Οι βρετανοί πατέρες του σκληρού ηλεκτρονικού ήχου παραμένουν μέχρι σήμερα, παρά τις απώλειες, η πιο εντυπωσιακή χορευτική μπάντα στον πλανήτη.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Τι να πει κανείς για τους The Prodigy. Από τη δεκαετία του ’90 όταν έκαναν τον πρώτο σαματά, μέχρι σήμερα, παρά την θλιβερή απώλεια του Keith Flint, παραμένουν μια μπάντα που έχει τον ολόδικό της ήχο και μια σκηνική παρουσία που όμοιά της δεν ξανάγινε.
Ο Liam Howlett που -κακά τα ψέματα- αυτός ΕΙΝΑΙ η μπάντα, ήταν και παραμένει μια μουσική ιδιοφυία. Στα βάθη των 90s ο τύπος κατάφερε να κάνει την Rave μουσική να ακουστεί σε κάθε σαλόνι, την μπόλιασε με samples και παράξενες κιθάρες, και τη σέρβιρε στο κοινό σε όλη της την γοητευτική ωμότητα.
Το εντυπωσιακό είναι πως ακόμα και σήμερα, συνεχίζει να βγάζει παραγωγές που ναι μεν μπορεί να μην κάνουν την ίδια εντύπωση με τις κομματάρες του Jilted Generation ή του Fat of the Land, στέκονται όμως επάξια και αντάξια της ιστορίας της μπάντας.
Αν και αναμφίβολα θα μισούσαν μια τέτοια ετικέτα (ποτέ δεν είχαν θεωρήσει τους εαυτούς τους ως εκπροσώπους οποιουδήποτε είδους), οι Prodigy θεωρούνται ευρέως «Νονοί» της Rave. Tο άλμπουμ του 1992 Experience υπήρξε μια καθοριστική στιγμή της βρετανικής rave και όχι μόνο κουλτούρας.
Η χορευτική μουσική ως show που μαζεύει κόσμο ο οποίος κοπανιέται και χορεύει σαν να μην υπάρχει αύριο, μπορεί σήμερα να αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, αλλά στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν το dance είδος έκανε τα πρώτα του βήματα στο να προσεγγίσει το mainstream κοινό, οι δισκογραφικές εταιρίες έσπαγαν τα κεφάλια τους για το πώς να το παρουσιάσουν στα πλήθη.
Και ξαφνικά σκάνε από το πουθενά οι The Prodigy, αποδεικνύοντας ότι η ηλεκτρονική μουσική δεν χρειάζεται να έχει έναν DJ που βάζει το κεφάλι κάτω, και παίζει με την κονσόλα του για να διασκεδάσει το κοινό. Παρουσίασαν ένα οργιώδες σόου με έναν κιθαρίστα, έναν χορευτή και δύο τρελαμένους τραγουδιστές που χοροπηδούσαν σαν τα κατσίκια.
Οι The Prodigy έγραψαν λίγο πολύ το σενάριο για την απόλυτη εμπειρία της «ζωντανής» χορευτικής μουσικής.
Και το γεγονός ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στην κορυφή της φάσης τους 30 και βάλε χρόνια μετά, είναι από μόνος του ένας πολύ καλός λόγος για να τους απολαύσεις στην Πλατεία Νερού, στο φετινό Athens Release Festival.
Να πιάσεις από νωρίς θέση μπροστά μπροστά, μαζί με όλους τους Prodigy Warriors και να κοπανηθείς, όπως θα περίμενε ο Keith Flint που σίγουρα κάθεται εκεί ψηλά, ταράζοντας τους ουρανούς με το κτηνώδες χορευτικό του Firestarter.
