Εγκέφαλος: Πρώτα εγώ, μετά οι μύες
Προτεραιότητα στον... εαυτό του δίνει ο εγκέφαλος στον τομέα της ενέργειας, αφήνοντας τους μύες παραμελημένους.
Δουλέυετε σκληρά στο γυμναστήριο. Δουλεύετε σκληρά και στο σπίτι, διαβάζοντας. Ποιος μυς θα έχει προτεραιότητα στο κομμάτι της παροχής ενέργειας; Ο εγκέφαλος, απαντούν οι επιστήμονες, καθώς είναι πιο δαπανηρός μεταβολικά και απαιτεί περισσότερη ενέργεια για να λειτουργήσει, με τους μύες να έρχονται... δεύτεροι και καταϊδρωμένοι.
Όταν ο εγκέφαλος και το σώμα ζορίζεται, τα ηνία κρατά ο εγέφαλος και όχι οι μύες, αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον Δρ. Ντάνι Λόνγκμαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Scientific Reports".
Για τη μελέτη, επιστρατεύτηκαν 62 κωπηλάτες ηλικίας 21 ετών. Χωρίστηκαν σε ομάδες και κλήθηκαν να κάνουν δύο τεστ: ένα νοητικό και ένα σωματικό, σε κωπηλατοεργόμετρο. Εν συνεχεία κλήθηκαν να κάνουν και τα δύο τεστ ταυτόχρονα, με τα αποτελέσματά τους να συγκρίνονται με τις επιδόσεις τους στα ξεχωριστά τεστ που είχαν προηγηθεί.
Διαπιστώθηκε πως η μείωση στη μυική απόδοση ήταν περίπου 30% μεγαλύτερη από τη μέση μείωση στη νοητική απόδοση, όταν μυαλό και μύες δούλευαν μαζί. Τα ευρήματα εξηγούνται από το γεγονός ότι ο εγκέφαλος καλύπτει τις ενεργειακές του ανάγκες από τη γλυκόζη. Όταν το σώμα ασκείται οι μύες διεκδικούν μεγάλο τμήμα της γλυκόζης για... πάρτη τους, όμως ο εγκέφαλος βάζει “μπλόκο” και φροντίζει να ικανοποιήσει πρώτα τις δικές του ανάγκες.
Με τη μελέτη ενισχύεται η θεωρία του εγκέφαλο “εγωιστή”, ο οποίος μέσα στα χρόνια τις εξέλιξης απέκτησε μεγαλύτερο μερίδιο κατανάλωσης ενέργειας σε σχέση με τις ανάγκες των σκελετικών μυών.
Όταν ο εγκέφαλος και το σώμα ζορίζεται, τα ηνία κρατά ο εγέφαλος και όχι οι μύες, αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον Δρ. Ντάνι Λόνγκμαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Scientific Reports".
Για τη μελέτη, επιστρατεύτηκαν 62 κωπηλάτες ηλικίας 21 ετών. Χωρίστηκαν σε ομάδες και κλήθηκαν να κάνουν δύο τεστ: ένα νοητικό και ένα σωματικό, σε κωπηλατοεργόμετρο. Εν συνεχεία κλήθηκαν να κάνουν και τα δύο τεστ ταυτόχρονα, με τα αποτελέσματά τους να συγκρίνονται με τις επιδόσεις τους στα ξεχωριστά τεστ που είχαν προηγηθεί.
Διαπιστώθηκε πως η μείωση στη μυική απόδοση ήταν περίπου 30% μεγαλύτερη από τη μέση μείωση στη νοητική απόδοση, όταν μυαλό και μύες δούλευαν μαζί. Τα ευρήματα εξηγούνται από το γεγονός ότι ο εγκέφαλος καλύπτει τις ενεργειακές του ανάγκες από τη γλυκόζη. Όταν το σώμα ασκείται οι μύες διεκδικούν μεγάλο τμήμα της γλυκόζης για... πάρτη τους, όμως ο εγκέφαλος βάζει “μπλόκο” και φροντίζει να ικανοποιήσει πρώτα τις δικές του ανάγκες.
Με τη μελέτη ενισχύεται η θεωρία του εγκέφαλο “εγωιστή”, ο οποίος μέσα στα χρόνια τις εξέλιξης απέκτησε μεγαλύτερο μερίδιο κατανάλωσης ενέργειας σε σχέση με τις ανάγκες των σκελετικών μυών.
