Η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών σε ένα αφιέρωμα στο μουσικό πνεύμα της Γαλλίας

Στη μαγεία και τον μουσικό πλούτο του γαλλικού συμφωνικού ρεπερτορίου των τελών του 19ου αιώνα μάς ταξιδεύει η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών, λίγες μέρες μετά το Πάσχα. Το Σάββατο 22 Απριλίου (ώρα έναρξης: 8.30 μ.μ.), εμφανίζεται στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου και καλλιτεχνικού της διευθυντή Βύρωνα Φιδετζή, συμπράττοντας με τον διακεκριμένο έλληνα βιρτουόζο του πιάνου Θοδωρή Τζοβανάκη. Αυτή τη βραδιά, το κοινό θα έχει την ευκαιρία όχι μόνο να απολαύσει σπάνιες συνθέσεις του Claude Debussy [Κλωντ Ντεμπυσσύ], του Maurice Ravel [Μωρίς Ραβέλ], του César Franck [Σεζάρ Φρανκ] και του Vincent d’Indy [Βενσάν ντ’Εντύ], τις οποίες πολύ δύσκολα θα βρει συγκεντρωμένες σε μία και μοναδική συναυλία, αλλά και να αναστοχαστεί πάνω στις αισθητικές αναζητήσεις μιας εποχής καθοριστικής για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Η συναυλία αποτελεί συμπαραγωγή της ΦΟΑ και του ΜΜΑ.

Λίγα λόγια για το πρόγραμμα
Κατά την περίοδο της ευρωπαϊκής ειρήνης, η οποία άρχισε με τη λήξη του Γαλλοπρωσικού Πολέμου το 1871 και κράτησε έως την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, η γαλλική μουσική γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση. Εκείνα τα χρόνια, ο επιβλητικός συνθέτης Σεζάρ Φρανκ θα βρεθεί στην απόλυτη ακμή και ωριμότητά του, ενώ οι μαθητές του (ανάμεσα στους οποίους και ο Βενσάν ντ’Εντύ) θα γράψουν μερικά από τα καλύτερα έργα τους. Την ίδια εποχή ο Κλωντ Ντεμπυσσύ θα ανοίξει νέους δρόμους προς μια καινοφανή μουσική ιμπρεσιονιστικών διαστάσεων, ενώ το παράδειγμά του θα ακολουθήσει ‒με τον δικό του τρόπο‒ και ο νεότερος Μωρίς Ραβέλ.
Η περίοδος του «fin de siècle» («τέλος του αιώνα») σηματοδοτεί μια τάση πολλών και ποικίλων αναζητήσεων σε όλους τους τομείς της τέχνης, αναζητήσεων που, κατά μια έννοια, προετοιμάζουν την πολυποικιλότητα των ανατρεπτικών κινημάτων του 20ού αιώνα. Μια ισχυρή τάση είναι οι θιασώτες της αισθητικής του Βάγκνερ, η οποία συνδέει τη μουσική αναπόσπαστα με την εικόνα, τη λογοτεχνία και την φιλοσοφία. Από την άλλη, μια εξίσου ισχυρή τάση είναι η σταδιακή αποδέσμευση της μουσικής δημιουργίας από τους παραδοσιακούς κανόνες που ρύθμιζαν έως τότε τη λειτουργία της.

Αναλυτικά το πρόγραμμα της συναυλίας:
Claude Debussy: Μικρή σουίτα (ενορχήστρωση Henri Büsser)
Maurice Ravel: Η μάνα μου η χήνα, σουίτα
César Franck: Τα τζίνια, συμφωνικό ποίημα για πιάνο και ορχήστρα
Vincent d’Indy: Συμφωνία πάνω σ’ ένα γαλλικό βουνίσιο τραγούδι
για πιάνο και ορχήστρα, έργο 25