Οι δέκα καλύτεροι Χρυσοί Φοίνικες των Καννών

Το 77ο Φεστιβάλ Καννών έριξε αυλαία και απένειμε τα βραβεία του, δίνοντας τον Χρυσό Φοίνικα στο «Anora» του Σον Μπέικερ, κι εμείς ανατρέχουμε αρκετά χρόνια πίσω και ξεχωρίζουμε δέκα «χρυσές» επιλογές της επιτροπής που μας άφησαν κάτι στην ψυχούλα.

Ο Ταξιτζής (1976)

Ο επίσης «χρυσός» Κουέντιν Ταραντίνο είχε κάποτε αποκαλέσει την ταινιάρα του Μάρτιν Σκορσέζε τη σπουδαιότερη μελέτη σε πρώτο πρόσωπο χαρακτήρων που έγινε ποτέ στον κινηματογράφο και ποιοι είμαστε εμείς για να διαφωνήσουμε.

Ο Γατόπαρδος (1963)

Το αριστούργημα του Λουκίνο Βισκόντι με τα ιερά τέρατα Μπαρτ Λάνκανστερ, Αλέν Ντελόν και Κλαούντια Καρντινάλε βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Giuseppe Tomasi di Lampedusa και είναι ένα ιταλικό έπος με όλη τη σημασία της λέξης.

La Dolce Vita (1960)

Ίσως το απόλυτο crowdpleaser των Καννών, το magnum opus του Φελίνι είναι μια πληθωρική ιστορία για την αναζήτηση της ομώνυμης… γλυκιάς ζωής κατά τη διάρκεια μόλις επτά ημερών στη Ρώμη και ένας από τους λόγους που η Ανίτα Έκμπεργκ στην Φοντάνα ντι Τρέβι μας έχει σημαδέψει.

Βιριδιάνα (1961)

Όταν μια ταινία κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα, απαγορεύεται στη χώρα της και καταδικάζεται από το Βατικανό, κάτι κάνει σωστά. Και το αριστούργημα του Λουίς Μπουνιουέλ δεν παύει να είναι λιγότερο τολμηρό σήμερα, από ό,τι πριν από σχεδόν 60 χρόνια.

Αποκάλυψη Τώρα (1979)

Κι όμως, η ταινιάρα του Κόπολα έχει βραβευτεί και με Χρυσό Φοίνικα. Είδες τι μαθαίνεις κοντά μας; Ο πόλεμος στο Βιετνάμ υπό τους ήχους των Doors, την ερμηνειάρα του Μάρλον Μπράντο και τη ψυχεδελική σκηνοθετική ματιά ενός μεγάλου δημιουργού.

Pulp Fiction (1994)

Η απόλυτη ταινία του Ταραντίνο είναι ένα instant classic και διαθέτει εκείνο το χαρακτηριστικό στιλ γραφής και όλες τις σινεφίλ εμμονές του μεγάλου δημιουργού που έφτιαξε ολόκληρη σχολή. To γεγονός μάλιστα ότι κατάφερε να κερδίσει Χρυσό Φοίνικα καταρρίπτοντας τόσα σινεφίλ «ταμπού» είναι απορίας άξιο. Zed is Dead Baby!

Κλέφτες καταστημάτων (2018)

Η δίωρη ταινία του Χιροκάζου Κορεέντα δεν είναι απλά ένα γλυκόπικρο οικογενειακό δράμα. Είναι ένα κάλεσμα για να μπεις στο σπίτι μιας οικογένειας με την ευρύτερη έννοια του όρου, να γίνεις μέλος της και να ζήσεις μαζί της όλα τα όμορφα και όλα τα στενάχωρα.

Παράσιτα (2019)

Όταν προβλήθηκε το Okja τον γιούχαραν, δύο χρόνια μετά ο Μπονγ Τζουν Χο επέστρεψε δριμύτερος, κερδίζοντας όχι μόνο τον Χρυσό Φοίνικα, αλλά και το πρώτο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για μη αμερικάνικο φιλμ. Τα Παράσιτα και τον αντίκτυπό τους στο παγκόσμιο σινεμά, θα τα συζητάμε για πολλά χρόνια ακόμα.

Ατίθαση Καρδιά (1990)

Λατρεμένο αλλά και γιουχαρισμένο, το άκρως διεστραμμένο και συναρπαστικό Wild At Heart αποτελεί τον μοναδικό Χρυσό Φοίνικα στην καριέρα του Ντέιβιντ Λυντς μέχρι στιγμής. Στην υπόθεση ένας υπερβολικά σεξουαλικός Νίκολας Κέιτζ και μια λάγνη Λόρα Ντερν δραπετεύουν από το παρελθόν σε ένα σουρεάλ οδικό ταξίδι μέσα από την αμερικάνικη επαρχία που μοιάζει αρκετά με την ίδια την Κόλαση.

Παρίσι, Τέξας (1984)

Ο Χάρι Ντιν Στάντον περιπλανιέται στην έρημο του Δυτικού Τέξας. Ένα ροζ πουλόβερ. Ο Ράι Κούντερ γρατζουνά την κιθάρα του, ολόκληρες ζωές αντηχούν ανάμεσα σε κάθε νότα. Η Ναστάζια Κίνσκι κοιτάζει το είδωλό της σε έναν μονόδρομο καθρέφτη και ακούει μια γνώριμη φωνή από την άλλη πλευρά. Ο Βιμ Βέντερς μεγαλουργεί.