Η πιο κρίσιμη καμπή της ηλεκτροκίνησης
Οι πιέσεις της Γερμανίας έκαναν την ΕΕ να επιτρέψει την πώληση οχημάτων με θερμικό κινητήρα από το 2035.
Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά τις πιέσεις της Γερμανίας να επιτρέψει την πώληση των οχημάτων που φέρουν θερμικό κινητήρα από το 2035, εφόσον καταναλώνουν ηλεκτρονικά καύσιμα, δημιουργεί ένα ακόμη ανασταλτικό παράγοντα στην εξέλιξη της αγοράς των αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Η Γερμανία επέβαλε την αντίθεσή της στον αρχικό νόμο ορόσημο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον τερματισμό των πωλήσεων αυτοκινήτων που εκπέμπουν CO2 το 2035, απαιτώντας να επιτραπούν οι πωλήσεις νέων αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης μετά την ημερομηνία αυτή, εάν λειτουργούν με ηλεκτρονικά καύσιμα.
Οι αρχικοί κανόνες της ΕΕ, απαιτούσαν όλα τα νέα αυτοκίνητα που πωλούνται από το 2035 να έχουν μηδενικές εκπομπές CO2, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατη την πώληση νέων αυτοκινήτων που κινούνται με ορυκτά καύσιμα.
Τα ηλεκτρονικά καύσιμα, όπως η e-κηροζίνη, το e-μεθάνιο ή η e-μεθανόλη, παράγονται με τη σύνθεση δεσμευμένων εκπομπών CO2 και υδρογόνου που παράγεται με χρήση ανανεώσιμης ενέργειας ή ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς CO2.
Τα καύσιμα απελευθερώνουν CO2 στην ατμόσφαιρα όταν χρησιμοποιούνται σε έναν κινητήρα. Αλλά η ιδέα είναι ότι αυτές οι εκπομπές είναι ίσες με την ποσότητα που αφαιρείται από την ατμόσφαιρα για την παραγωγή του καυσίμου - καθιστώντας το ουδέτερο σε CO2 συνολικά.
Πάνω από 250 δισεκατομμύρια ευρώ στην ηλεκτροκίνηση
Όλες οι επενδύσεις της αυτοκινητοβιομηχανίας στοχεύουν στην απαλλαγή από τις ανθρακούχες οδικές μεταφορές, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να επιτύχουμε την κλιματική ουδετερότητα και να αντιμετωπίσουμε την ποιότητα του αέρα. Η πρόταση του Euro 7 κινδυνεύει να καταστήσει την πράσινη μετάβαση πιο μακρινή προοπτική.
Η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία επενδύει το μέγιστο ανθρώπινο δυναμικό και κεφάλαιο για τη βελτίωση των τεχνολογιών μηδενικών εκπομπών, επενδύοντας πάνω από 250 δισεκατομμύρια ευρώ στην ηλεκτροκίνηση.
Η ηλεκτροδότηση, παράλληλα με την ανάπτυξη εναλλακτικών καυσίμων, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για τη μείωση των εκπομπών CO2 από τις οδικές μεταφορές.
Είναι επίσης μακράν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την ελαχιστοποίηση των εκπομπών ρύπων και ως εκ τούτου τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα.
Η πλειονότητα των Ευρωπαίων δεν αγοράζουν τα πανάκριβα ηλεκτρικά αυτοκίνητα
Τα νέα δεδομένα της ACEA(Ευρωπαϊκή Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων) καταδεικνύουν ότι η πλειονότητα των Ευρωπαίων αδυνατούν να αγοράσουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα λόγω των ιδιαίτερα υψηλών τιμών τους.
Παρά τις νομοθετικές προσπάθειες της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών CO2 από τα οχήματα, υπάρχει αξιοσημείωτη έλλειψη πρωτοβουλιών τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο για την επιτάχυνση της υιοθέτησης ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην αγορά. Τα τελευταία δεδομένα της ACEA για ηλεκτρικά φορτιζόμενα οχήματα (ECV) επιβεβαιώνουν ότι η οικονομική προσιτότητα παραμένει σημαντικό εμπόδιο για τους ευρωπαίους καταναλωτές, καθώς πολλοί αναγκάζονται να απέχουν από την αγορά ηλεκτρικών οχημάτων.
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αντιπροσωπεύουν μόλις το 9% ή λιγότερο του μεριδίου αγοράς σε περισσότερα από τα μισά κράτη μέλη της ΕΕ. Αυτές οι χώρες συγκεντρώνονται κυρίως στην Κεντρική και Ανατολική και Νότια Ευρώπη , όπου το μέσο καθαρό εισόδημα είναι 13.000 ευρώ. Αντίθετα, τα υψηλότερα μερίδια ( 30% και άνω ) βρίσκονται σε μόλις πέντε χώρες της Βόρειας και Δυτικής Ευρώπης όπου το καθαρό εισόδημα υπερβαίνει τις 32.000 ευρώ.
Τα ECV αντιπροσωπεύουν το 21,6% των νέων αυτοκινήτων που ταξινομήθηκαν στην ΕΕ το 2022, αλλά έχουν μερίδιο αγοράς μόνο 9% ή λιγότερο σε περισσότερα από τα μισά κράτη μέλη.
Σε χώρες όπου τα ECV έχουν μερίδιο αγοράς μικρότερο από 9%, όπως αρκετές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης, π.χ. Ελλάδα, Ιταλία, Πολωνία και Κροατία, το μέσο ετήσιο καθαρό εισόδημα είναι περίπου 13.000 ευρώ ανά εργαζόμενο.
Τα υψηλότερα μερίδια (πάνω από 30%) συγκεντρώνονται σε μόλις πέντε χώρες της Βόρειας και Δυτικής Ευρώπης , όπου το καθαρό ετήσιο εισόδημα υπερβαίνει τις 32.000 €.
Στη Σουηδία, όπου το ετήσιο καθαρό εισόδημα είναι πάνω από 35.000 ευρώ, περισσότερα από τα μισά αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν πρόσφατα είναι ECV.
Αντίθετα, τα ECV έχουν μερίδιο αγοράς μόλις 4% στη Βουλγαρία , όπου τα εισοδήματα είναι περίπου 7.000 ευρώ.
Αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνουν σημαντικές διαφορές στην οικονομική προσιτότητα των ECV μεταξύ διαφορετικών περιοχών της Ευρώπης, με τη Βόρεια και Δυτική Ευρώπη να προηγούνται με τα υψηλότερα μερίδια και την Κεντρική και Ανατολική και Νότια Ευρώπη να αντιπροσωπεύουν τα χαμηλότερα μερίδια.
Χαμηλότερο μερίδιο
Οι 5 κορυφαίες χώρες με το χαμηλότερο μερίδιο ECV + μέσο ετήσιο καθαρό εισόδημα: Σλοβακία: 3,7% – 10.985 ευρώ. Τσεχία: 3,9% – 13.836 ευρώ. Βουλγαρία: 4,0% – 7.272 ευρώ. Πολωνία: 5,0% – 10.782 ευρώ. Κροατία: 5,0% – 10.391 ευρώ.
Υψηλότερο μερίδιο
Οι 5 κορυφαίες χώρες με το υψηλότερο μερίδιο ECV + μέσο ετήσιο καθαρό εισόδημα: Σουηδία: 56,1% – 35.486 ευρώ. Δανία: 38,6% – 39.274 ευρώ. Φινλανδία: 37,6% – 33.155 ευρώ. Ολλανδία: 34,5% – 40.312 ευρώ. Γερμανία: 31,4% – 32.850 ευρώ.
