Η Συμφωνική Ορχήστρα του Γέιλ στο Μέγαρο Μουσικής

Βρισκόμαστε στα εμπνευσμένα ‘60ς όταν το πάθος για τη μουσική ενώνει μια παρέα φοιτητών. Οι πρόβες που ξεκίνησαν χαλαρά έγιναν εντατικές κι οι επιτυχημένες εμφανίσεις πολλαπλασιάστηκαν, δίνοντας στην αρχική ιδέα την αυτοπεποίθηση οράματος. Το μικρό Ορχηστρικό Σύνολο είχε μεγαλώσει… στην Συμφωνική Ορχήστρα του Γέιλ (Yale Symphony Orchestra – YSO), ένα σώμα ενενήντα εξαιρετικών μουσικών που εντυπωσιάζει/καθηλώνει κοινό και κριτικούς σε όλο τον κόσμο.
Σε λίγες μέρες η YSO αποβιβάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (20.03) και Θεσσαλονίκης (13.03) στο πλαίσιο της ελληνικής περιοδείας της που περιλαμβάνει ακόμα τα Γιαννιτσά (15.03) και τον Βόλο (17.03). Διευθύνει, ο διεθνώς καταξιωμένος καλλιτεχνικός της διευθυντής, ο οραματιστής Ουίλιαμ Μπάουτον που αποτελεί αδιαμφισβήτητη δύναμη στον χώρο της συμφωνικής μουσικής. Ο έμπειρος αρχιμουσικός οδηγεί μία καταιγιστική συναυλιακή εμπειρία – ένα πρόγραμμα που συνδυάζει κινηματογραφική αίγλη, τζαζ ελευθερία και συμφωνική ένταση.

Η βραδιά ανοίγει με… άρωμα από σινεμά και την Εισαγωγή από την ταινία Sea Hawk, του Αυστριακού Έριχ Κόρνγκολντ. Ο άνθρωπος που έφερε τη συμφωνική μουσική στο Χόλιγουντ, αφηγείται τον περιπετειώδη έρωτα ενός Άγγλου κουρσάρου και μιας αστής Ισπανίδας σε καιρό πολέμου. Ακολουθεί το Waltz από τη συλλογή Four Black American Dances του Αφροαμερικανού Κάρλος Σάιμον. Ο υποψήφιος για Grammy δημιουργός και ακτιβιστής ερμηνεύει μέσα από τον χορό την αφροαμερικανική ιστορία, αποτυπώνοντας την κοινωνική και πολιτισμική πολυπλοκότητα μιας ολόκληρης παράδοσης. Στην καρδιά του προγράμματος, το River Suite του θρυλικού Ντιουκ Έλινγκτον. Του «Duke», που πήρε την τζαζ από τα στέκια του Χάρλεμ και την ανέβασε στη σκηνή του θρυλικού Cotton Club. Εδώ, ο Έλινγκτον ανατρέπει τα όρια της τζαζ. Μπολιάζοντάς την με συμφωνικές μορφές, δημιουργεί ένα ηχητικό τοπίο που ακολουθεί τη ροή του νερού ενός ποταμού από την πηγή ως την εκβολή. Το συναυλιακό φινάλε δίνεται με την τελευταία συμφωνία του Γιοχάνες Μπραμς, την μεγαλειώδη Τέταρτη. Εγκεφαλικότητα, στοχασμός αλλά και συναισθηματική φόρτιση διαπνέουν αυτή τη δημιουργία-ορόσημο του γερμανικού ρομαντισμού, που αποτελεί το απαύγασμα της συμφωνικής του γραφής. Η αυστηρή δομή και η βαθιά συναισθηματική έκφραση συναντώνται με τρόπο που ελάχιστοι συνθέτες κατάφεραν ποτέ.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ

ΕΡΙΧ ΚΟΡΝΓΚΟΛΝΤ (1897-1957)
Sea Hawk: Εισαγωγή (1940)
ΚΑΡΛΟΣ ΣΑΪΜΟΝ (1986)
Four Black American Dances: Βαλς (2022)
ΝΤΙΟΥΚ ΕΛΙΝΓΚΤΟΝ (1899-1974)
River Suite (1970)
ΓΙΟΧΑΝΕΣ ΜΠΡΑΜΣ (1833-1897)
Συμφωνία αρ. 4 σε μι ελάσσονα, έργο 98 (1885)