Ταμπλό και μέσα: Οι καλύτεροι ξένοι που πέρασαν τα 90s από τον Ολυμπιακό
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, ο Ουόλτερ Μπέρι, ο Ζάρκο Πάσπαλι, ο Μίλαν Τόμιτς και τα άλλα ερυθρόλευκα παιδιά που μας έβαλαν στις μπασκέτες στα 90s.
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, ο Ουόλτερ Μπέρι, ο Ζάρκο Πάσπαλι, ο Μίλαν Τόμιτς και τα άλλα ερυθρόλευκα παιδιά που μας έβαλαν στις μπασκέτες στα 90s.
O Oλυμπιακός στα μπασκετικά 90s έζησε στιγμές μεγάλης δόξας αφού πήρε σειρά πρωταθλημάτων και κυπέλλων αποκαθηλώνοντας Άρη, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό που είχαν την μερίδα του λέοντος στους τίτλους εκείνα τα χρόνια. Ένας από τους βασικούς λόγους που συνέβη αυτό ήταν κι οι σπουδαίοι ξένοι μπασκετμπολίστες που φόρεσαν τη φανέλα του και μας έμαθαν το τόπι.
Έντι Τζόνσον
Ο Έντουαρτ Αρνέτ Τζόνσον γεννήθηκε την 1η Μαΐου 1959 στο Ιλινόις του Σικάγο και αγωνίστηκε 17 χρόνια στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Μαζί με τον Ντομινίκ Γουίλκινς (Παναθηναϊκός) και τον Ρολάντο Μπλάκμαν (ΑΕΚ) ήταν στην τριάδα των σπουδαιότερων NBAers που πάτησαν τα ελληνικά παρκέ. Ο μυστακοφόρος τριποντάκιας είχε ερωτική σχέση με τις αντίπαλες μπασκέτες τη σεζόν 1994-95 όταν κι άφησε το μαγικό κόσμο του ΝΒΑ για το λιμάνι του Πειραιά. Στην (τότε) Ευρωλίγκα είχε κατά μέσο όρο 21,9 πόντους, 4,6 ριμπάουντ, 1,8 ασίστ και 0,7 κλεψίματα σε 18 αγώνες, ενώ στο ελληνικό πρωτάθλημα – το οποίο και κατέκτησε- είχε κατά μέσο όρο 21,2 πόντους, 5 ριμπάουντ, 2,1 ασίστ και 1 κλέψιμο σε 35 αγώνες. Έμεινε μόνο μια χρονιά στον Ολυμπιακό, αλλά ήταν αρκετή για να κερδίσει μια θέση στην καρδιά των φιλάθλων του- για την ακρίβεια την θέση του Ζάρκο Πάσπαλι, που είχε πλέον πάει στον αιώνιο αντίπαλο. Εξ ου και το σύνθημα «Φέραμ’ απ΄την Αμερική/ τον Έντι το πιστόλι….»
Ντέιβιντ Ρίβερς
Το καλοκαίρι του 1995 ο Ρίβερς υπογράφει στον Ολυμπιακό και για δύο χρόνια ο Θρύλος βρίσκει έναν ιδιοφυή εγκέφαλο να κρατά την μπαγκέτα της ομάδας του εντός γηπέδων. Την πρώτη χρονιά κατακτά το πρωτάθλημα, ενώ τη δεύτερη ο Ρίβερς βοηθά τα μέγιστα να κερδίσει το Triple crown ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά στην ιστορία του (πρωτάθλημα, κύπελλο κι Ευρωλίγκα), με τον δαιμόνιο σούτινγκ γκαρντ να αναδεικνύεται MVP του Final 4 της Ευρωλίγκα χάρη σε μια ισοπεδωτική του εμφάνιση τόσο στον ημιτελικό όσο και στον τελικό. Το 2000 επιστρέφει στον Ολυμπιακό σκορπώντας ξανά τον τρόμο στυς αντιπάλους του. Στα τρία χρόνια παρουσίας του στον Ολυμπιακό, ο Rivers φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα σε 103 αγώνες έχοντας κατά μέσο όρο 14.3 πόντους, 3.6 ασίστ, 2.9 ριμπάουντ και 1.6 κλεψίματα.
Ρόι Τάρπλεϊ
Τη σεζόν 1993-94 ο Ρόι φεύγει από τον Άρη κι υπογράφει συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ολυμπιακό και οδηγεί τους «ερυθρόλευκους» στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ και στην κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός οφείλει τις υπηρεσίες του στον «άτακτο» χαρακτήρα του, χωρίς τον οποίο το ταλέντο του θα τον είχε σίγουρα κρατήσει στην άλλη άκρη ου Ατλαντικού. Ο θεόρατος Αμερικανός έκανε πράγματα και θαύματα εντός των γηπέδων για αυτόν τον λόγο αγαπήθηκε όσο λίγοι άλλοι μπασκετμπολίστες που φόρεσαν την ερυθρόλευκη φανέλα. Με τον Ολυμπιακό είχε κατά μέσο όρο 20,4 πόντους, 12,9 ριμπάουντ, 2,1 ασίστ, 1,9 κλεψίματα και 1,4 τάπες σε 36 αγώνες στο ελληνικό πρωτάθλημα και στην Ευρωλίγκα σε 19 αγώνες είχε κατά μέσο όρο 20,9 πόντους, 12,9 ριμπάουντ, 1,8 ασίστ και 1,2 κλεψίματα, χαρίζοντας αλησμόνητες βραδιές στους φιλάθλους της ομάδας του.
Ζάρκο Πάσπαλι
Όταν ήρθε ο Ζάρκο στον Ολυμπιακό, το 1991, η ομάδα του Πειραιά πάλευε για την 7η-8η θέση όμως με εκείνον στις μηχανές του κατάφερε να γίνει και πάλι πρωταθλητής. Μαζί του κατακτά δύο πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο και φτάνει στον τελικό της Ευρωλίγκα τη σεζόν 1993-1994. Εκεί η καλαθομηχανή που άκουγε στο όνομα Ζάρκο Πάσπαλι χάνει κάποιες βολές και γίνεται ο μοιραίος παίκτης του τελικού με το τρόπαιο να καταλήγει στην Μπανταλόνα. Την επόμενη χρονιά ο Πάσπαλι πάει στον Παναθηναϊκό σε μια από τις μεγαλύτερες προδοσίες του αθλήματος στη χώρα μας, για την οποία λέγαμε και πριν. Τα ρεκόρ πόντων του παραμένουν ακατάρριπτα μέχρι και σήμερα κι ειδικά οι 54 πόντοι που πέτυχε σε αγώνα εναντίον της Δάφνης συνιστούν ένα σημείο αναφοράς στην μπασκετική ιστορία του Θρύλου.
Ουόλτερ Μπέρι
«Ω Μπέρι-Μπέρι!» ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα συνθήματα που ακουγόταν στο ΣΕΦ από τους οπαδούς του Ολυμπιακού τη σεζόν 1992-93. Συγκροτεί ένα απόλυτο δίδυμο ψηλών ξένων με τον Ζάρκο Πάσπαλι σκορπώντας τρόμο σε αντιπάλους. Μαζί δίνουν τέλος στην 15ετη πρωταθληματική αποχή του Ολυμπιακού και γίνονται τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας. Το 1995 ο Μπέρι επιστρέφει στον Ολυμπιακό αφού το 1993 είχε αποχωρήσει μετά από μια σεζόν, και συνεχίζει να φορτώνει με πόντους τα αντίπαλα καλάθια. Με τη φανέλα του Ολυμπιακού αγωνίστηκε συνολικά σε 47 παιχνίδια έχοντας συνολικά 809 πόντους, 436 ριμπάουντ, 47 ασίστ, 52 κλεψίματα και 48 τάπες.
Μίλαν Τόμιτς
Ο Μίλαν Τόμιτς είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του Ολυμπιακού. Έμεινε στην ομάδα 13 χρόνια κατακτώντας 5 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα και μία Ευρωλίγκα κι έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ερυθρόλευκης μπασκετικής μηχανής. Από τους πλέον αγαπητούς παίκτες της εξέδρας αποθεωνόταν σε κάθε παιχνίδι για την αυταπάρνηση, το κρύο του αίμα και τα τριποντάκια που παστέλωνε με χαρακτηριστική ευκολία από κάθε πιθανό κι απίθανο σημείο τουγηπέδου. Παρότι δεν είχε την αίγλη των υπολοίπων της λίστας, χωρίς τον Τόμιτς ο Ολυμπιακός δύσκολα θα έφτανε τόσο ψηλά. Απόδειξη ότι μετά το τέλος της καριέρας του ως παίκτης μπήκε στο προπονητικό τιμ της ομάδας.