Άσε μας να σου πούμε δύο καλές κουβέντες για την Κοζάνη

Καλό είναι να γνωρίζεις πως πάντοτε παραμένουμε στις επάλξεις έτοιμοι να υπερασπιστούμε μέχρι τέλους ελληνικές πόλεις που κάποιοι επιλέγουν να τις λοιδορούν, εξαπολύοντας όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια για εκείνες. Από το μάτι του κυκλώνα δεν ξέφυγε ούτε η Κοζάνη, όμως Κοζανίτες μη σας σκιάζει φοβέρα καμιά, εμείς είμαστε εδώ για να τα εξηγήσουμε όμορφα για την κάπως παρεξηγημένη πόλη της δυτικής Μακεδονίας. Βάλαμε λοιπόν Μιχάλη Βιολάρη να παίζει γιατί τραγούδια για την πόλη μπορεί να υπάρχουν πολλά, σαν το «Τι Λοζάνη, τι Κοζάνη» κανένα.

Βόλτες κι Αξιοθέατα

Ξεκινάμε τις βόλτες μας από το ιστορικό κέντρο της πόλης, στις γειτονιές του οποίου θα βρούμε εντυπωσιακά αναστηλωμένα αρχοντικά (ίσως το πιο εντυπωσιακό εξ αυτών είναι το Αρχοντικό Λασσανή, η μακρά ιστορία του οποίου ξεκινά το 1750) αλλά και πεζοδρόμους με ταβερνάκια και μαγαζάκια. Σημείο αναφοράς του κέντρου της Κοζάνης είναι ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος στέκει αγέρωχος από το 1664, όντας ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά σύμβολα των Κοζανιτών. Συνεχίζοντας την περιήγησή μας στην πόλη, θα συναντήσουμε μια από τις σημαντικές βιβλιοθήκες της χώρας, την περίφημη Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη, η ιστορία της οποίας ξεκινά στα μέσα του 17ου αιώνα. Στα ράφια της μπορεί να συναντήσει περισσότερους από 153.000 τόμους, χειρόγραφα, τουρκικά φιρμάνια, κώδικες και αμέτρητες σπάνιες εκδόσεις, καθιστώντας την Κοβεντάρειο ως τον ιδανικό προορισμό για τους βιβλιόφιλους της παρέας.

Η μουσειολάγνα καρδούλα μας σκίρτησε ευτυχισμένα όταν στο Αρχαιολογικό αλλά και στο Ιστορικό Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας μουσείο της Κοζάνης καθώς αμφότερα συγκεντρώνουν μια σειρά από πολύ ενδιαφέρουσα εκθέματα που ξετυλίγουν τη μακρά και σπουδαία ιστορία της πόλης της δυτικής Μακεδονίας. Μας εντυπωσίασε εξίσου και το μικρό Σπήλαιο το οποίο συναντήσαμε στο υπόγειο του Ιστορικού- Λαογραφικού και Φυσικής Ιστορίας μουσείου που δικαιολογημένα βρισκόταν πολύ ψηλά στη sightseeing λίστα μας.

Φύγαμε για λίμνη Πολυφύτου

Καμιά εικοσαριά χιλιόμετρα ανατολικά της Κοζάνης συναντάμε την τεχνητή λίμνη Πολυφύτου που μοιάζει βγαλμένη από ελβετική ζωγραφιά, αφού το μπλε της ξεχειλίζει χαρίζοντάς μας πολλές ινσταγκραμικές λήψεις, χάρη στη μοναδική αντανάκλαση των φυσικών χρωμάτων της περιοχής, που καθρεφτίζονται στα νερά της. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι και η Υψηλή Γέφυρα Σερβιών, μήκους 1372 μέτρων που διασχίζει τη λίμνη κι αποτελεί αντίστοιχα χαρακτηριστική στάση των επισκεπτών της περιοχής για τις απαραίτητες φωτογραφίες.

Σαν τα Σέρβια δεν έχει

Από τη μία τα Πιέρια όρη και από την άλλη ο Αλιάκμονας και η λίμνη Πολυφύτου. Η φυσική ομορφιά περισσεύει σε αυτή τη γωνιά της Μακεδονίας, όπου μια ιστορική κωμόπολη αγναντεύει το όμορφο τοπίο της γέφυρας του ποταμού και της υπέροχης λίμνης από το παλιό της κάστρο, τα ερείπια του οποίου – καθώς και αυτά στην Κάτω Πόλη με τα σωζόμενα τύχη, την πύλη, τα υδραγωγεία και τις παλιές εκκλησίες – μαρτυρούν την βυζαντινή αίγλη που χαρακτήριζε κάποτε τα Σέρβια. Γύρω από την πόλη δε, απλώνονται τέσσερα εντυπωσιακά φαράγγια, κατάλληλα για πεζοπορίες.

Μίλα μου για κρόκο Κοζάνης

Ο κρόκος που λες είναι ο σούπερ σταρ της Κοζάνης αφού συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες. Οι κάτοικοι της περιοχής φυτεύουν τον κρόκο κάθε καλοκαίρι και όταν φθάσει το φθινόπωρο αφαιρούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του πανέμορφου λουλουδιού και τα αποξηραίνουν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Για να καταλάβεις πόση δουλειά ρίχνουν αρκεί να σου πούμε ότι χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμάρια κόκκινου κρόκου. Ο κρόκος Κοζάνης ή η ελληνική ζαφορά (saffron) όπως συνήθως λέγεται, μας κάνει περήφανους και στο εξωτερικό αφού ανήκει στην καλύτερη ποιότητα σαφράν στον κόσμο.

Από τη Σιάτιστα στο Βελβεντό ένα λιαστό κρασί δρόμος

Η Μακεδονία ανέκαθεν κρατούσε τα σκήπτρα της οινικής παραγωγής της χώρας με την Κοζάνη να αποτελεί ένα ξεχωριστό σημείο αναφοράς που θα ενθουσιάσει το σομελιέ που κρύβεις μέσα σου. Πάμε λοιπόν στη Σιάτιστα για να δοκιμάσουμε λιαστό (ηλιαστό) κρασί. Πρόκειται για το πιο γνωστό κρασί της περιοχής. Τα λιαστά κρασιά (γλυκό ή ημίγλυκο κρασί με κόκκινο κι ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα) παρασκευάζονταν από την αρχαιότητα στην Ελλάδα με αφού τα τιμούσαν δεόντως καθώς πέρα από την άριστη γεύση τους, ήταν πολύ εύκολη η συντήρηση κι η μεταφορά τους. To οινοποιείο Magoutes και το Κτήμα Δύο Φίλοι είναι εξαιρετικές επιλογές για όποιον θέλει να απολαύσει μια υψηλού επιπέδου γευσιγνωστική εμπειρία. Από τη Σιάτιστα πάμε στο πολυχρονεμένο Βελβεντό με την υπέροχη θέα στη λίμνη Πολυφύτου και συνεχίζουμε ακάθεκτοι τον οινοτουρισμό κάνοντας στάση στους Αμπελώνες Καμκούτη με το υπέροχο ξινόμαυρο και στο Κτήμα Βογιατζή με τον λατρεμένο Τσαπουρνάκο.

Τρώμε κάτι και συνεχίζουμε;

Η Βεντέτα έχει δικαίως τη φήμη μιας από τις καλύτερες ταβέρνες της Κοζάνης αρκεί να δοκιμάσεις μοσχαράκι με 4 τυριά και σολωμό με φέτα στη σχάρα για να το διαπιστώσεις ιδίοις στόμασι. Στον Άμπακο πάλι εκτός από τον άμπακο θα φας εξαιρετικά μπριζολίδια όπως αρμόζει σε ένα εκλεκτό steakhouse. Για μαγειρευτά πας συστημέν@ στον Μάγειρα, ο οποίος θα σε περιποιηθεί δεόντως, ενώ στο Sette 7 θα δοκιμάσεις υπέροχες ιταλιάνικες νοστιμιές. Το La Strada είναι ένα ντελικάτο εστιατόριο με πιάτα που τιμούν την καλό μεσογειακή κουζίνα, κι ο Τρυποκάρυδος ένα bar restaurant με θηριώδεις μερίδες που δεν θα αφήσουν κανέναν παραπονεμένο. Αν είσαι λάτρης της ψαροφαγίας τότε το Πέλαγος θα ικανοποιήσει και με το παραπάνω τις γαστρονομικές σου ανησυχίες, ενώ στο Πεσκέσι οι μεζεδομαχίες ποτέ δεν σταματούν.

Βάλε να πιούμε

Το El Barrio έχει έναν λατινοαμερικάνικο αέρα που πολύ απολαμβάνουμε, όπως αντίστοιχα και τα κοκτέιλ του,  ενώ το Blue Deer θα το αγαπήσεις για τον «στεκίσιο» χαρακτήρα του.  To Funky Monkey έχει δικαιολογημένα πολλούς fans ενώ το Crossroads ροκάρει με τον τρόπο που θα θέλαμε κάθε ψαγμένη μπυραρία θα θέλαμε να κάνει.

Πού θα μείνουμε;

To Xenia Apartments είναι μια εξαιρετική επιλογή με το δίκλινο να κοστίζει 58€ τη βραδιά, ενώ αν θες να κινηθείς σε πιο value for money επιλογές το Αnesis Hotel θα σε ικανοποιήσει και με το παραπάνω με το κόστος του δίκλινου να ανέρχεται στα 50€ ανά διανυκτέρευση.

To ξενοδοχείο Τσέλικας από την άλλη είναι μια πιο premium επιλογή διαμονής με το δίκλινο να κοστίζει τα 91€ τη βραδιά.