Είδαμε την κεφάτη μουσική επιθεώρηση «Το Βου-Κωλικόν»

«Ο φόβος μας κάνει να χάνουμε...Θα μεγαλώσουμε… Και τι θα λέμε;»

Διαπιστώσαμε με μεγάλη χαρά ότι επαναλαμβάνεται η μουσική παράσταση «Tο Βου-Κωλικόν» και μεταφέρεται από το Μουσικό Κουτί όπου παιζόταν πέρυσι, στο cataskopo, Γρηγορίου Κουσίδη 30Β, στου Ζωγράφου. Ένα σύγχρονο έργο που είδαμε στο τελείωμα της περσινής σαιζόν και φέτος ξανανεβαίνει, λόγω της επιτυχίας του.

Σε ένα χωριό, κάποια λούμπεν άτομα, που κυκλοφορούν ανάμεσα στους θεατές, τους θαμώνες της μουσικής σκηνής, τους εξάπτουν την περιέργεια, τους ιντριγκάρουν. Οι ηθοποιοί διαδρούν με τους θεατές, μέχρι να ξεκινήσει η παράσταση. Κάθονται μαζί τους και συνομιλούν. Ξεδιπλώνουν και μοιράζονται το ταλέντο τους μέσα από μια κωμική μπουφονερί και εκτυλίσσονται σκηνές με θέμα τον έρωτα.

Μια δίμετρη, κουκλάρα αλλοδαπή, που έκανε τη γύρα της στην πόλη, συναντιέται με μια θεούσα με ροζ μαλλιά, μια χωριατοπούλα με μονόφρυδο και όλες μαζί πέφτουν θύματα στον έρωτα του Κότσου.

Αντιπαλότητα, ανταγωνισμός, διεκδίκηση, ο ένας έτοιμος να σκοτώσει τον άλλον, αντίστοιχα όπως στο «Κεκλεισμένων των θυρών» του Σαρτρ. «Η κόλαση είναι οι άλλοι». Έτσι δεν είναι πάντα;

Όλοι οι ηθοποιοί μόνιμα επί σκηνής. Πέντε ρόλοι, πέντε ηθο-ποιοί, πέντε τραγουδιστές, πάντα σε ρόλο, να τραγουδούν, να αυτοσχεδιάζουν, να δημιουργούν με το ταλέντο τους μιαν οργανωμένη αταξία. Έχει ενδιαφέρον και κυρίως διασκεδάζεις.

Ο Άγγελος Δεληκάρης γράφει τα κείμενα και σκηνοθετεί με επιτυχία. Βάζει τάξη στο χάος.

Ο Κότσος θέλει να ξεφορτωθεί την αλλοπρόσαλλη Τασούλα, υποκύπτει στα θέλγητρα της σεμνής Ροδούλας αλλά δεν μπορεί να ξεκολλήσει από την σατανική Βασιλεία. Κι ο αποφασισμένος, ο Μόσχος, στον κόσμο του. Όμως ένας φόνος σχεδιάζεται. Βασικά, δύο. Λέτε να είναι τρεις; Κάμποσοι φόνοι, anyway, σχεδιάζονται. Ποιος είναι ο θύτης, αλλά κυρίως, ποια είναι τα θύματα; Μήπως όλοι γινόμαστε θύτες και θύματα και δεν το συνειδητοποιούμε κιόλας;

«Μια μαύρη κωμωδία ή μια μαύρη κωμική μαυρίλα; Ένα stand up music show ή μια επιθεώρηση; Θα λέγαμε όλα αυτά μαζί να συνεπαίρνουν τον θεατή σε ένα κέφι και παράλληλα σε ένα προβληματισμό».

Οι πρωταγωνιστές μεταμορφώνονται μέσα σε αυτό το σύγχρονο κείμενο που αφορά τη ζωή, τον έρωτα, το συμφέρον, την εκδίκηση, το τότε και το σήμερα. Πέντε ταλαντούχοι ηθοποιοί: ο Δημήτρης Τσαγκάλης,ο Άγγελος Δεληκάρης, η Τζένη Θηραίου, η Κική Δημητρακάκη και η Τζωρτζίνα Μεγαδούκα πραγματικά έρχονται κοντά με το κοινό και το οδηγούν σε γνωστά μουσικά μονοπάτια, ώστε μέσα από την ελαφρά διάθεση και το κωμικό περιβάλλον να προβληματίσουν ενεργά.

Η ομάδα είναι αξιόλογη γιατί δοκιμάζεται επί σκηνής και στην απευθείας διάδραση. Εξαιρετικά δύσκολο έργο. Είναι υπέροχοι, αλλά εμείς αναμένουμε να τους δούμε και σε ένα άλλο κείμενο, όχι μόνο επιθεωρησιακό, ούτε κείμενο που να διακωμωδεί την ευάλωτη πραγματικότητα και να ξύνει πληγές.

Ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο- Σκηνοθεσία: Άγγελος Δεληκάρης
Πρωταγωνιστούν οι: Δημήτρης Τσαγκάλης, Άγγελος Δεληκάρης, Τζένη Θηραίου, Κική Δημητρακάκη και Τζωρτζίνα Μεγαδούκα
Τραγουδάνε οι : ΙΔΙΟΙ!
Χορογραφία έναρξης: Αλέξης Πατρικουνάκος
Κινησιολογία οι: ΙΔΙΟΙ!
Τεχνητή ορχήστρα: Ελεωνόρα Γιόκοτα