Το Killing Eve θα σε κρατήσει κολλημένο/η στο Ertflix

Κάπου στα μισά της πρώτης σαιζόν του Killing Eve, η σκέψη περνά αστραπιαία από το μυαλό: Αν ζούσε ο Τζον Λε Καρέ, θα ήταν άραγε περήφανος για τη μετεξέλιξη της κληρονομιάς του; Θα τον ξένιζε το φόκους στην μυστήρια έλξη ανάμεσα στις δύο πρωταγωνίστριες, και το ηχηρό σχόλιο επάνω στις ψυχικές ασθένειες, που δεν έχει ξαναειπωθεί με όχημα και φόντο τις μυστικές υπηρεσίες; Το μόνο σίγουρο είναι πως θα το έβλεπε με μεγάλο ενδιαφέρον –ίσως και μια αγριεμένη συμπάθεια, για τα βασικά στοιχεία της τέχνης του, που είναι όλα εδώ… αλλά αναποδογυρισμένα.

Η σειρά που υπογράφει η δημιουργός της Fleabag, Phoebe Waller-Bridge, και βασίζεται εν πολλοίς στα βιβλία του Luke Jennings, έχει για πρωταγωνίστριες μια αξιωματικό ασφαλείας της MI5 την οποία υποδύεται η Sandra Oh και μία δαιμόνια πληρωμένη δολοφόνο (την Jodie Comer) που δρα για λογαριασμό ενός σκιώδη, παγκόσμιου οργανισμού. Η ιστορία ξεκινά όπως φαντάζεσαι, με την πρώτη να ερευνά και να προσπαθεί να εντοπίσει την δεύτερη. Γρήγορα όμως παίρνει τροπή που δεν περιμένεις, εστιάζοντας στη μεταξύ τους σχέση και στους χαρακτήρες που έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσα διακρίνονται με την πρώτη ματιά.

Και εδώ είναι που το Killing Eve γίνεται πρωτοποριακό, καταθέτοντας ένα σχόλιο πάνω στην ψυχοπάθεια ειδικώς και τις ψυχικές ασθένειες γενικώς. Όσο η οξυδερκής, συγκροτημένη πράκτορας κατρακυλά προς την παράνοια αφήνοντας τα σκοτάδια της να βγουν στο φως, τόσο η Βιλανέλ, η άρτια εκπαιδευμένη ψυχοπαθής δολοφόνος γίνεται ολοένα συμπαθέστερη. Και το ποιος είναι «τρελός» σε αυτό τον κόσμο που έχουμε φτιάξει, τι είναι τελικά η τρέλα και τι συμβαίνει αφού σε κοιτάξει η άβυσσος που έχεις περάσει πολλές ώρες να κοιτάς, είναι πράγματα που θα συζητάς στο τέλος κάθε επεισοδίου.

Ερωτήματα που ενισχύονται από τους δύο συμπρωταγωνιστές των κεντρικών χαρακτήρων μας, την προϊσταμένη της MI6 στον ρόλο της οποίας δίνει ρεσιτάλ η Fiona Shaw (που την έχουμε δει και στην Επίδαυρο) και τον χειριστή της Βιλανέλ, που υποδύεται ο επίσης θεατρικός Kim Bodnia –και τον οποίο θα προσπαθήσεις πολύ να μην συμπαθήσεις, αλλά δεν θα τα καταφέρεις.

Η σκηνοθεσία ξεφεύγει από τα κλασικά, αργά και μπαρουτοκαπνισμένα κλισέ των κατασκοπικών σειρών, υιοθετώντας ποπ στοιχεία και παντρεύοντας την προσέγγιση του δράματος με την ατμόσφαιρα του θρίλερ. Ακροβατεί συνεχώς ανάμεσα στα όρια του ψυχογραφήματος και της περιπέτειας, έχει λεπτή βρετανική ειρωνεία και στοιχεία κωμικά σχεδόν σε κάθε επεισόδιο, και (ναι, θα το πούμε, μάλλον δεν το έχουμε ξαναπεί για σειρά από τις εποχές του Sex and the City) κοστούμια που πρωταγωνιστούν ισάξια με τους χαρακτήρες.

Τέσσερις σαιζόν των οκτώ 45λεπτων επεισοδίων η καθεμία, με την δεύτερη να κάνει μια μικρή κοιλιά αλλά να προσγειώνεται τελικά στα πόδια της, είναι όλες διαθέσιμες δωρεάν στο Ertflix, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2025. Προλαβαίνεις άνετα.