Anerada Inn : Η καλή νεράιδα του Μεγάλου Χωριού

Μια φορά κι έναν καιρό… Έτσι ξεκινάνε όλα τα παραμύθια, έτσι ξεκίνησε και το παραμύθι του Anerada Inn πριν από τριάντα ολόκληρα χρόνια, όταν άνοιξε τις πόρτες του για να μας μάθει τι εστί προσωπική φιλοξενία σε μια εποχή που ο όρος ‘boutique hotel’ ήταν περίπου άγνωστος στην Ελλάδα. Κι αν λέξεις όπως μεράκι, πάθος φροντίδα, ψυχή, αφοσίωση ακούγονται υπερβολικά ρομαντικές ίσως και κοινότοπες, σας βεβαιώνω πως στην περίπτωση του Anerada Inn αποτυπώνουν με ακρίβεια αυτά που εισπράττει ο επισκέπτης από την πρώτη στιγμή που θα φθάσει και θα τον καλωσορίσει αυτοπροσώπως η καλή νεράιδα που ακούει στο όνομα Μαρία Γιαννάκου.

Ό,τι δείτε, έξω και μέσα, στα ευρύχωρα δωμάτια, στη σουίτα και στο σπιτάκι του κήπου, στο σαλόνι και στον κήπο, έχουν γίνει από την ίδια. Κάθε αντικείμενο, χρηστικό ή διακοσμητικό, έχει διαλεχτεί από την ίδια. Ό,τι γευτείτε, στο πρωινό, στο brunch, στο απογευματινό τσάι ή στο βραδινό snack που θα συνοδεύσει το ποτό σας, έχει περάσει από τα χέρια της. Οι μουσικές που θα ακούσετε είναι από το προσωπικό της playlist. Όλα έχουν το δικό της άγγιγμα, ενώ η ίδια, «διαβάζοντας» τον κάθε έναν επισκέπτη, μαντεύει και προλαβαίνει την επιθυμία του μένοντας, παράλληλα, απόλυτα διακριτική. Έτσι δεν είναι οι νεράιδες;  

Κι ενώ για χρόνια άκουγα και διάβαζα για το Anerada Inn, για το Μεγάλο Χωριό και για την Ευρυτανία, για τα βουνά, τα ποτάμια και τα δάση, για το πόσο θεαματικά αλλάζει η φύση τις τέσσερις εποχές του χρόνου, για την πλούσια ιστορία του μέρους και των κατοίκων του, τις περιπέτειες, τα ήθη και τα έθιμά τους, δεν με είχε φέρει ο δρόμος μου προς τα ‘κει. Μέχρι που η αγαπημένη φίλη και συνάδελφος Κική Τριανταφύλλη, περήφανη, πιστή Μεγαλοχωρίτισσα, μια ωραία, ηλιόλουστη μέρα του περασμένου Οκτωβρίου με παρέλαβε από το σπίτι μου για να μου γνωρίσει την ιδιαίτερη πατρίδα της.

Και τι δεν έμαθα εκείνο το τριήμερο. Η Κική, βλέπετε, έχει το ταλέντο του αφηγητή που σε συνεπαίρνει. Έμαθα όλο το γενεαλογικό της δέντρο και για το πώς οι πρόγονοί της, όπως κι άλλοι πολλοί Μεγαλοχωρίτες, έφυγαν για την Κωνσταντινούπολη όπου πολλοί από αυτούς μεγαλούργησαν και κατόπιν επέστρεψαν στα πάτρια και προσέφεραν στον τόπο τους, με γενναιοδωρία περισσή, υλικά και πνευματικά αγαθά. Πώς δημιούργησαν τον 19ο αιώνα τον Σύνδεσμο Μεγαλοχωριτών με την τότε επωνυμία «Το εν Κωνσταντινουπόλει Αδελφάτο των Μεγαλοχωριτών – Η Αγία Παρασκευή», έναν σύνδεσμο που μέχρι και σήμερα είναι ενεργός και προσφέρει αδιαλείπτως στον τόπο. Ένα από τα σπουδαία έργα του Συνδέσμου είναι το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο του Μεγάλου Χωριού που στεγάζεται σε ένα πετρόκτιστο αρχοντικό και φιλοξενεί θησαυρούς και οικογενειακά κειμήλια με μεγάλο ενδιαφέρον, δωρεές των Μεγαλοχωριτών.

Η Κική, ως έγκριτη δημοσιογράφος γεύσης -και όχι μόνον- που είναι, έχει επιμεληθεί κι ένα βιβλίο που πωλείται στο μουσείο, με τίτλο «Μαγειρέματα στο Μεγάλο Χωριό». Το βιβλίο είναι σπουδαίο για πολλούς λόγους. Πρώτον, για την καταγραφή παλιών συνταγών, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν διασωθεί προφορικά, από μάνα σε κόρη. Δεύτερον, γιατί εκείνα τα χρόνια οι άνθρωποι μαγείρευαν αποκλειστικά με τα προϊόντα του τόπου τους και, βεβαίως, με απόλυτο σεβασμό στη φύση και στις εποχές της. Τρίτον, γιατί όταν τις μελετήσει κάποιος με προσοχή, θα δει ότι μέσα από αυτές περνάει και η ιστορία του Μεγάλου Χωριού, με τις μετακινήσεις του πληθυσμού του στην Κωνσταντινούπολη και πάλι πίσω. Έτσι, η ντόπια μαγειρική ενός μικρού, φτωχού και ταλαιπωρημένου σε πολλές περιόδους χωριού, ενσωμάτωσε από αρκετά νωρίς αξιοσημείωτα αστικά στοιχεία, φτιάχνοντας ένα πρωτότυπο κράμα για την εποχή.

Πίσω στο Anerada Inn, η Μαρία Γιαννάκου κάνει μεγάλη προσπάθεια για να κρατήσει ζωντανές τις γευστικές μνήμες και να τις κάνει γνωστές πέρα από τα σύνορα του χωριού, προσφέροντας στον επισκέπτη, σε καθημερινή βάση, τουλάχιστον ένα διαφορετικό τυπικό φαγητό του Μεγάλου Χωριού. Πίτες και γλυκίσματα, μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού γίνονται ανάρπαστα κάθε πρωί, ενώ όλοι ζητούν τις συνταγές. Τι θα λέγατε να σας δώσω μία από αυτές που με ξετρέλαναν;

Ιδού, λοιπόν, η ζυμαρόπιτα. Φτωχή σε υλικά μα φινετσάτη, πάμπλουτη σε γεύση και εξαιρετικά εύκολη και γρήγορη. Θα παρατηρήσετε πως απουσιάζουν εντελώς τα βότανα που συνήθως βάζουμε σε πίτες κολοκυθιού. Αυτό είναι απολύτως λογικό, αφού στο βουνό δεν έχει ούτε άνηθο, ούτε βασιλικό. Η πίτα δεν έχει καν πιπέρι, αν όμως διαλέξετε μια πιπεράτη φέτα, όπως είναι η φέτα της περιοχής, θα δείτε ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητο. Μα, ούτε φρέσκο ή ξερό κρεμμύδι; Όχι, ούτε. Παρόλα αυτά, αν την φτιάξετε και την γευτείτε, έχοντας φροντίσει να βρείτε κολοκυθάκια, αν όχι από μποστάνι, τουλάχιστον όμως όχι από το σουπερμάρκετ, θα διαπιστώσετε ότι η πίτα έχει ένα πολύ λεπτό άρωμα. Εάν αυτή την εποχή δεν βρείτε νόστιμα κολοκυθάκια, μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με πράσο.  

Η ΖΥΜΑΡΟΠΙΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Σε ένα μπολ βάζουμε 800 γρ. κολοκύθια τριμμένα χωρίς να τα στραγγίξουμε και ελαφρώς αλατισμένα, 2 κ.σ. ελαιόλαδο, 4 αυγά, 500 γρ. θρυμματισμένη φέτα, 2 φλ. τσ. καλαμποκάλευρο και 1 φλ. τσ. γάλα. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί με ξύλινη κουτάλα μέχρι να ομογενοποιηθούν σε ένα παχύρρευστο μίγμα/χυλό, το βάζουμε σε ένα μεγάλο ταψί που έχουμε λαδώσει ελαφρά και ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις στους 180ο C για περίπου μία ώρα. Υπολογίζουμε το μέγεθος του ταψιού να είναι τέτοιο, ώστε το πάχος της πίτας να μην ξεπερνά το ένα δάχτυλο. Εάν βάλουμε πράσα, θα χρειαστεί να τα κόψουμε ψιλά και να τα σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά με λίγο ελαιόλαδο, αλάτι και ελάχιστο νερό, για να μαραθούν και να μαλακώσουν, χωρίς να καούν.

Δεν ξέρω αν εσείς τρώτε κανονικό πρωινό, αλλά εγώ που συνήθως την περνάω μόνο με καφέ και κάτι ελάχιστο τύπου ένα κουλουράκι ή λίγο κέικ, στο Anerada Inn του έδωσα και κατάλαβε. Έτσι νόστιμα που είναι όλα και τόσο όμορφα παρουσιασμένα σε απίθανα σκεύη, είναι αδύνατον να μην παρασυρθείς. Ακόμα κι αν επιλέξετε να πάρετε το πρωινό σας στην άνεση του δωματίου σας, πάλι έτσι θα έρθουν όλα, φρέσκα, λαχταριστά και όμορφα. Καλός καφές, όπως τον θέλει ο καθένας, φρέσκοστυμμένος χυμός, φρούτα της εποχής, αυγά, σε όποια μορφή τα θέλετε, αλμυρές και γλυκές λιχουδιές, όλα σπιτικά, όλα φροντισμένα.  

Δεν θα σας κρύψω πως το τριήμερο που πέρασα στο Anerada Inn χαλάρωσα υπέροχα και παρασύρθηκα τόσο πολύ από τις κουβέντες και την φιλόξενη ατμόσφαιρα, που μόνο λίγο μετακινήθηκα στα πέριξ. Δεν είμαι δα γνωστή για την κλίση μου στις πεζοπορίες! Κάναμε ένα πέρασμα από το Καρπενήσι, που μου φάνηκε πολύ περιποιημένο, πήγαμε και για λίγο στο Μικρό Χωριό, φτάσαμε και μέχρι τον Γαύρο, κάτω στο ποτάμι, όπου το είχα σκοπό να επισκεφθώ την Αγγελική Γιολδάση, την οποία είχα γνωρίσει στην Αθήνα σε μία έκθεση τροφίμων και είχα δοκιμάσει την περίφημη τοπική ιριδίζουσα πέστροφα που εκτρέφεται και καπνίζεται στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Fresko. Εκεί θα γευτείτε πολλές νοστιμιές που ετοιμάζει η Αγγελική με τις πέστροφες, θα αγοράσετε και για το σπίτι καπνιστή, μαριναρισμένη ή νωπή πέστροφα. Το τελευταίο τους προϊόν είναι η φίνα σολομοπέστροφα και αυτήν απολαύσαμε εκείνο το μεσημέρι στο μικρό μεζεδοπωλείο.

Με τούτα και με ‘κείνα, με τις όμορφες κουβέντες και το χουχούλιασμα, πέρασα ένα ονειρεμένο φθινοπωρινό  τριήμερο. Με οδηγό την Κική και οικοδέσποινα την Μαρία, δύο γυναίκες οι ζωές των οποίων είναι υφασμένες με αυτό το μέρος με πολύτιμες κλωστές που όχι μόνον έχουν αντέξει στα χρόνια αλλά γίνονται πιο γερές όσο αυτά προχωρούν, η εκδρομή μετατρέπεται αυτόματα σε κάτι άλλο, πολύ πιο συναρπαστικό και πολύ προσωπικό. Μέσα από τις διηγήσεις και τις συζητήσεις τους, μέσα από τα νέα του χωριού και των ανθρώπων του, ακόμα κι εγώ, η ξένη, η επισκέπτρια, ήταν σαν να ανήκα εκεί με κάποιον τρόπο. Βρε, λες να είναι η νεραϊδόσκονη;

Για το τέλος σάς έχω και ένα καταπληκτικό νέο: Η Μαρία Γιαννάκου, συνεχίζοντας το γιόρτασμα των τριάντα ετών της Ανεράδας και επιθυμώντας να ευχαριστήσει τον κόσμο που το στηρίζει, προσφέρει δύο ονειρεμένες διανυκτερεύσεις σε δίκλινο δωμάτιο. Το μόνο που έχετε να κάνετε για να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό είναι να κάνετε like στη σελίδα του Anerada Inn στο Instagram. Ο διαγωνισμός θα τρέξει από σήμερα μέχρι τις 16/12/2022 και τα αποτελέσματα θα αναρτηθούν την ίδια μέρα. Για να δούμε, ποιος θα είναι ο τυχερός;