Μια βραδιά από την Καμεράτα αποκλειστικά με έργα Beethoven, σε όργανα εποχής στο Μέγαρο Μουσικής

Μια βραδιά από την Καμεράτα αποκλειστικά

με έργα Beethoven, σε όργανα εποχής

Μουσική διεύθυνση | Γιώργος Πέτρου

Στο πρόγραμμα, οι Συμφωνίες αρ. 1 σε ντο μείζονα

και αρ. 7 σε λα μείζονα

Πέμπτη 28 Μαρτίου | 20:30 | Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης 

Η προπώληση έχει αρχίσει

Έχοντας αποσπάσει εγκωμιαστικές κριτικές και θερμότατα σχόλια διεθνώς για τις μπετοβενικές τους ερμηνείες, αλλά και για την εξαιρετική ηχογράφηση των «Πλασμάτων του Προμηθέα», η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής και ο αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου, στη νέα τους συναυλία στο Μέγαρο, στρέφουν και πάλι το ενδιαφέρον τους στον μεγάλο γερμανό μουσουργό. Την Πέμπτη 28 Μαρτίου στις 8:30 μ.μ. εμφανίζονται στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης και παρουσιάζουν, σε όργανα εποχής, μια βραδιά αφιερωμένη αποκλειστικά στον Ludwig van Beethoven [Λούντβιχ βαν Μπετόβεν]. Στο πρόγραμμά τους, δύο διαχρονικά αριστουργήματα του ευρωπαϊκού Κλασικισμού: οι Συμφωνίες αρ. 1 σε ντο μείζονα και αρ. 7 σε λα μείζονα.

Η προπώληση έχει αρχίσει.

Δείτε το trailer της συναυλίας εδώ

Λίγα λόγια για τα συμφωνικά έργα της συναυλίας

Οι συμφωνίες του Μπετόβεν, αριστουργήματα της μουσικής αρχιτεκτονικής, προσφέρουν με την αειθαλή τους δύναμη, σε κάθε νέα ερμηνεία, ένα πεδίο αναστοχασμού της αξίας τους πέρα από τα όρια της εποχής στην οποία δημιουργήθηκαν.

Έργο τολμηρό, η νεανική Συμφωνία αρ. 1 για πολλούς αποχαιρετά τον 18ο αιώνα, καθώς απομακρύνεται από τον Κλασικισμό δίνοντας το στίγμα της ιδιοφυούς προσωπικότητας του συνθέτη και της επανάστασης που πρόκειται να φέρει στη μουσική πράξη. Ο οικουμενικός χαρακτήρας της επανάστασης αυτής, ως προάγγελος των δραματικών κορυφώσεων του Ρομαντισμού, εκφράζεται μέσα από τη συγκινητική ρητορική του πατριωτισμού της Συμφωνίας αρ. 7, έργο που για τον Βάγκνερ είναι η «αποθέωση του χορού». Η Έβδομη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Βιέννη το 1813 σε φιλανθρωπική συναυλία αφιερωμένη στους βετεράνους της μάχης της Χάναου και έχει μείνει στην ιστορία επειδή το κοινό ενθουσιάστηκε τόσο με το δεύτερο μέρος (Allegretto) που ζήτησε αμέσως την επανάληψή του.