Απολαυστικός Γκοντό του Θ. Μοσχόπουλου στο Πόρτα

Τι περιμένει κανείς από μια παράσταση του Γκοντό; Το μπεκετικό κείμενο που ακουμπά στο θέατρο του παραλόγου, φιλοσοφεί αναστοχαστικά και θέτει πολλά και διαφορετικά ζητήματα, φαίνεται να είναι διαρκώς ανοικτό σε ερμηνείες. Τι είναι ο Γκοντό και τι περιλαμβάνει η αναμονή των πρωταγωνιστών; Τι ακριβώς περιμένουν; Τον θάνατο; Το άγνωστο; Ό,τι δεν έρχεται; Ίσως όλα αυτά μαζί – πάντως μία και μόνη απάντηση δεν υπάρχει.

Διόλου τυχαία άλλωστε. ουκ ολίγο μελάνι έχει χυθεί από θεατρολόγους που επιχειρούν να ερμηνεύσουν τον μεγάλο συγγραφέα. Είναι όμως από τις μεγάλες αρετές αυτού του κειμένου η δυνατότητά του να προσαρμόζεται σε διαφορετικές σκηνοθεσίες και να έχει πάντα κάτι να πει ανάλογα με τη ματιά των δημιουργών κάθε παράστασης.

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί το περιμένοντας τον Γκοντό στο θέατρο Πόρτα με σεβασμό, αλλά και με έμπνευση. Παίζει με το υποδόριο χιούμορ του κειμένου και διακόπτει έτσι θεραπευτικά την σχεδόν σκοτεινή φιλοσοφική διάθεσή του. Χρησιμοποιεί τη διανομή για να δώσει το νόημα που έχει διαλέξει: Δεν αναθέτει σε μεγάλους σε ηλικία ηθοποιούς τους βασικούς ρόλους της αναμονής, κάτι που στρέφει το έργο προς αναζητήσεις μικρότερων ηλικιών και προς την απόπειρά τους να ξεκινήσουν τη ζωή τους, μολονότι αμφίγνωμοι για τη δυνατότητά τους να το καταφέρουν.

Οι παλινωδίες τους είναι κωμικές γιατί μοιάζουν υπερβολικές, αλλά κατά βάθος –το νιώθουμε- οι χαρακτήρες παλινωδούν σε πολύ ρεαλιστικό επίπεδο, όπως ο καθένας από εμάς.  

Τους ρόλους ερμηνεύουν εξαιρετικά πρώτα οι Πάνος Παπαδόπουλος (Βλαδίμηρος) και Τάσος Ροδοβίτης (Εστραγκόν) και μετά οι Γιάννης Σαμψαλάκης (Ποτζό), Γιάννης Βαρβαρέσος (Λάκυ) και  Πέτρος Δημοτάκης (Αγόρι). Ο Πάνος Παπαδόπουλος δίνει μια εσωτερική και εντελώς προσωπική ερμηνεία και για τον λόγο αυτόν ξεχωρίζει. Όλοι όμως οι ηθοποιοί είναι πολύ δουλεμένοι και απόλυτα συντονισμένοι τόσο μεταξύ τους όσο και με το πνεύμα της παράστασης.

Η ιδιαίτερη και ακριβής σκηνοθεσία παίρνει ώθηση από το ιδιαίτερης αισθητικής κεκλιμένο και αφαιρετικό σκηνικό και τα κουστούμια του Βασίλη Παπατσαρούχα, τα οποία παραπέμπουν σε έναν μη ρεαλιστικό και σχεδόν ονειρικό κόσμο. Την χαρακτηριστική κινησιολογία της παράστασης έχει αναλάβει ο Χρήστος Στρινόπουλος και τους φωτισμούς ο Νίκος Βλασσόπουλος.

Ο Γκοντό του Θωμά Μοσχόπουλου είναι μια εξαιρετική πρόταση για να δει κάποιος το διάσημο έργο. Μια πρόταση ταυτόχρονα πρωτότυπη αλλά και σεβαστική που έχει το ένα της πόδι στην κωμωδία και το άλλο στην τραγωδία. Με ρυθμό, ισορροπίες και πολύ καλές ερμηνείες.

Για τις ημέρες των γιορτών προστέθηκαν και επιπλέον παραστάσεις. Δείτε τις ημέρες και τις ώρες και κλείστε θέση εδώ.