Μιλάνο: Τα σύγχρονα ρούχα του βασιλιά
Μιλάνο: Τα σύγχρονα ρούχα του βασιλιά
Οι ανοιξιάτικες ιταλικές κολεξιόν άνοιξαν, απέναντι στο κοινό, όλα τους τα χαρτιά: Τον αντίκτυπο της κρίσης στην δημιουργικότητα, την μείωση ισχύος των σχεδιαστών που άφησαν άλλους παράγοντες να ορίσουν τα σχέδιά τους… Κάπου εκεί εμφανίστηκαν και κάποια ωραία ρούχα. Η Ιταλία, μαζί με την Γαλλία, έχει υπάρξει από την δεκαετία του ’50 και μετά ο απόλυτος εμπνευστής -και τεχνοκράτης παράλληλα- της μόδας. Τα μεγαλύτερα ονόματα της μοδιστρικής τέχνης ξεπήδησαν από εκεί στην δεκαετία του ’70, ενώ στα 1990 η Miuccia Prada και η Jil Sander ήταν αυτές που έθεσαν νέα δεδομένα στην έννοια design, αποτελώντας παραδείγματα για πολλούς μετέπειτα σχεδιαστές. Σήμερα, ωστόσο, η υπεροχή της ιταλικής βιομηχανίας της μόδας περνάει αναμφίβολα σοβαρή κρίση. Σίγουρο ρόλο σε αυτό παίζουν οι πιο λιτοδίαιτες διαθέσεις των Ευρωπαίων, Ιαπώνων και Αμερικανών καταναλωτών, αλλά αφορμή έψαχναν και οι απανταχού έμποροι ώστε να έχουν πλέον και εκείνοι λόγο στο ποια σχέδια αξίζουν και ποια όχι. Λόγος που κάποτε ανήκε μόνο στους διορατικούς σχεδιαστές.
Ρέκβιεμ για τους γκουρού της μόδας; Ίσως, αν σκεφτεί κανείς ότι πλέον τα ταμπελάκια Made in Italy ράβονται σε ρούχα που στην πραγματικότητα είναι made in… china (στην καλύτερη περίπτωση). Από την άλλη, υπάρχουν κάποιοι, όπως π.χ. ο οίκος MaxMara, ο Giorgio Armani, o οίκος Zegna και φυσικά ο οίκος Prada, που μπορούν ακόμα να καυχιόνται όχι μόνο για τα εμπνευσμένα τους σχέδια, προσαρμοσμένα πάνω σε προηγμένης τεχνολογίας υφάσματα, αλλά και για την ποιότητα της ραφής, την καθαρή δουλειά που έχει γίνει πάνω στο ρούχο. Το show της Prada, για την ακρίβεια -και σε αντιδιαστολή με αυτά των Dolce & Gabbana, του Karl Lagerfeld που σχεδίασε για τον Fendi, αλλά και ο οίκος Pucci- ενθουσίασε το γυναικείο κοινό. Αν όχι απογοητευτικό πάντως σίγουρα μη-πρωτοπόρο ήταν και το σόου των Marni και Gucci, οι οποίοι, μαζί με τους παραπάνω, επένδυσαν σε πολυτελή υφάσματα (φουλ μετάξι) και κομψά σχέδια μεν, αλλά δεν κατάφεραν να πάνε την τέχνη ένα βήμα παραπέρα.
Τα highlights:
- Δικαιωματικά τα εύσημα στην Angela Missoni, με νέα ρούχα που τράβηξαν τα βλέμματα χάρη στις κολακευτικές σιλουέτες που δημιουργούσαν με το layering των υπέρλεπτων (αν και πλεκτών) υφασμάτων. Τα κατάφερε.
- Ο Tomas Maier έδωσε φέτος το 100% του εαυτό του στην συλλογή της Bottega Veneta, χρησιμοποιόντας λευκό, βαμβακερό καμβά με λίγες σταγόνες ιβουάρ για τα σορτσάκια και τις τουνίκ του, ενώ καταπληκτικές ήταν και οι κίτρινες τσάντες.
- Ο οίκος Jil Sander, με ένα Raf Simons να «αφήνεται» όπως ο ίδιος είπε, παρουσίασε την πιο αυθόρμητη κολεξιόν της σύγχρονης μόδας με ρούχα που έμοιαζαν να έχουν κοπεί με ένα ψαλίδι, σαν σε χειροτεχνία, αλλά τρομερά σικ.
- Τέλος, αξίζει να παραθέσουμε τα λόγια του διευθύνοντος συμβούλου του οίκου Armani «κοιτάξτε τον τρόπο με τον οποίον εξάγουν την τεχνογνωσία τους οι Ιάπωνες την αγάπη τους για την μινιατούρα, τις φιλικές στον χρήστη υπηρεσίες τους […] όταν μία κουλτούρα έχει αυτοπεποίθηση, μπορεί να μεταφράσει όλα αυτά που ο υπόλοιπος κόσμος θέλει», καθώς και το video από την επίδειξη του οίκου Armani στην πρόσφατη Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνο, που τα λέει όλα από μόνο του:
Ρέκβιεμ για τους γκουρού της μόδας; Ίσως, αν σκεφτεί κανείς ότι πλέον τα ταμπελάκια Made in Italy ράβονται σε ρούχα που στην πραγματικότητα είναι made in… china (στην καλύτερη περίπτωση). Από την άλλη, υπάρχουν κάποιοι, όπως π.χ. ο οίκος MaxMara, ο Giorgio Armani, o οίκος Zegna και φυσικά ο οίκος Prada, που μπορούν ακόμα να καυχιόνται όχι μόνο για τα εμπνευσμένα τους σχέδια, προσαρμοσμένα πάνω σε προηγμένης τεχνολογίας υφάσματα, αλλά και για την ποιότητα της ραφής, την καθαρή δουλειά που έχει γίνει πάνω στο ρούχο. Το show της Prada, για την ακρίβεια -και σε αντιδιαστολή με αυτά των Dolce & Gabbana, του Karl Lagerfeld που σχεδίασε για τον Fendi, αλλά και ο οίκος Pucci- ενθουσίασε το γυναικείο κοινό. Αν όχι απογοητευτικό πάντως σίγουρα μη-πρωτοπόρο ήταν και το σόου των Marni και Gucci, οι οποίοι, μαζί με τους παραπάνω, επένδυσαν σε πολυτελή υφάσματα (φουλ μετάξι) και κομψά σχέδια μεν, αλλά δεν κατάφεραν να πάνε την τέχνη ένα βήμα παραπέρα.
Τα highlights:
- Δικαιωματικά τα εύσημα στην Angela Missoni, με νέα ρούχα που τράβηξαν τα βλέμματα χάρη στις κολακευτικές σιλουέτες που δημιουργούσαν με το layering των υπέρλεπτων (αν και πλεκτών) υφασμάτων. Τα κατάφερε.
- Ο Tomas Maier έδωσε φέτος το 100% του εαυτό του στην συλλογή της Bottega Veneta, χρησιμοποιόντας λευκό, βαμβακερό καμβά με λίγες σταγόνες ιβουάρ για τα σορτσάκια και τις τουνίκ του, ενώ καταπληκτικές ήταν και οι κίτρινες τσάντες.
- Ο οίκος Jil Sander, με ένα Raf Simons να «αφήνεται» όπως ο ίδιος είπε, παρουσίασε την πιο αυθόρμητη κολεξιόν της σύγχρονης μόδας με ρούχα που έμοιαζαν να έχουν κοπεί με ένα ψαλίδι, σαν σε χειροτεχνία, αλλά τρομερά σικ.
- Τέλος, αξίζει να παραθέσουμε τα λόγια του διευθύνοντος συμβούλου του οίκου Armani «κοιτάξτε τον τρόπο με τον οποίον εξάγουν την τεχνογνωσία τους οι Ιάπωνες την αγάπη τους για την μινιατούρα, τις φιλικές στον χρήστη υπηρεσίες τους […] όταν μία κουλτούρα έχει αυτοπεποίθηση, μπορεί να μεταφράσει όλα αυτά που ο υπόλοιπος κόσμος θέλει», καθώς και το video από την επίδειξη του οίκου Armani στην πρόσφατη Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνο, που τα λέει όλα από μόνο του:
