Τώρα είναι η ώρα να κλείσεις εισιτήρια για Λυών

Σου αρέσουν οι συμπτώσεις; Δες κάτι ωραίο: Οι Ρωμαίοι έχτισαν το 43 π.Χ. (τότε που όλη η Γαλατία βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή –όλη; Όχι…) στη θέση της σημερινής Λυών μια πόλη που την είπαν Lugdunum, λόφο του φωτός, εντυπωσιασμένοι από το φως του ήλιου που την έλουζε. Δύο χιλιετίες αργότερα, στην ίδια πόλη εφευρέθηκε η πιο αγαπημένη από τις τέχνες του πλανήτη, αυτή που απολαμβάνουμε σε σκοτεινές αίθουσες. Το επίθετο των δημιουργών της ήταν Lumiere. Στα γαλλικά, αυτό σημαίνει φως.

Lumiere, για την ακρίβεια Lumieres στον πληθυντικό, λέγεται και το μεγάλο φεστιβάλ της Λυών, που διοργανώνεται κάθε χρόνο γύρω στις 8 Δεκεμβρίου (φέτος Πέμπτη 7 με Κυριακή 10) και περιλαμβάνει εντυπωσιακά light shows, μεγάλες συναυλίες, πεζοδρόμηση του κέντρου της πόλης, και πολύχρωμα κεριά που ανάβουν στα παράθυρα των σπιτιών και φτιάχνουν ατμόσφαιρα σε ολόκληρη την πόλη.

Και αν αυτό δεν είναι αρκετό για να σε πείσει ότι τώρα είναι η σωστή ώρα να κλείσεις εισιτήρια για την πραγματική Πόλη του Φωτός, που βρίσκεται στη Γαλλία αλλά δεν είναι το Παρίσι, να σου πούμε και ότι τα εισιτήρια για τις αρχές Δεκεμβρίου με την Volotea κοστίζουν 76€ πήγαινε-έλα. Στάσου μην φεύγεις ακόμα, έχουμε κι άλλα να πούμε.

Βολτάροντας στην πόλη και τις ιστορίες της

Το ιστορικό κέντρο της Λυών χωρίζεται ουσιαστικά σε τέσσερις μεγάλες περιοχές – χρονικές περιόδους: το λόφο Fourvière, την παλιά μεσαιωνική πόλη, το Croix Rousse, και το Presqu’île, τη λωρίδα γης ανάμεσα στα δύο ποτάμια που συναντιούνται στη Λυών, τον Ροδανό, ή Rhône, και τον Σον, γαλλιστί Saône. Μπαρόκ, γοτθικά, art-nouveau, ρομανέσκ και αναγεννησιακά κτίρια συνθέτουν ένα πολύχρωμο, υπαίθριο μάθημα Ιστορίας.

Ξεκινώντας… χρονολογικά, ανεβαίνουμε με το τελεφερίκ στο Fourvière και αφήνουμε το βλέμμα να σκαρφαλώσει τους οκταγωνικούς πύργους της Notre-Dame de Fourvière, της βασιλικής που χτίστηκε το 1896, με στοιχεία ρομανέσκ και βυζαντινής αρχιτεκτονικής, αξίζει μια περιήγηση στο εσωτερικό της, για να θαυμάσετε τα εντυπωσιακά βιτρό και τα ψηφιδωτά που κοσμούν τους τοίχους της.

Η μεγαλύτερη σε ηλικία συνοικία της πόλης φιλοξενεί και έναν από τους μεγαλύτερους σε έκταση αρχαιολογικούς χώρους της Γαλλίας: το ρωμαϊκό θέατρο, το ωδείο και το Μουσείο Γαλλο-Ρωμαϊκού πολιτισμού αποτυπώνουν εύγλωττα τη μακραίωνη Ιστορία του Lugdunum πριν γίνει Λυών. Εδώ πολύ κοντά βρίσκεται και ο κτισμένος το 1893 Tour Métallique, ο μεταλλικός πύργος που φέρνει στο νου τον παριζιάνικο Πύργο του Άιφελ και δείχνει υπέροχος από μακριά με το νυχτερινό φωτισμό του.

Κατηφορίζουμε, παραιτημένοι από την προσπάθεια να μετρήσουμε τα σκαλοπάτια που ενώνουν το Fourvière με την παλιά πόλη, ή Vieux Lyon –δε μετριούνται– για να καταλήξουμε, μετά από πολλή ώρα, στα σκιερά, λιθόκτιστα σοκάκια της, που πλαισιώνονται από μεσαιωνικά κτίσματα, αναγεννησιακή αρχιτεκτονική, επιβλητικούς ναούς και τα αναπόφευκτα μαγαζάκια με σουβενίρ και καρτ-ποστάλ. Οι Λυωνέζοι υπερηφανεύονται για το γεγονός ότι αυτό το κομμάτι της πόλης τους ήταν η πρώτη γαλλική εγγραφή στη Κατάλογο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, αλλά και μία από τις μεγαλύτερες αναγεννησιακές συνοικίες της Ευρώπης.

Η παλιά πόλη ως πρωταγωνίστρια μυθιστορήματος

Χωρισμένη σε τρεις γειτονιές, που πήραν τα ονόματά τους από τις τρεις μεγάλες εκκλησίες της, Saint Jean, Saint Georges και Saint Paul, και διάσημη για τις τραμπούλες της, τα στενά περάσματα που ενώνουν, μέσα από τις εσωτερικές αυλές των κτιρίων, τα σοκάκια της μεταξύ τους, η μεσαιωνική πόλη αποπνέει αύρα μυστηρίου, τέτοια που φέρνει στο μυαλό μυθιστορήματα που εκτυλίσσονται την εποχή εκείνη, και μιλούν για μυστικά περάσματα, κρύπτες που διασχίζουν –και γνωρίζουν– κυνηγημένοι μάγοι, ιερείς και ιππότες. Λιγότερο ρομαντική είναι η σύγχρονη Ιστορία τους, η χρήση τους από τα μέλη της Γαλλικής Αντίστασης, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγουν από τον «Χασάπη της Λυών», Klaus Barbie, που είχε στήσει στην πρώην Στρατιωτική Ιατρική Σχολή το αρχηγείο της Gestapo –σήμερα Κέντρο Ιστορίας της Αντίστασης και της Απέλασης.

Ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο ποτάμια

Διασχίζουμε μία από τις γέφυρες του Σον και περνάμε στο Presqu’île, τη νεότερη, αλλά και πιο «αυθεντική» περιοχή του ιστορικού κέντρου. Εδώ οι εποχές εναλλάσσονται ανά λίγα μέτρα, η μεσαιωνική αρχιτεκτονική συνυπάρχει με εκείνη του 19ου αιώνα, ιστορικά μνημεία ξεφυτρώνουν στη μέση εμπορικών δρόμων, τεράστιες πλατείες πλαισιώνονται από γοτθικές εκκλησίες με τους πύργους τους να υψώνονται προς τον ουρανό.

Η βόλτα ξεκινά από την Place Bellecour, μια από τις μεγαλύτερες πλατείες της Ευρώπης, με το άγαλμα του Λουδοβίκου XIV να μη μοιάζει καθόλου παράταιρο δίπλα στη γιγαντιαία ρόδα που θα σε ανεβάσει σε ύψος δεκάδων μέτρων για να χαζέψεις την πόλη από ψηλά. Συνεχίζουμε στον πεζόδρομο de la Republique, σταματάμε περίπου στη μέση του, στην ομώνυμη πλατεία, για ένα- δυο γύρους με το πολύχρωμο Καρουζέλ, κάνουμε μερικά ζιγκ- ζαγκ για να χαζέψουμε τις πολύχρωμες βιτρίνες των καταστημάτων και να πιούμε αρωματικό γαλλικό café στα ζεστά μπιστρό του (που, παρεμπιπτόντως, έχουν βγάλει στον πεζόδρομο τραπεζάκια, σόμπες και πλαστικά προστατευτικά για τον αέρα, προς τέρψιν των αμετανόητων καπνιστών) και καταλήγουμε στην επίσης τεράστια Place des Terraux.

Το εντυπωσιακό Δημαρχείο στη μια άκρη της, κτισμένο το 1646, συναγωνίζεται το περίτεχνο, τεράστιο (21 τόνοι μολύβδου χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί) γλυπτό-σιντριβάνι με τα τέσσερα άλογα που τραβούν ένα άρμα, συμβολίζοντας τους ποταμούς που καλπάζουν προς τη θάλασσα, δημιουργία του Frédéric-Auguste Bartholdi –ναι, του δημιουργού του Αγάλματος της Ελευθερίας αυτοπροσώπως– για το ποιο θα τραβήξει τα περισσότερα βλέμματα.

Στην καλλιτεχνική γειτονιά του Croix Rousse

Ο έτερος λόφος της πόλης υπήρξε συνοικία των Canuts, των τεχνιτών του μεταξιού, το εμπόριο του οποίου άνθιζε και στήριζε μεγάλο μέρος της οικονομίας της Λυών το 19ο αιώνα. Στενά δρομάκια ανηφορίζουν τον λόφο, πλαισιωμένα από τα ψηλοτάβανα κτίρια με τα τεράστια παράθυρα, απαραίτητα για να επιτρέπουν σε όσο το δυνατόν περισσότερο φως να περνά, καθότι στέγαζαν στον ίδιο χώρο τα σπίτια και τα εργαστήρια των τεχνιτών.

Όσο πλησιάζουμε προς την –ομολογουμένως λιγότερο γοητευτική από τις πλαγιές του– κορυφή του λόφου, τα ιστορικά κτίρια δίνουν τη θέση του σε χαμηλές αποθήκες, που έχουν μετατραπεί σε μικρά θέατρα, πολυχώρους και arty μπαράκια, καθιστώντας το Croix Rousse μια από τις πλέον νεανικές, καλλιτεχνίζουσες γειτονιές της πόλης. Επειδή, όμως, η Ιστορία δε λείπει από κανένα σημείο της Λυών, το Amphitheatre de Trois Gauls, κτισμένο γύρω στο 19 μ.Χ., μαρτυρά τη ρωμαϊκή παρουσία και σε αυτόν το λόφο.

Σε μουσεία, τι έχει;

Τόσα που δεν στριμώχνονται σε ένα μόνο ταξίδι, οπότε σημείωσε στα SOS το Μουσείο Καλών Τεχνών, που στεγάζεται σε ένα αββαείο του 17ου αιώνα, το Μουσείο Τυπογραφίας, το Σπίτι του Μεταξουργού, και βέβαια το Μουσείο Lumière, που τιμά δύο εκ των διασημότερων κατοίκων της πόλης και την εφεύρεσή τους.

Μιλώντας για διάσημα παιδιά αυτής της πόλης, βάλε στο πρόγραμμα οπωσδήποτε μια στάση στην Place St Vincent, στην όχθη του Σον, για να δεις τον υπέροχο Τοίχο των Διάσημων Λυονέζων. Φιλοτεχνημένος με την παραδοσιακή τεχνική του trompe l'œil, της τρισδιάστατης οφθαλμαπάτης, απεικονίζει 25 προσωπικότητες στα μπαλκόνια επτά συνολικά ορόφων. Ο πρώτος που θα αναγνωρίσεις, στον δεύτερο όροφο δεξιά, είναι ο Antoine de St-Exupéry, με τη στολή του αεροπόρου και τον Μικρό Πρίγκιπα πλάι του.

Πού τρώμε;

Μιλώντας για διάσημα παιδιά, από τη Λυών κατάγονται μερικοί εκ των διασημότερων γάλλων σεφ, πράγμα που την κάνει την άτυπη γαστρονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας, κι αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι εδώ θα φας από καλά έως καταπληκτικά, όπου και αν επιλέξεις να κάτσεις για φαγητό. Ξεκίνα από το Maison Villemanzy στο Croix Rousse που έχει φανταστικά σετ μενού τριών πιάτων στα 31€ το άτομο, και το πανέμορφο Restaurant N133 που έχει επίσης σετ μενού τριών πιάτων από 22,90€.

Πού θα μείνουμε;

Οικονομικά δωμάτια για τον Δεκέμβρη βρήκαμε στο Aparthotel Adagio στο Presqu’Ile (71€ το δίκλινο) και στο Résidence Villemanzy πολύ κοντά στο Δημαρχείο (92€ το δίκλινο).