Είδαμε το «Γιατί τώρα;» στο θέατρο 104

Η ομάδα «Ανδρομέδα», μέλος της οποίας είναι και η σκηνοθέτης της παράστασης, Αναστασία Τσούτση, έχει πολλές ευαισθησίες γύρω από τα θέματα της έμφυλης βίας τις οποίες εκφράζει και διαμέσου του θεάτρου-ντοκουμέντο που υπηρετεί. Φέτος, η ομάδα ανεβάζει στο θέατρο 104 το έργο «Γιατί τώρα;».

Είναι ένα \έργο που ασχολείται με το #metoo και διερευνά τους τρόπους με τους οποίους το θέατρο θα μπορούσε να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει την κοινωνία ώστε να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές.

Το έργο

Η συλλογή μαρτυριών από θύματα κακοποίησης που σώπασαν, οι ιστορίες θυμάτων συναισθηματικής, λεκτικής, σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και τα αίτια που βρίσκονται πίσω από τη σιωπή των θυμάτων, έγιναν αφορμή για τη δημιουργία ενός πρωτότυπου έργου με τίτλο «Γιατί Τώρα», που σκοπεύει στην ενημέρωση, τον προβληματισμό και στην εξάλειψη του victim blaming.

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο 104 το Σάββατο 25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Τρεις γυναίκες εργάζονται σε έναν φορέα, που υποστηρίζει θύματα κακοποίησης.  Έπειτα από μια καταγγελία αναλαμβάνουν μια υπόθεση σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Εμφανίζεται και ένας νέος συνεργάτης, ο Όμηρος (Παύλος Πιέρρος) για να βοηθήσει σε αυτή την αποστολή. Οι μαρτυρίες πληθαίνουν. Η υπόθεση παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Οι άνθρωποι πρέπει να βοηθηθούν για να σπάσουν την σιωπή τους. Προσωπικές αντιστάσεις, ντροπή, φόβος για την κοινωνική κατακραυγή. Όμως, όσο αυτές οι τρεις υπάλληλοι  προσπαθούν να δώσουν φωνή και να στηρίξουν αυτούς που το έχουν ανάγκη, ζουν έναν εφιάλτη στον εργασιακό τους χώρο. 

Αναφέρονται στην Κουκουμάφκα, δηλαδή Γλαύκα, τον φορέα τους, ο οποίος τις εξαντλεί εργασιακά. Πρόκειται για έναν απρόσωπο φορέα, ένα είδος άγνωστου επικεφαλής, του οποίου ακούν μόνο τη φωνή. Μόνη εκπρόσωπος που μιλά απευθείας με τον αρχηγό, η Αθηνά (Αναστασία Τσούτση). Οι άλλες δυο κοπέλες, η Άρτεμις (Ντίνα Κούκου) και η Ειρήνη (Φανή Γρύλλη) μένουν καθηλωμένες στο γραφείο τους, να διαχειρίζονται αενάως τις υποθέσεις κακοποίησης.

 Η Παράσταση

Η σκέψη της σκηνοθέτιδας προέκυψε μέσα από την παρατήρηση: Η συμπεριφορά κάποιου μπορεί να μπλοκάρει κάποιον άλλον. Οι διαφορετικοί τρόποι σκέψης, δημιουργούν μια Βαβυλωνία, μια κόλαση. Την ένταση ο κάθε χαρακτήρας την αντιμετωπίζει διαφορετικά.

Η καθεμία από τις υπαλλήλους καταφεύγει σε έναν διαφορετικό εθισμό για να αντέξει την πραγματικότητα: η μια πίνει συνέχεια νερό, η άλλη τρώει μήλα, η άλλη, αυστηρή γυμνάζεται μανιωδώς. Νιώθουν όλες ότι κάποιος τους κλέβει τη ζωή και είναι αλήθεια. Ο  χρόνος είναι αδυσώπητος. Νιώθουν εγκλωβισμένες, έχουν εργασιακές εντάσεις.

Μια σιδερένια καρέκλα, με αιχμές και με τρία πόδια μαζί με τον τεράστιο κόπο των κοριτσιών συμπυκνώνει αυτόν τον πόνο που προκαλεί η βία στο θύμα και στο περιβάλλον του.

Οι υπάλληλοι αυτοί απολύτως αφοσιωμένοι στην αποστολή τους, μπροστά σε έναν υπολογιστή ή ένα τηλέφωνο, εργάζονται πυρετωδώς και κακοποιούν τον εαυτό τους ή, χειρότερα, δέχονται αγόγγυστα κακοποίηση από την υπηρεσία τους. Απαιτήσεις, προσβλητικά σχόλια και απειλές. Μπορεί εύκολα κάποιος να εμπλακεί σε ένα τέτοιο σκηνικό, και αυτή η κατάσταση τον καταπίνει.

Το σκηνικό είναι λευκό, σα να πρόκειται για κλινική. Το επιμελήθηκαν οι Άννα Βράτιτς και  Ειρήνη Ρούμπη. Ένα περιβάλλον τρελοκομείου, όπου κάποιοι παλεύουν να σώσουν κακοποιημένους ανθρώπους. Τα κοστούμια λευκά με ζώνες μαύρες, επιμελήθηκε η Φανή Γρύλλη.

Όταν μιλάμε για κακοποίηση στην ερώτηση «γιατί τώρα;» η απάντηση είναι «γι’αυτό τώρα», για αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία. Το «Γιατί τώρα;» είναι μια παράσταση που τονίζει την αναγκαιότητα και σημαντικότητα της ύπαρξης ασφαλούς κοινωνικού πλαισίου και εξειδικευμένων δομών για την υποστήριξη των θυμάτων κακοποίησης, ώστε οι άνθρωποι να επικοινωνούν ή και να καταγγέλλουν τα βιώματά τους, χωρίς φόβο, η φωνή τους να βρίσκει ανταπόκριση και να τιμωρούνται οι ένοχοι.

Πρόκειται για στρατευμένο θέατρο, μια παράσταση που έχει κεντηθεί με λεπτομέρεια από όλα τα μέλη της ομάδας Ανδρομέδα, ένα θεατρικό εργόχειρο, που στοχεύει σε επίλυση θεμάτων και ευαισθητοποίηση φορέων και ιδιωτών.

Ταυτότητα της παράστασης

Συγγραφή έργου/σύνθεση κειμένων: Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα

Σκηνοθεσία- Φωτισμοί: Αναστασία Τσούτση

Εικαστική Επιμέλεια: Σοφία Ρούβα

Σκηνογραφία: Άννα Βράτιτς &, Ειρήνη Ρούμπη

Ενδυματολογική επιμέλεια: Φανή Γρύλλη

Επιμέλεια ήχου: Json (doma)

Φωτογραφίες/ Τeaser/ Trailer παράστασης: Ντάρια Κέσοβα

Γραφιστική Επιμέλεια: Nove Graphics

Τυπογραφείο για την έκδοση του προγράμματος- βιβλίου της παράστασης: Εκδόσεις ΚΨΜ

Καλλιτεχνική επιμέλεια προγράμματος: Δημήτρης Μακρής

Παραγωγή – Έρευνα για την επιμέλεια κειμένων: Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί: Φανή Γρύλλη, Ντίνα Κούκου, Παύλος Πιέρρος, Αναστασία

Τσούτση

Στην παράσταση ακούγεται η φωνή του Θάνου Αλεξίου

* Το κείμενο της παράστασης διαμορφώθηκε έπειτα από έρευνα της ομάδας για το θέμα,

μέσα από αξιόπιστες πηγές, ντοκιμαντέρ, και, κυρίως, μαρτυρίες ανθρώπων.

** Η παράσταση δεν ενδείκνυται για παιδιά κάτω των 16 ετών.