Οι πιο ωραίες καλοκαιρινές ελληνικές ταινίες

O ελληνικός κινηματογράφος μάς έχει δώσει ευτυχώς πολλές αφορμές τα τελευταία χρόνια για να νιώσουμε μια κάποια περηφάνεια για τα κατορθώματά του με τις εξαιρετικές κριτικές και τις διακρίσεις που συνοδεύουν τις ταινίες του να επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Μέσα στο κατακαλόκαιρο του Αυγούστου λοιπόν θεωρήσαμε ιδανική αφορμή το γεγονός και κάναμε μια ανασκόπηση σε κάποιες από τις πιο αγαπημένες καλοκαιρινές ελληνικές ταινίες όλων των εποχών, φτιάχνοντας μάλιστα κι ειδική λίστα για να το ζήσεις σαν σε θερινό.

Φτηνά Τσιγάρα του Ρένου Χαραλαμπίδη (2001)

Αγαπημένη κινηματογραφική απόλαυση, προβάλλεται σχεδόν κάθε χρόνο σε κάποιο θερινό σινεμά της πόλης εις μνήμην αυτών των ρομαντικών που κυκλοφορούν στους δρόμους και στα στενά της κι αποκαλούν τους εαυτούς τους, συλλέκτες στιγμών.

O Ρένος Χαραλαμπίδης κι η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους ερμηνεύουν δύο εμβληματικούς πια ήρωες που περιπλανιούνται στην άδεια καλοκαιρινή Αθήνα συλλέγοντας εκτός από στιγμές και σινεματικές αναμνήσεις μιας γενιάς που μεγάλωσε παίρνοντας σβάρνα τα θερινά της χώρας προς χάριν μιας ακόμα προβολής των Φτηνών Τσιγάρων. Όσα χρόνια κι αν περάσουν η ταινία του Χαραλαμπίδη θα μας θυμίζει την ομορφάσχημη Αθήνα, τη συγκλονιστική τελική σεκάνς με τα χρυσόψαρα στο αστικό λεωφορείο, το επικό ξέσπασμα του Κώστα Τσάκωνα κι όλους εκείνους τους μποέμ ήρωες που συναντήθηκαν, ενώ κάπνιζαν φτηνά τσιγάρα.

Τσίου του Μάκη Παπαδημητράτου (2005)

Ο Μάκης Παπαδημητράτος φτιάχνει με μηδενικό μπάτζετ αλλά μπόλικη αγάπη για το σινεμά μια ανεξάρτητη ταινία που έγινε γρήγορα καλτ ευαγγέλιο για τους μύστες της φάσης, αποκτώντας φανατικούς θαυμαστές στο πέρασμα του χρόνου.

Ένα τζάνκι αναζητά ναρκωτικά στην άδεια Αθήνα του Δεκαπενταύγουστου και μπλέκεται σε μια σειρά από τραγελαφικές ιστορίες. Το Τσίου που δανείστηκε το όνομά του από τον πρωταγωνιστή της ταινίας είναι ένα από τα πλέον επιτυχημένα δείγματα του καθαρόαιμου underground «χειροποίητου» ελληνικού σινεμά χάρη στη σπιρτάδα των διαλόγων, τις εξαιρετικές ερμηνείες και το κάφρικο μα κι ευφυές χιούμορ που διαπερνά όλη την ταινία.

Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2016)

Ένας 42χρονος γιατρός βρίσκεται απομονωμένος σε ένα μικρό νησί χωρίς ίχνος ζωής τον χειμώνα και γεμάτο τρελαμένες για σεξ παρέες το καλοκαίρι. Μία νεαρή κοπέλα θα ορμήσει μια μέρα στην κλινική του μαζί με την άγριων διαθέσεων παρέα της, και ξαφνικά ο γιατρός θα την ερωτευτεί τρελά. Θα αλλάξει τα πάντα στη ζωή του για να μπορέσει να αντέξει το ρυθμό και την ζωή των νέων και για να τους εντυπωσιάσει, αλλά όσο πιο κοντά έρχονται, τόσο περισσότερο μια λεπτή ισορροπία απειλείται να διαταραχθεί. Αυτή είναι λίγο πολύ η ιστορία πίσω από το Suntan που μας έδωσε την πιο ηλεκτρισμένη, ερεθιστική, ηλιοκαμένη, παθιασμένη, διεγερτική καλοκαιρινή ταινία που είδαμε ποτέ εντός των ελληνικών τειχών με τον Μάκη Παπαδημητρίου να δίνει ρέστα στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ήσυχες Μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη (1991)

Η ταινία διαδραματίζεται στην άδεια και ζεστή αυγουστιάτικη Αθήνα και περιγράφει τρεις διαφορετικές μεταξύ τους ιστορίες, που φαινομενικά δεν συνδέονται με κάποιο τρόπο.

Οι χαρακτήρες που έπλασε ο Βούλγαρης φέρουν την οικειότητα του γείτονα και τον ανοίκειο ρομαντισμό των κινηματογραφικών ειδώλων που μεγάλωσαν και ακόμη δεν μπορούν να διαχειριστούν την λάμψη που φεγγοβολούν στα πρόσωπά τους και ας προσπαθούν επιμελώς να την κρύψουν. Είναι τα κρυφά γέλια, το χέρι που απλώνει να δώσει και ας μην έχει να ταΐσει το άλλο, η προδοσία και η εξιλέωση, το ταξίδι ως το σπίτι μας με το λεωφορείο της γραμμής και μια γλυκιά φωνή στην άλλη άκρη του τηλεφώνου. Από τις πλέον αγαπημένες καλοκαιρινές ταινίες της εγχώριας κινηματογραφικής σοδειάς μας οι Ήσυχες Μέρες του Αυγούστου είναι ένα κολάζ όλων εκείνων των στιγμών που συνθέτουν το ελληνικό καλοκαίρι στην πόλη με την Αθήνα να κρυφογελά αφού αναδύεται ως η απόλυτη πρωταγωνίστρια του φιλμ του Βούλγαρη.

Οι Απέναντι του Γιώργου Πανουσόπουλου (1981)

Ένας φοιτητής και μέλος μιας παρέας μηχανόβιων, ο Χάρης, ζει με τη χήρα μητέρα του σ’ ένα αθηναϊκό διαμέρισμα. Μ’ ένα τηλεσκόπιο παρακολουθεί μανιωδώς μια μεγαλύτερη γυναίκα, τη Στέλλα, που ζει με τον άνδρα της και την κόρη της σ’ ένα παρόμοιο διαμέρισμα, στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Μέρα τη μέρα, όλο και περισσότερο μπαίνει στη ζωή και στις καθημερινές συνήθειές της ώσπου την ερωτεύεται. Η ιστορία της θρυλικής ταινίας του Γιώργου Πανουσόπουλου «προδίδει» την ερωτική κάψα των δύο πρωταγωνιστών (ο Άρης Ρέτσος και η Μπέτυ Λιβανού έχουν εξαιρετική χημεία, ερμηνεύοντας ένα από τα πλέον αξέχαστα κινηματογραφικά δίδυμα της δεκαετίας του 80) που θεριεύει στην καρδιά του αθηναϊκού καλοκαιριού και μας χαρίζει υπέροχες σκηνές με φόντο την πρωτεύουσα. Must see αυγουστιάτικα!