Από τα πλέον αγαπημένα στέκια των κατοίκων στα νότια προάστια, το Aladdin έχει χρόνια τώρα κερδίσει την εκτίμηση του κόσμου για την απλότητά του και τις πολύ καλές του τιμές. Τοποθετημένο πάνω σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σταυροδρόμια του Παλαιού Φαλήρου, με θέα στον… δρόμο και εσωτερικό διάκοσμο αρκετά επιτηδευμένο, με τις τεράστιες τοιχογραφίες να αφηγούνται το παραμύθι του Αλαντίν και τις καμάρες ανάμεσα στις κολώνες να θέλουν να θυμίσουν ανατολίτικο παλάτι, το εστιατόριο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έως και κιτς.
Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει το Aladdin να είναι γεμάτο σχεδόν καθημερινά; Σίγουρα είναι η ευγένεια και καλή εξυπηρέτηση του προσωπικού και η άνεση, η οικειότητα που νιώθει κανείς εκεί, αφού ακόμα και ποδόσφαιρο μπορεί να παρακολουθήσει από τις δύο μεγάλες οθόνες στις δύο πλαϊνές πλευρές του μαγαζιού. Είναι, όμως, και το φαγητό, το οποίο μπορεί να μην διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου πολίτικου – ανατολίτικου της Αθήνας, είναι πάντως καθαρό και σωστά μαγειρεμένο.
Η σπεσιαλιτέ του εστιατορίου, όπως μαρτυρά και το όνομά του, είναι το κεμπάπ και αυτό δοκιμάσαμε -μεταξύ άλλων- μία από τις φορές που βρεθήκαμε εκεί. Για την ακρίβεια, επιλέξαμε το τας κεμπάπ, με σωταρισμένα κομματάκια από φιλέτο μοσχαριού με πικάντικη σάλτσα ντομάτας και τυρί λιωμένο στον φούρνο. Ήταν πολύ νόστιμο και σε επαρκή ποσότητα, όμως το γιαουρτλού κεμπάπ, το οποίο επέλεξε έτερος συνδαιτυμόνας, ήταν πιο λαχταριστό και πιο… πλήρες, με την αφράτη πίτα του και το γιαούρτι. Η πίτα Καισαρείας, με πολίτικο φύλλο, παστουρμά, κίτρινο τυρί, ντομάτα και πιπεριά, ήταν αρκετά «λαδωμένη» για τα γούστα μας, αλλά εύγευστη για όσους συμπαθούν τον παστουρμά, ενώ το Χουνκιάρ Μπεγεντί υστερούσε λίγο γευστικά στον πουρέ μελιτζάνας αλλά κέρδιζε στο κοκκινιστό μοσχαράκι.
Από ορεκτικά, το ταμπουλέ, αν και μικρό, ήταν δροσερό και φρέσκο, ενώ γευστικότατο ήταν και το χούμους, με πουρέ ρεβιθιού, ταχίνι και ελαιόλαδο. Το αποκορύφωμα, πάντως, του γεύματος ήταν τα γλυκά του Aladdin, από τα οποία ξεχωρίσαμε το Κιουνεφέ, που είναι φρέσκο, γλυκό τυρί από την Πόλη σε στρώσεις φύλλου καταΐφι με σιρόπι, καθώς και το ολόφρεσκο ρυζόγαλο, το οποίο αποτέλεσε τον καλύτερο επίλογο.
Σε γενικές γραμμές, φύγαμε από το Aladdin έχοντας φάει καλά αλλά όχι καταπληκτικά. Θα ξαναπάμε, όμως, γιατί η ατμόσφαιρα είναι ευχάριστη και οι τιμές μετά βίας ξεπερνούν τα 20 ευρώ κατ’άτομο, μαζί με το γλυκό. Αν είστε κάτοικος της περιοχής μπορείτε να δοκιμάσετε τα πιάτα του Aladdin στο σπίτι, μέσω του delivery.
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά & αργίες 12.00 το μεσημέρι με 1.30 το βράδυ
Αγ. Τριάδος 1 & Ζησιμοπούλου, Π. Φάληρο, τηλ. 210 9850858
Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει το Aladdin να είναι γεμάτο σχεδόν καθημερινά; Σίγουρα είναι η ευγένεια και καλή εξυπηρέτηση του προσωπικού και η άνεση, η οικειότητα που νιώθει κανείς εκεί, αφού ακόμα και ποδόσφαιρο μπορεί να παρακολουθήσει από τις δύο μεγάλες οθόνες στις δύο πλαϊνές πλευρές του μαγαζιού. Είναι, όμως, και το φαγητό, το οποίο μπορεί να μην διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου πολίτικου – ανατολίτικου της Αθήνας, είναι πάντως καθαρό και σωστά μαγειρεμένο.
Η σπεσιαλιτέ του εστιατορίου, όπως μαρτυρά και το όνομά του, είναι το κεμπάπ και αυτό δοκιμάσαμε -μεταξύ άλλων- μία από τις φορές που βρεθήκαμε εκεί. Για την ακρίβεια, επιλέξαμε το τας κεμπάπ, με σωταρισμένα κομματάκια από φιλέτο μοσχαριού με πικάντικη σάλτσα ντομάτας και τυρί λιωμένο στον φούρνο. Ήταν πολύ νόστιμο και σε επαρκή ποσότητα, όμως το γιαουρτλού κεμπάπ, το οποίο επέλεξε έτερος συνδαιτυμόνας, ήταν πιο λαχταριστό και πιο… πλήρες, με την αφράτη πίτα του και το γιαούρτι. Η πίτα Καισαρείας, με πολίτικο φύλλο, παστουρμά, κίτρινο τυρί, ντομάτα και πιπεριά, ήταν αρκετά «λαδωμένη» για τα γούστα μας, αλλά εύγευστη για όσους συμπαθούν τον παστουρμά, ενώ το Χουνκιάρ Μπεγεντί υστερούσε λίγο γευστικά στον πουρέ μελιτζάνας αλλά κέρδιζε στο κοκκινιστό μοσχαράκι.
Από ορεκτικά, το ταμπουλέ, αν και μικρό, ήταν δροσερό και φρέσκο, ενώ γευστικότατο ήταν και το χούμους, με πουρέ ρεβιθιού, ταχίνι και ελαιόλαδο. Το αποκορύφωμα, πάντως, του γεύματος ήταν τα γλυκά του Aladdin, από τα οποία ξεχωρίσαμε το Κιουνεφέ, που είναι φρέσκο, γλυκό τυρί από την Πόλη σε στρώσεις φύλλου καταΐφι με σιρόπι, καθώς και το ολόφρεσκο ρυζόγαλο, το οποίο αποτέλεσε τον καλύτερο επίλογο.
Σε γενικές γραμμές, φύγαμε από το Aladdin έχοντας φάει καλά αλλά όχι καταπληκτικά. Θα ξαναπάμε, όμως, γιατί η ατμόσφαιρα είναι ευχάριστη και οι τιμές μετά βίας ξεπερνούν τα 20 ευρώ κατ’άτομο, μαζί με το γλυκό. Αν είστε κάτοικος της περιοχής μπορείτε να δοκιμάσετε τα πιάτα του Aladdin στο σπίτι, μέσω του delivery.
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά & αργίες 12.00 το μεσημέρι με 1.30 το βράδυ
Αγ. Τριάδος 1 & Ζησιμοπούλου, Π. Φάληρο, τηλ. 210 9850858