Eίδαμε το «Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη» με τον Μάνο Καρατζογιάννη στο Θέατρο Σταθμός

Το "Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη" παρουσιάστηκε το 2019 στη Γαλλία, στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, με εξαιρετική επιτυχία και, από τον Οκτώβριο 2023, θα παιχτεί στο Παρίσι. Στην Ελλάδα  παίχτηκε στο Φεστιβάλ Θεατρικού Μονολόγου Ερμιόνης στις 8 Ιουλίου και στις 14 Ιουλίου έκανε την αθηναϊκή πρεμιέρα στο Θέατρο Βράχων «Άννα Συνοδινού» στον Βύρωνα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ "Στη Σκιά των Βράχων" 2023 των δήμων Βύρωνα, Δάφνης-Υμηττού. Από τις αρχές Οκτωβρίου  ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός, στο Μεταξουργείο, για τη σεζόν 2023-24.

Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία, ένας ύμνος στη δύναμη των ονείρων. Είναι η αληθινή ιστορία του Γάλλου συγγραφέα Νταβίντ Λελαί-Ελό, που μεγάλωσε σε μια επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του '80 και μέσα από το έργο αυτό περιγράφει με ειλικρίνεια, χιούμορ και ζεστασιά τα εφηβικά του χρόνια, τη διαφοροποίησή του από τους συνομηλίκους του και την αγάπη του στις μεταμφιέσεις. Ο Μιλού, ένας Γάλλος που μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του ’80, ανέκαθεν διέφερε από τους συνομηλίκους του. Στα οκτώ του τρελαινόταν να μεταμφιέζεται σε πριγκίπισσα και να παριστάνει τη βασίλισσα της Αιγύπτου, ενώ απεχθανόταν τα παιχνίδια με τη μπάλα και καθετί αγορίστικο.

Πως ταλαντεύεται ένα αγόρι μέχρι να βρει την πραγματική του φύση; Πόσο ο περίγυρός του τον δεσμεύει, τον καθορίζει, τον τραυματίζει; Πόσο θα ήθελε να κάνει το άλμα και να εκτιναχτεί μακριά από την εργατική φτωχική οικογένειά του και να πετάξει σε αλλά επίπεδα, στα δικά του, σε αυτά που έχει ονειρευτεί; Η Νάνα Μούσχουρη έγινε το πάθος του, έγινε ο  βατήρας για να ξεφύγει από την βαρετή, ενοχλητική του πραγματικότητα. Τα τραγούδια της Μούσχουρη και η συλλογή των δίσκων της, τον ενέπνεαν και μέσα από αυτά ο ίδιος μεταμορφωνόταν. Δεν είναι καν Έλληνας, δεν μιλάει καν ελληνικά και όμως λάτρεψε την Ελλάδα, όπως και όλος ο κόσμος μέσα από τα τραγούδια του Μούσχουρη, που έγιναν η διαφυγή του. Το έναυσμα  δόθηκε όταν στα δεκατέσσερά του χρόνια άκουσε από την τηλεόραση το Only Love σύνθεση του Vladimir Cosma, τραγουδισμένο από τη Νάνα Μούσχουρη, για τη σειρά «Η κόρη του Μιστράλ» (Mistral's daughter), βασισμένη πάνω στο βιβλίο της Judith Krantz.  Αυτό και μόνο ήταν αρκετό να τον ταξιδέψει, για να τον μετακινήσει, να εξάψει τη φαντασία του.

Το ηλιοβασίλεμα, η θάλασσα, ο ήλιος, όλα αυτά μέσα του δημιούργησαν τέτοιο υπόβαθρο, ώστε να είναι πρόσφορο να αναπτύξει την προσωπικότητα του και να κυνηγήσει το όνειρό του, την καριέρα του. Αργότερα η  γνωριμία με το είδωλό του απέκτησε άλλες διαστάσεις  δημιουργήθηκε μια δυνατή φιλία και ένα βιβλίο όπου συγγραφέας και τραγουδίστρια  συζητώντας για το βιβλίο αναζητούσαν τις αλήθειες τους. Μικρή εκείνη ήταν χοντρή και γινόταν θύμα εκφοβισμού από τους συμμαθητές της, ενώ ο πατέρας της έχασε όλη τους την περιουσία στα χαρτιά και υποχρεώθηκαν να το σκάσουν στη Γαλλία. Αυτό που φαινόταν δυστυχία, ήταν η αφορμή για να αναδειχθεί η υπέροχη και μεγάλη Νάνα Μούσχουρη.

"Εγώ δεν μεταμφιέζομαι, είμαι. Η μεταμφίεση δεν είναι παιδικό παιχνίδι, είναι η μεταμόρφωση προς την ενηλικίωση". Έτσι ωρίμασε ο Μιλού, όνομα  που του είχε δώσει η μητέρα του μάλλον για να είναι ένα καλό πειθήνιο σκυλάκι.

 Ο Μιλού βρήκε προστασία κοντά στην υπερήλικη γιαγιά του, καθώς αυτό του έδινε την  αυτονομία για να γίνεται περισσότερο Νάνα. Η ηλικιακή φθορά της γιαγιάς και η πορεία της προς τον θάνατο καθόρισε την ωριμότητά του. Παίρνει κουράγιο από την αγγελική φωνή της Μούσχουρη στο Bridge Over Troubled Water.

Ο Μάνος Καρατζογιάννης στο ρόλο του Μιλού αλλάζει την κίνησή του, την έκφρασή του, την ερμηνεία του ανάλογα με την ηλικία του ρόλου. Από μικρό αγόρι, έφηβος, φοιτητής, ερωτευμένος με κοπέλα, καθηγητής, Νάνα, ως την στιγμή που πια έχει κάνει τη διαδρομή του και έχει βρει τον δικό του δρόμο. Παίζει, θλίβεται, ντρέπεται, χαίρεται, πληγώνεται, συνθλίβεται, οδυνηρές και τραγικές εμπειρίες, αλλά δεν μεταμφιέζεται είναι πραγματικά ο ρόλος. Αυτή τη δυνατότητα του χαμαιλέοντα που διαθέτει ο Μάνος Καρατζογιάννης, μόνο με την αντίστοιχη του  Δημήτρη Ποταμίτη μπορεί να συγκριθεί κατά την άποψή μου. Μια αντίστοιχη προσωπικότητα που είχε καθορίσει τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια.

Πεθαίνει άραγε το όνειρο;

Και να πεθάνει ή να αλλάξει δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η διαδρομή προς τον στόχο, προς το όνειρο.

Με χιούμορ, συγκίνηση, ειλικρίνεια και ανθρώπινη ζεστασιά ο Νταβίντ Λελέ-Ελό μοιράζεται την ιστορία του, ενώ μέσα από το έργο ανασυντίθεται η εικόνα της Ελληνίδας καλλιτέχνιδας με τη διεθνή ακτινοβολία. Η Νάνα Μούσχουρη, φίλη και συνεργάτης πλέον του συγγραφέα, σημειώνει: 

"Ο Μιλού, το μικρό αγόρι που ζει το όνειρό του, συνεχίζει να βαδίζει στο δρόμο του με ενθουσιασμό και σεβασμό για να καταφέρει να υπάρξει, μέχρι τα όρια της ζωής του. Γιατί το όνειρό του είναι η ελπίδα για το μέλλον του. Είμαι ευτυχής που μοιράζομαι ένα μέρος της διαδρομής του, συγκινημένη που του απλώνω το χέρι και του δανείζω τη φωνή μου. Και νιώθω ότι μου δίνει και αυτός το χέρι του και μοιραζόμαστε μυστικά τη μεγάλη ευθύνη να βρούμε την Αλήθεια μας".

Η μετάφραση είναι της Αγγελικής Βουλουμάνου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Σεμίραμις Μοσχοβάκη γέμισαν τη σκηνή Μούσχουρη,οι δίσκοι, τα γυαλιά, οι περούκες, το καταπληκτικό κόκκινο φόρεμα. Η κινησιολογία της Ματίνας Κωστιάνη ουσιαστική για τη διαδρομή μέσα από όλες αυτές τις εμπειρίες, έλυσαν το σώμα του ηθοποιού για να εκφραστεί με μεγαλύτερη πλαστικότητα και ευελιξία. Η μουσική σύνθεση του Νίκου Κολλάρου, και οι φωτισμοί του Γιώργου Αγιαννίτη διέτρεξαν αρμονικά την παράσταση, αναδεικνύοντας τις στιγμές και την ιδιαιτερότητά τους.

Καθοριστική και πολύ πετυχημένη η σκηνοθεσία του Ελισσαίου Βλάχου. Αξιοποίησε κάθε μέσο και κυρίως ανέδειξε την δεινότητα του ηθοποιού του προβάλλοντας ότι το όνειρο κρατά τον άνθρωπο στη ζωή και κινεί τα πάντα. Αυτό το όνειρο που μεταμορφώνει τον ήρωα και  του προσδίδει αυτή την δημιουργική, ιδιάζουσα τρέλα.

Μια παράσταση που έχει ενδιαφέρον ερμηνευτικό, προβληματίζει και κυρίως  περνά και ένα δυνατό μήνυμα.

Ταυτότητα της παράστασης

Συγγραφέας: Νταβίντ Λελαί-Ελό
Μετάφραση: Αγγελική Βουλουμάνου
Σκηνοθεσία: Ελισσαίος Βλάχος
Σκηνικά - Κοστούμια: Σεμίραμις Μοσχοβάκη
Μουσική σύνθεση και επιμέλεια: Νίκος Κολλάρος
Κινησιολογία - Χορογραφία: Ματίνα Κωστιάνη
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Φωτογραφίες: Αθηνά Λιάσκου
Γραφιστική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς
Οργάνωση παραγωγής - Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Βουλουμάνου
Παραγωγή: «Ξανθίας» ΑΜΚΕ
Προβολή - Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Ερμηνεία: Μάνος Καρατζογιάννης