Είδαμε το «Σάμερταϊμ» του Άκη Δήμου

Η bijoux de kant  είναι μια θεατρική ομάδα απόλυτα συνυφασμένη με τη σύγχρονη δημιουργία. Προωθεί  την πρωτότυπη ελληνική δραματουργία, γι΄αυτό συνεργάζεται με συγγραφείς όπως ο Άκης Δήμου. Έχει συμπληρώσει δώδεκα χρόνια παρουσίας στον χώρο και αποτέλεσε πεδίο για έναν γόνιμο διάλογο ανάμεσα στο θέατρο, τις καλές τέχνες, τη μουσική, τον χορό, τη θεωρία και τα ψηφιακά μέσα.

Δυο πρόσωπα:  ένας νεαρός ξεναγός , ο Χρόνης (Γιάννης Τσουμαράκης), που συνέχεια διαβάζει και επαναλαμβάνει τον οδηγό ξενάγησης, υποφέροντας κάτω από τον ήλιο, ετοιμοπόλεμος όμως  να ξεναγήσει το επόμενο γκρουπ,  και μια ραδιοφωνική παραγωγός επαρχιακού σταθμού, η Τερέζα (Καλλιρρόη Μυριαγκού ) κάτω από τα ερείπια του αρχαίου ναού του Απόλλωνα στην εκπνοή του Καλοκαιριού με μια δαιμονισμένη ζέστη να τους έχει φέρει και τους δυο στα όριά τους.  Εν μέσω πυρκαγιών, ξηρασίας και λειψυδρίας υποφέρουν και οι δυο τους τοποθετημένοι κυριολεκτικά σε ένα καμίνι. Είναι και οι δυο σαν παίδες εν καμίνω , ώστε να βγάλουν  τα εσώψυχα τους  επί σκηνής. Ο ένας αρχίζει να κουράζει τον άλλον. Η Τερέζα αναλογίζεται τη μοναχική της ζωή και σκέφτεται όλους τους «γκόμενους» της ζωής της, ανυπομονεί να έρθει ο Χειμώνας για να γνωρίσει τον έρωτα , ενώ εκείνος ανυπομονεί να έρθει ο Χειμώνας να μην τον  ταλαιπωρεί ο ήλιος. Τι φθινόπωρο είναι αυτό χωρίς καταιγίδα; Μαράθηκαν τα παρτέρια. Γύρω τους όλο σκουπίδια. Ένας πλανήτης σε διάλυση. Οι εποχές και η διαδοχή τους είναι  μια ουτοπία.

Απελπίζονται καθώς δεν προβλέπεται να βρέξει. Γίνονται επιθετικοί,  προσβλητικοί , μετά τραγουδούν. Πώς να δουλέψει ο Χρόνης με το πουκάμισο  με τέτοια ζέστη;Και δεν επιτρέπεται να το βγάλει. Πώς να ερωτευτεί η Τερέζα όταν από την μόλυνση ούτε τα άστρα δεν μπορεί να δει στον ουρανό; Πώς να ανθίσει ο έρωτας μέσα στα αποκαΐδια;  Οικολογική προοικονομία η εκπομπή της ηρωίδας «Πέφτει νύχτα στης Τερέζας», πέφτει άραγε νύχτα στον πλανήτη;

Σαν τον θεό Διόνυσο, ο Χρόνης αναπολεί, βλέπει τα λάθη στη ζωή του, τον έρωτα που έχασε και αυτός, λυπάται για τις επιλογές του, ενώ παραμένει αφελής αλλά σταθερά ονειροπόλα η Τερέζα. Κατορθώνουν με έναν γλυκό πόνο, μέσα από μια οδυνηρή νοσταλγία να κινητοποιήσουν τον θεατή μπροστά στο ενδεχόμενο της καταστροφής. Και οι δυο έχουν ωραία κίνηση, ανεβαίνουν και κατεβαίνουν επίπεδα, χορεύουν και τραγουδούν. Είναι ρομαντικά πρόσωπα σε διάλυση.

 Η Τερέζα μιλώντας για την προσωπική της ζωή, λέει ότι «περνούν τα χρόνια και κουράζεσαι να τα βλέπεις να περνούν. Θα έπρεπε να έχει έναν άνθρωπο να κουβαλάνε μισά μισά τα χρόνια». Έτσι, και με την καταστροφή του περιβάλλοντος περνούν τα χρόνια και πρέπει οπωσδήποτε κάτι να συμβεί. Όλοι θα πρέπει να κουβαλήσουν το μερίδιό τους για να αποφευχθεί το χειρότερο. Η Τερέζα αν και μεγαλύτερη, έχει αυταπάτες, ο Χρόνης όμως όχι και γι΄αυτό κλαίει. Έχει τον  νταλκά  του «ο έρωτας σε ρημάζει», λέει. Και οι δυο ονειροπολούν τα ωραία παλιά Καλοκαίρια, που έκλεβαν και λίγο από τον Σεπτέμβρη, φέρνουν στο μυαλό τους εκείνες τις ωραίες παιδικές και νεανικές εικόνες σαν κάτι πολύ μακρινό και απρόσιτο.

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης  που θέλει καθηλωμένους τους ήρωες μπροστά στον αρχαίο ναό του Απόλλωνα, τους έδωσε την κίνηση που χρειαζόντουσαν για να επιτευχθεί η απαραίτητη, η προσδοκώμενη μετακίνηση για ένα καλύτερο περιβαλλοντολογικό αύριο, δίνοντας παράλληλα στους ηθοποιούς του  τη δυνατότητα να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Η Καλλιρρόη Μυριαγκού και ο Γιάννης Τσουμαράκης μας έκαναν να αναπολήσουμε τα δικά μας Καλοκαίρια και μας εγκάλεσαν για το μέλλον του πλανήτη.

Τα σκηνικά, τα  κοστούμια  και οι φωτισμοί της ομάδας bijoux de kant αποδίδουν επαρκώς την ατμόσφαιρα του κειμένου, το ίδιο και η μουσική της Χαρούλας Τσαλπαρά. Ακούγονται παλιά καλοκαιρινά τραγούδια, που με την εμψύχωση των ηθοποιών αγγίζουν ψυχολογικά τους θεατές.

Το «σάμερταϊμ» του Άκη Δήμου   παρουσιάζεται στο θέατρο Μπέλλος από 16 Οκτωβρίου από την ομάδα των bijoux de kant κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00. Μια παράταση που δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.