Είδαμε τα Ινδικά Χοιρίδια του Σεμπαστιέν Τιερύ στον Πολυχώρο Τέχνης Αλεξάνδρεια

Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ανήκει σύμφωνα με τη σκηνοθέτη «στο είδος της κωμωδίας όπου το γέλιο προέρχεται προπαντός από το να στριμώχνεις τους χαρακτήρες στις πιο ενοχλητικές καταστάσεις, αλλά λίγο πριν την επώδυνη στιγμή να πέφτουν στα μαλακά». Με το έργο «Ινδικά Χοιρίδια» ο Σεμπαστιέν Τιερύ προτείνει μια κωμωδία, όπου το παράλογο φτάνει μέχρι τον παροξυσμό. Όλοι οι θαμμένοι μέσα στον καθένα φόβοι, σε μια κοινωνία σε διαρκή και ανεξέλεγκτη εξέλιξη, εμφανίζονται και διεκδικούν το μερίδιο στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου.

Το έργο

Όταν ο Αλέν Κραφτ (Βασίλης Βλάχος), ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, μπαίνει στην τράπεζα για να κάνει ανάληψη μετρητών, δεν φαντάζεται ούτε για μια στιγμή πως η τράπεζα έχει αγοραστεί από ένα ινδικό όμιλο και πως τον περιμένει ένας πραγματικός προσωπικός εφιάλτης. Δεν ξέρει ότι ο λογαριασμός του είναι μπλοκαρισμένος, ούτε ότι η τράπεζα είναι κάτω από τη νέα ινδική διοίκηση που ακολουθεί τελείως διαφορετικούς κανόνες. Δεν μπορεί ούτε να βγει από την τράπεζα. Η έξοδος ελέγχεται κατευθείαν από το Νέο Δελχί, που αρνείται πεισματικά να «ελευθερώσει» τον συγκεκριμένο πελάτη, Αλέν Κραφτ (Βασίλης Βλάχος ), με την κατηγορία ότι έχει βάλει σε κίνδυνο την κοινωνία, αλλάζοντας κάστα, κάτι που αποτελεί πολύ σοβαρό παράπτωμα. Έχει υπερβεί κατά πολύ την κοινωνική κατάσταση των γονιών του, που ήταν εργάτες, ενώ αυτός έγινε μεσίτης. Η αλόγιστη χρήση του χρήματος και το γεγονός ότι αυτός καταναλώνει ασύδοτα, χωρίς να ενδιαφέρεται αν υπάρχουν γύρω του άνθρωποι που πεινούν επιβάλλει στην νέα Διοίκηση της Τράπεζας , ένα απρόσωπο σύστημα από την Ινδία, να κρατηθεί ο πελάτης τους στην τράπεζα και να παραχωρήσει μέρος των χρημάτων του, ώστε να φτάσει κοντά στο γονεϊκό του επίπεδο.

Όσο κι αν επιχειρεί να βγάλει μια άκρη και να ελέγξει την κατάσταση, τόσο δυσκολότερη κάνει τη θέση του, καθώς είναι κάτω από την εποπτεία δύο πολύ εργατικών , αλλά ιδιαίτερα πιεστικών υπαλλήλων τον ταμία (Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος ) και την προϊσταμένη, επ’ ονόματι Μπριζίτ (Ελισσάβετ Σταυρίδου ) από τους οποίους λείπει εντελώς η ενσυναίσθηση. Μοιάζει εντελώς εγκλωβισμένος, εγκιβωτισμένος, φυλακισμένος, όπως άλλωστε και εκείνοι. Οι υπάλληλοι ζουν και εργάζονται στον ίδιο χώρο και η προσωπικότητά τους έχει εντελώς αλλοιωθεί, είναι ανάλγητοι και μόνο εκτελούν εντολές. Μοιάζουν με ινδικά χοιρίδια σε κλουβί.

Η παράσταση

Σταδιακά εμφανίζεται ο Αλέν Κραφτ (Βασίλης Βλάχος ), που περιμένει υπομονετικά τη σειρά του μετά την ηλικιωμένη κυρία (Ανδριανή Τουντοπούλου), που δείχνει να μην έχει πολύ μεγάλη εξοικείωση με τα τραπεζικά συστήματα. Όταν πια έχει εξυπηρετηθεί η κυρία, ο ίδιος μοιάζει να φυλακίζεται στην τράπεζα, γεγονός που τον αγχώνει πολύ. Ο Βασίλης Βλάχος με ιδιαίτερη λεπτότητα αποδίδει αυτόν τον εγκλωβισμό και τη δυσφορία. Τρέχει σαν το παγιδευμένο ζώο μέχρι την περιστρεφόμενη πόρτα, αλλά δεν μπορεί να δραπετεύσει και επανέρχεται.

Αφού έχει συνδιαλλαγεί χωρίς αποτέλεσμα με τους υπάλληλους – «φυλακισμένους», τον ταμία (Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος) και την προϊσταμένη (Ελισσάβετ Σταυρίδου) και έχει κληθεί και η μητέρα του (Ανδριανή Τουντοπούλου) να περιγράψει την κοινωνική τους κατάσταση, ο Αλέν Κραφτ (Βασίλης Βλάχος) αποδέχεται πια τη μοίρα του. Ακόμα και η μητέρα του (Ανδριανή Τουντοπούλου) δείχνει να μην κατανοεί ότι θα πρέπει ο γιος της να μείνει υπό κράτηση γιατί πλούτισε περισσότερο από όσο οι συνθήκες του επέτρεπαν. Εκείνος από την άλλη για να μην κρατηθεί θέλει να δείξει ότι οι γονείς του ήταν πιο εύποροι από όσο νομίζει η Τράπεζα.

Ο Βασίλης Βλάχος με μια νεανική κίνηση δείχνει πράγματι τον ανερχόμενο πλούσιο, που το σύστημα τον φρενάρει για να μην ξεπεράσει το μέτρο. Ο Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος (ταμίας) είναι το απόλυτο πιόνι καθηλωμένο μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή, να εκτελεί μόνο οδηγίες, έχοντας εντελώς απαρνηθεί τη ζωή του. Ομοίως και η εξαιρετική Ελισσάβετ Σταυρίδου (Μπριζίτ), διοικεί την Τράπεζα ακόμα και με ρόμπα και παντόφλες. Η δουλειά τους είναι η ζωή τους. Αυτοί είναι τα ανθρώπινα- ινδικά χοιρίδια και μαζί με αυτούς και όσοι τους προσομοιάζουν.

Ο CO, ο διοικητής της τράπεζας (Ανδριανή Τουντοπούλου), που κλήθηκε για να αποφασίσει για την τύχη του Αλέν ονομάζει τον εαυτό του θεό και δείχνει την παντοδυναμία του χρήματος και τον έλεγχο πάνω στον άνθρωπο.

Πρέπει να σημειωθεί η λειτουργική σκηνοθεσία της Εύης Δημητροπούλου, που ανέδειξε το κείμενο μαζί και τις ερμηνείες των ηθοποιών, καθώς και οι καίριες μουσικές της επιλογές.

Ταιριαστά τα σκηνικά και τα κοστούμια της Τόνιας Αβδελοπούλου, με ιδιαίτερη έμφαση στην περιστρεφόμενη πόρτα, προσομοίωση του κυλινδρικού παιχνιδιού των ινδικών χοιριδίων. Εξαιρετικοί όλοι οι ηθοποιοί με έμφαση στην Ελισσάβετ Σταυρίδου (Μπριζίτ) και στον Βασίλη Βλάχο (Αλέν Κραφτ).

Ένα έργο, μια παράσταση για ένα δυστοπικό μέλλον που θα πρέπει όλους να μας απασχολήσει.

Ταυτότητα της παράστασης
Συγγραφέας: Σεμπαστιέν Τιερύ
Μετάφραση: Θωμάς Βούλγαρης
Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Εύη Δημητροπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Κίνηση: Κατερίνα Ανδριοπούλου
Φωτισμοί: Γρηγόρης Θεοδωρίδης
Παραγωγή: Αλεξάνδρεια ΑΜΚΕ

Παίζουν (με σειρά εμφάνισης):
Βασίλης Βλάχος (Αλέν Κραφτ)
Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος (ταμίας)
Ελισσάβετ Σταυρίδου (Μπριζίτ)
Ανδριανή Τουντοπούλου (Κυρία αθυρόστομη / Μαμά / Ινδός)