκεί να έχω χρόνο για graffiti !
Ποια ώρα της ημέρας γουστάρεις να βάφεις;
Όποια ώρα δεν κυκλοφορούν πολλοί. Απόγευμα - βράδυ είναι cool νομίζω , χειμώνα – καλοκαίρι.
Περίγραψε ένα σκηνικό από τη "δουλειά" σου που θα το θυμάσαι για πάντα. Καλό ή κακό.
Ένα σκηνικό σίγουρα είναι η γνωριμία μου με τον SEEN από ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ στο jam του 1998 στην Αθήνα και ο τοίχος που κάναμε μαζί , δίπλα δίπλα, άστο... Και όπως λένε εκεί κάτω στην πρωτεύουσα «δεν υπάρχει»!
και… ένα «yo!» σε όλα τα παιδιά που κρατάνε τενεκεδένια μπουκάλια με χρώμα!
