Αντιγόνη Μακρή: «Είναι μία πρόκληση να σκηνοθετήσεις έναν ρόλο που έχεις ήδη παίξει»

Μια ταλαντούχα κοπέλα που από το τμήμα Γραφιστικής του ΤΕΙ Αθήνας βρέθηκε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και από εκεί στη Δραματική Σχολή ΙΑΣΜΟΣ του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Πιστεύει βαθιά πως το Θέατρο είναι κάτι  που πρέπει να διδάσκεται στο σχολείο και με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αναμορφώσει την κοινωνία.

Φέτος ανεβαίνει στη μικρή σκηνή του θεάτρου Noūs το έργο «Η Ζωή μου στην Τέχνη» του Andrew Cowie σε σκηνοθεσία  δική της, ενώ  στο ίδιο θέατρο συμμετέχει στην κωμωδία του Γιώργου Ηλιόπολου «Desperados r’ back» σε σκηνοθεσία του  Βασίλη Τριανταφύλλου. Για όλα αυτά και άλλα μιλήσαμε μαζί της για το in2life.

Έχεις πει ότι λατρεύεις το θέατρο και ό,τι έχει να κάνει με την σκηνή μέσα, πάνω και έξω από αυτή. Εδώ πια μεταφράζεις, διασκευάζεις και σκηνοθετείς ένα έργο, που είναι η ζωή στην τέχνη, στο θέατρο ή και το θέατρο στη ζωή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αυτοαναφορικό;

Φυσικά! Είναι αλήθεια λατρεύω το θέατρο και με συναρπάζει οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτό τα φώτα, τα ρούχα, το κείμενο. Η μετάφραση και η διασκευή ξεκίνησαν σαν χόμπι και είναι μία δίοδος για να φτάσω πιο κοντά σε ένα έργο - να το κατανοήσω περισσότερο, να το αγαπήσω περισσότερο και να το φέρω στα μέτρα που έχει ανάγκη ανάλογα την ομάδα με σεβασμό πάντα προς το συγγραφέα και το όραμα του.

Το έργο και η παράσταση αφορά την προετοιμασία μιας παράστασης του Δον Ζουάν.

Ο Φίλιππος που είναι σκηνοθέτης αποφασίζει να ανεβάσει την παράσταση Δον ζουάν με μία έμπειρη ηθοποιό την Αλίκη και έναν ηθοποιό που είναι η πρώτη του επαγγελματική δουλειά τον Στάθη. Μέσα σε όλο αυτό βλέπουμε σκηνές του Δον ζουάν  από τις πρόβες τους,  σκηνές από τη ζωή τους και τέλος, από την παράσταση τους.

Είχες παίξει στο my life in art του Άντριου Κόουι σε απόδοση και μετάφραση της Κατερίνας Βαϊμάκη και σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά στο Vault. Τι σε ώθησε να το μεταφράσεις και να το ανεβάσεις σε δική σου σκηνοθεσία;

Eίναι η δεύτερη σκηνοθετική μου δουλειά καθώς πέρσι είχα σκηνοθετήσει τις Μικρές ιστορίες φόνων. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα σκηνοθετικές βλέψεις αλλά είναι μαγικό το να έχεις ανθρώπους που πιστεύουν πραγματικά σε σένα, έτσι όταν μου ήρθε η πρόταση αν και δίστασα λίγο στην αρχή γιατί δεν ήξερα αν θα μπορούσα να ανταποκριθώ στο δύσκολο ρόλο του σκηνοθέτη για 2η φορά, είπα το ναι και αποφάσισα να σκηνοθετήσω μία παράσταση στην οποία είχα ήδη παίξει και αγαπήσει. Ένας ακόμα παράγοντας που με ώθησε σε αυτό το βήμα ήταν και η υπέροχη συνεργασία που είχα πάνω στη σκηνή με τον Ορέστη Τουλιάτο και τον Αλέξανδρο Δαβιλά οι οποίοι πραγματικά είναι πηγή έμπνευσης και τους νιώθω αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του έργου. Έπιασα λοιπόν το κείμενο από την αρχή και αποφάσισα να το φέρω στην πραγματικότητα της Ελλάδας.

Η σκηνοθεσία είναι κάτι το αρκετά δύσκολο και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλη την ομάδα που έκαναν αυτή τη δουλειά πιο εύκολη: τους ηθοποιούς, τον κινησιολόγο, την υπέροχη βοηθό σκηνοθέτη και τον παραγωγό μας.

Ήσουν καταπληκτική στην παράσταση στο ρόλο της Ρεβέκκας, που στη δική σου παράσταση λέγεται Αλίκη. Πως είναι η εμπειρία να σκηνοθετείς και μάλιστα ρόλο που έχει παίξει η ίδια;

Πρώτον ευχαριστώ για τα καλά λόγια! Δεύτερον σίγουρα είναι μία πρόκληση να σκηνοθετήσεις έναν ρόλο που έχεις ήδη παίξει. Προσωπικά δένομαι με κάθε ρόλο που ενσαρκώνω -Αλλά με έναν μαγικό τρόπο όταν βλέπεις έναν συνάδελφό σου να ενσαρκώνει ένα  χαρακτήρα που έχεις ήδη παίξει  είναι σαν να ξαναγεννιέται μπροστά στα μάτια σου. Αυτό συνέβη και με τη υπέροχη Zωή Κουσάνα η οποία ενσαρκώνει μοναδικά το ρόλο της Ρεββέκας-Αλίκης βάζοντας τη δική της χρυσόσκονη και τσαχπινιά! Είναι απολαυστική και πρέπει οπωσδήποτε να έρθετε να την δείτε! Επίσης χαίρομαι που μπορώ να απολαύσω αυτόν τον χαρακτήρα και ως θεατής πλέον! 

Έχουν αλλάξει τα ονόματα των ρόλων. Άλλες συνεργασίες, άλλη ονοματοδοσία; Υπάρχουν πολλές αλλαγές από εκείνη την παράσταση; Τι πρέπει να περιμένει ο θεατής;

Μόνο και μόνο η ανανέωση των ηθοποιών είναι ήδη μία μεγάλη αλλαγή. Κείμενο και σκηνοθεσία χτίστηκαν από την αρχή, καθώς είχα στο μυαλό μου ένα σκηνοθετικό πλάνο, αλλά ήμουν ανοιχτή και σε πράγματα που θα γεννιόντουσαν μέσα Στη διαδικασία της πρόβας. Επίσης έχουμε προσθέσει κάποια κωμικά στοιχεία, όπως άλλωστε κάναμε και με τους προηγούμενους συναδέλφους μου στη διάρκεια της πρόβας και λέγαμε τη γνωστή φράση “αυτό το κρατάμε”. Οπότε ο θεατής θα δει μία φρέσκια ματιά “Της ζωής μου στην τέχνη” και θα γελάσει με την ψυχή του!

Παίζεις κάπου στην τηλεόραση; Θα ήθελες να παίξεις; Προτιμάς τον κινηματογράφο; Πόσο νομίζεις ότι η συμμετοχή σου σε αυτά προωθεί την θεατρική σου πορεία;

Δεν έχω παίξει στην τηλεόραση ακόμα. Έχω κάνει κάποιες ταινίες μικρού μήκους. Η αλήθεια είναι ότι με ενδιαφέρει κάθε τομέας της υποκριτικής είτε αυτό είναι στη σκηνή, είτε στον κινηματογράφο, είτε σε σειρά.. Δεν έχω κάποια Προτίμηση προς το παρόν. Θεωρώ πως βοηθάει αρκετά το να συμμετέχεις σε μία τηλεοπτική παραγωγή καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει και κόσμο σε μία παράσταση που ίσως να μην έρχεται στο θέατρο. 

Παίζεις και σε ένα καταπληκτικό έργο σχετικό με τη νεολαία και τις ματαιώσεις της. Στην κωμωδία- σταθμός του Γιώργου Ηλιόπολου «Desperados r’ back», που μέσα στα χρόνια έχει διανύσει μια μεγάλη διαδρομή, στην Αθήνα, σε ΔΗΠΕΘΕ αλλά και στο εξωτερικό. Μια παρέα φοιτητών που αποφοιτούν από τη Νομική Σχολή αποκαλύπτουν τις προθέσεις τους, που τους διαφοροποιούν στη συνέχεια της ζωής τους. Εδώ το έργο παρουσιάζεται ανανεωμένο από τον Βασίλη Τριανταφύλλου στο θέατρο NOŪS. Μίλησέ μας λίγο για το έργο και τη νέα αυτή συνεργασία.

Νομίζω θα μπορούσα να μιλάω συνέχεια για αυτό το έργο. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή τη συνεργασία πρώτα από όλα είχα τη χαρά να έχω καθηγητή τον Γιώργο Ηλιόπουλο σε μάθημα υποκριτικής και τον εκτιμώ ιδιαίτερα. Χαίρομαι πολύ που η σκηνοθεσία  γίνεται από τον Βασίλη Τριανταφύλλου, έναν νέο συνάδελφο γεμάτο πάθος για τη ζωή, την τέχνη του και το όραμα του. Αγγίζει το έργο, το ξεζουμίζει και προσπαθεί να φτάσει στην αλήθεια του! Αυτό που κάνει ο Βασίλης σε αυτή την παράσταση είναι ότι καταφέρνει να την παρουσιάσει ανανεωμένη χωρίς να ήταν καν αυτός ο σκοπός του. Συμβαίνει μέσα από την διαδικασία και τον τρόπο του. Δεν μπορώ να παραλείψω να αναφέρω τον Φώτη Καραλή ο οποίος μας κάνει επιμέλεια κίνησης και του τρέφω ιδιαίτερο θαυμασμό. Τα παιδιά που συνεργαζόμαστε πάνω στη σκηνή είναι όλα υπέροχα και νομίζω ότι δημιουργούμε έναν κόσμο που αξίζει να δείτε! Είμαστε οι Desperados ρε!