Ελληνογάλλος γεννημένος στην Ισπανία, ο κ. Κολομπανί, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, ζει στην Αθήνα τα τελευταία έξι χρόνια. Είναι πρόεδρος της Ένωσης Μεταναστών Ελλάδος, που εδώ και λίγο καιρό στεγάζεται στα ολοκαίνουρια γραφεία της, στο 155 της οδού Αχαρνών.
«Η Ένωση Μεταναστών Ελλάδος ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2008 ως ομοσπονδία τριών μεταναστευτικών συλλόγων, ως ομπρέλα για όλους τους μετανάστες στην Ελλάδα» λέει ο ίδιος. «Έχουμε βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει βιβλία σε όλες τις γλώσσες, παιδότοπο, χώρο πρόσβασης στο internet και ένα multi-ethnic κυλικείο, όπου οργανώνουμε εκδηλώσεις. Κάνουμε επίσης μαθήματα ελληνικών, αγγλικών, γαλλικών και ισπανικών».
Είναι βραδάκι Τρίτης, κι η αίσθηση της κοινότητας είναι διάχυτη στο χώρο. Κόσμος πηγαινοέρχεται από το κυλικείο στα γραφεία, όπου βρισκόμαστε, το κουδούνι χτυπά συνεχώς, από την κουζίνα ακούγονται ομιλίες. Η Λουντμίλα από την Ουκρανία και ο Χαλίς, Κούρδος από το Ιράκ, μιλούν μεταξύ τους στα ελληνικά. Τέσσερις στοίβες κούτες με ρούχα που ήρθαν σήμερα από το Marfin Foundation περιμένουν στο χολ να τακτοποιηθούν.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν προγράμματα, δε γίνονται προσπάθειες για να ενταχθούν οι μετανάστες στην ελληνική ή γενικότερα στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Δεν υπάρχουν καν μέσα μαζικής ενημέρωσης στη γλώσσα τους» μου λέει ο κ. Κολομπανί. «Στο Σίδνεϋ ο Δήμος έχει παραχωρήσει ένα κτίριο για τα γραφεία όλων των συλλόγων, όλων των εκπροσώπων των μεταναστών, για να μπορούν να δημιουργήσουν, να εργαστούν και να κάνουν πράγματα μαζί. Είναι πολύ σημαντικό για την ενσωμάτωσή τους. Έτσι δίνεις στον άλλο την ευκαιρία να σε καταλάβει και να τον καταλάβεις. Είναι πολύ επικίνδυνο να τον αναγκάζεις να γκετοποιείται, να ζει σε ένα κύκλωμα κλειστό. Έτσι αυξάνεται και η εγκληματικότητα, και η ξενοφοβία».
Πέρα, όμως, από πολιτιστική κοινότητα, η Ένωση Μεταναστών είναι μια ανεξάρτητη, μη κυβερνητική οργάνωση η οποία στοχεύει τόσο στην ειρήνη και την ενσωμάτωση, όσο και στη μόρφωση των μεταναστών. «Είναι καλή η προσπάθεια που κάνει τώρα η κυβέρνηση να εκχωρήσει στους μετανάστες δικαίωμα ψήφου, απλά πριν πάω να ψηφίσω πρέπει να είμαι ώριμος και να γνωρίζω τον εθνικό ιστό για να μπορώ να αποφασίσω. Να γνωρίζω πράγματα όπως η ελληνική γλώσσα, η ιστορία, τι σημαίνει κράτος, τι σημαίνει γραφειοκρατία κλπ» εξηγεί ο κ. Κολομπανί.
Αυτές τις μέρες ετοιμάζουν ένα περιοδικό, το Immigrant Voice, το οποίο θα είναι ένα free, multi-culti press, γραμμένο σε επτά γλώσσες και θα κυκλοφορήσει στις 15 Απριλίου.
«Προσπαθούμε πάρα πολύ να κάνουμε πράγματα για να μπορεί ο άλλος να αισθάνεται ότι είναι στη χώρα του» τονίζει ο κ. Κολομπανί, και συνεχίζει «παράλληλα, θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε και τον Έλληνα, να είναι δίπλα στον συμπολίτη του. Γι’ αυτό το λόγο γιορτάσαμε την 1η Μάρτη ως Μέρα Χωρίς Εμάς, για να δηλώσουμε ότι μετανάστης δεν σημαίνει εκμετάλλευση, ότι οι μετανάστες δεν είναι όπως τους βλέπει η κυβέρνηση, χαρτιά και παράβολα, ένσημα και ΙΚΑ, είδος προς εκμετάλλευση. Ένας μετανάστης που ζει εδώ πληρώνει ΙΚΑ, πληρώνει ρεύμα, πληρώνει τα πάντα όπως πληρώνει και ο Έλληνας πολίτης. Η διαφορά είναι στα χαρτιά και στα νόμιμα έγγραφα».
«Η Ένωση Μεταναστών Ελλάδος ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2008 ως ομοσπονδία τριών μεταναστευτικών συλλόγων, ως ομπρέλα για όλους τους μετανάστες στην Ελλάδα» λέει ο ίδιος. «Έχουμε βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει βιβλία σε όλες τις γλώσσες, παιδότοπο, χώρο πρόσβασης στο internet και ένα multi-ethnic κυλικείο, όπου οργανώνουμε εκδηλώσεις. Κάνουμε επίσης μαθήματα ελληνικών, αγγλικών, γαλλικών και ισπανικών».
Είναι βραδάκι Τρίτης, κι η αίσθηση της κοινότητας είναι διάχυτη στο χώρο. Κόσμος πηγαινοέρχεται από το κυλικείο στα γραφεία, όπου βρισκόμαστε, το κουδούνι χτυπά συνεχώς, από την κουζίνα ακούγονται ομιλίες. Η Λουντμίλα από την Ουκρανία και ο Χαλίς, Κούρδος από το Ιράκ, μιλούν μεταξύ τους στα ελληνικά. Τέσσερις στοίβες κούτες με ρούχα που ήρθαν σήμερα από το Marfin Foundation περιμένουν στο χολ να τακτοποιηθούν.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν προγράμματα, δε γίνονται προσπάθειες για να ενταχθούν οι μετανάστες στην ελληνική ή γενικότερα στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Δεν υπάρχουν καν μέσα μαζικής ενημέρωσης στη γλώσσα τους» μου λέει ο κ. Κολομπανί. «Στο Σίδνεϋ ο Δήμος έχει παραχωρήσει ένα κτίριο για τα γραφεία όλων των συλλόγων, όλων των εκπροσώπων των μεταναστών, για να μπορούν να δημιουργήσουν, να εργαστούν και να κάνουν πράγματα μαζί. Είναι πολύ σημαντικό για την ενσωμάτωσή τους. Έτσι δίνεις στον άλλο την ευκαιρία να σε καταλάβει και να τον καταλάβεις. Είναι πολύ επικίνδυνο να τον αναγκάζεις να γκετοποιείται, να ζει σε ένα κύκλωμα κλειστό. Έτσι αυξάνεται και η εγκληματικότητα, και η ξενοφοβία».
Πέρα, όμως, από πολιτιστική κοινότητα, η Ένωση Μεταναστών είναι μια ανεξάρτητη, μη κυβερνητική οργάνωση η οποία στοχεύει τόσο στην ειρήνη και την ενσωμάτωση, όσο και στη μόρφωση των μεταναστών. «Είναι καλή η προσπάθεια που κάνει τώρα η κυβέρνηση να εκχωρήσει στους μετανάστες δικαίωμα ψήφου, απλά πριν πάω να ψηφίσω πρέπει να είμαι ώριμος και να γνωρίζω τον εθνικό ιστό για να μπορώ να αποφασίσω. Να γνωρίζω πράγματα όπως η ελληνική γλώσσα, η ιστορία, τι σημαίνει κράτος, τι σημαίνει γραφειοκρατία κλπ» εξηγεί ο κ. Κολομπανί.
Αυτές τις μέρες ετοιμάζουν ένα περιοδικό, το Immigrant Voice, το οποίο θα είναι ένα free, multi-culti press, γραμμένο σε επτά γλώσσες και θα κυκλοφορήσει στις 15 Απριλίου.
«Προσπαθούμε πάρα πολύ να κάνουμε πράγματα για να μπορεί ο άλλος να αισθάνεται ότι είναι στη χώρα του» τονίζει ο κ. Κολομπανί, και συνεχίζει «παράλληλα, θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε και τον Έλληνα, να είναι δίπλα στον συμπολίτη του. Γι’ αυτό το λόγο γιορτάσαμε την 1η Μάρτη ως Μέρα Χωρίς Εμάς, για να δηλώσουμε ότι μετανάστης δεν σημαίνει εκμετάλλευση, ότι οι μετανάστες δεν είναι όπως τους βλέπει η κυβέρνηση, χαρτιά και παράβολα, ένσημα και ΙΚΑ, είδος προς εκμετάλλευση. Ένας μετανάστης που ζει εδώ πληρώνει ΙΚΑ, πληρώνει ρεύμα, πληρώνει τα πάντα όπως πληρώνει και ο Έλληνας πολίτης. Η διαφορά είναι στα χαρτιά και στα νόμιμα έγγραφα».
