«Και πότισεν αυταίς μέλαινα χολή» στον Μικρό Κεραμεικό

«Ουδείς εκών κακός»
είπε κατά τον Πλάτωνα, ο Σωκράτης
«Κανείς δεν είναι με τη θέληση του κακός»

Η Μαρία, η Ασπασία και η Ελένη δεν θέλησαν ποτέ να διαπράξουν φόνο. Ονειρεύτηκαν την πραότητα, τον έρωτα, την θαλπωρή και εισέπραξαν απόρριψη, επιθετικότητα, μίσος.

Τώρα αφού έχουν εκτίσει την ποινή τους βγαίνουν πάλι στην ίδια κοινωνία. Την ανώριμη, την εκδικητική. Έξω από τις φυλακές του Ελαιώνα περιμένοντας το λεωφορείο, αφηγούνται η μία στην άλλη τι ήταν αυτό που τις ανάγκασε να δολοφονήσουν. Αυτές οι εξομολογήσεις που γίνονται για πρώτη φορά, θα τις βοηθήσουν, άραγε, να λυτρωθούν από το βάρος μιας μοίρας που δεν επέλεξαν αλλά οδηγήθηκαν;

Όσο το λεωφορείο αργεί να φανεί, τόσο οι τρεις γυναίκες μέσα από την αφήγηση των δεινών τους πλησιάζονται περισσότερο. Ένας χείμαρρος πόνου, παράπονου, θυμού, ξεχύνεται από τα στόματα τους καθώς η ψυχή της καθεμιάς τους, ζητάει επιτέλους μια δικαίωση.

Κείμενο-σκηνοθεσία: Μαίη Σεβαστοπούλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία Τσαγκλή
Μουσική Σύνθεση: Αγγελική Δέλλα
Εκτέλεση Μουσικής: Αγγελική Δέλλα, Λουκία Γκαρδιακού, Βασίλης Κωνσταντινάκος
Φωτογραφίες παράστασης: Χρήστος Συριώτης
Παίζουν
Κλεοπάτρα Ροντήρη
Μαίη Σεβαστοπούλου
Μαίρη Χήναρη