Αν κάνεις τα παρακάτω, τότε δεν είσαι καλός φίλος
Πιστεύεις ότι είσαι καλός φίλος; Ναι, εντάξει, όλοι το πιστεύουμε. Υπάρχουν, όμως, ορισμένα σημάδια που θα σου πουν την (πικρή, ίσως) αλήθεια.
1. Δεν ακούς: Οι φίλοι σου είναι στο μυαλό σου κάτι σαν δωρεάν ψυχολόγοι. Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους θα μοιραστείς το δράμα σου, τα σημαντικά και ασήμαντα της καθημερινότητάς σου, τις σκέψεις σου, τους προβληματισμούς σου, τα εσώψυχά σου. Είναι, επίσης, οι άνθρωποι των οποίων τη διήγηση θα διακόψεις, για να εξιστορήσεις κάτι από τα παραπάνω –ενίοτε καμουφλαρισμένο ως «απόσταγμα σοφίας» ή ως «συμβουλή» με βάση «τη δική σου εμπειρία».
2. Ακούς: Και τίποτα παραπάνω. Επειδή κάποτε, σε τρυφερή ίσως ηλικία, διάβασες ότι για να είσαι καλός φίλος πρέπει να κάθεσαι να ακούς τον άλλο με τις ώρες, κι αυτό το πήρες κυριολεκτικά. Δε θέλουμε να σου το χαλάσουμε, αλλά το να «ακούς» δε σημαίνει να κάθεσαι βουβός μέχρι ο άλλος να τελειώσει τον μονόλογό του –αν ήταν έτσι, τα έλεγε και στον τοίχο. Να ακούς σημαίνει να κάνεις ερωτήσεις, να σχολιάζεις έστω με επιφωνήματα αυτά που σου λέει ο άλλος, να λες τη γνώμη σου, να δείχνεις ενθουσιασμό/ κατανόηση/ θλίψη/ ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο συναίσθημα που θα αποδεικνύει ότι δεν είσαι τοίχος, τέλος πάντων.
3. Κρίνεις εξ ιδίων: Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα ολόκληρο σύμπαν –απόψεων, συναισθημάτων, εμπειριών και πάει λέγοντας. Αν ας πούμε στο δικό σου αξιακό σύστημα αυτό που έκανε το έτερο ήμισυ του φίλου σου –και το οποίο σου διηγείται τώρα– είναι κατάπτυστο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και στου άλλου. Αν δεν κάνεις έστω μια προσπάθεια να δεις τα πράγματα από το πρίσμα του φίλου σου (αν δεν ξέρεις ποιο πρίσμα είναι αυτό, η επόμενη παράγραφος αφιερωμένη) προκειμένου να παρέχεις μια συμβουλή, ποια είναι η διαφορά σου από ένα fortune cookie στο κινέζικο delivery της γειτονιάς του;
4. Δεν τον ξέρεις: Και δεν εννοούμε τα βασικά, πού γεννήθηκε, ποιος ήταν ο πρώτος του μεγάλος έρωτας, τι δουλειά ήθελε να κάνει όταν ήταν μικρός, αν προτιμάει τα γεμιστά με κιμά ή χωρίς και τι θα έκανε αν είχε πολλά λεφτά. Εννοούμε ότι θα έπρεπε να ξέρεις τι θα απαντούσε ο φίλος σου στις ερωτήσεις μιας λίστας σαν αυτή εδώ: Τολμάς να απαντήσεις σε αυτά τα ηθικά διλήμματα;
5. Δεν είναι προτεραιότητά σου: Δεν χρειάζεται να παρατάς τη ζωή σου και να τρέχεις κάθε φορά που οι φίλοι σου βαριούνται/ έχουν συναρπαστικά νέα από το χτεσινό one night stand/ τσακώνονται με τη μαμά τους. Στα σοβαρά, όμως, πρέπει να είσαι εκεί. Είτε αυτό σημαίνει πως θα πηγαίνεις με μαύρους κύκλους στη δουλειά την εβδομάδα που χωρίζουν από τη μακροχρόνια σχέση τους, είτε ότι θα γειώσεις το γκομενάκι που γυροφέρνεις καιρό και σου πρότεινε επιτέλους να βγείτε τη μέρα που ο κολλητός σου έχει γενέθλια.
6. Έχεις γλυκοκοιτάξει έστω και πλάγια το αντικείμενο του πόθου τους: Για τον κανονικό τους σύντροφο δεν θα το συζητήσουμε, έχεις μια θέση εξασφαλισμένη στην κόλαση ήδη. Μπορεί άνθρωπος να είσαι, και να μην μπορείς να ελέγξεις ποιος σε ελκύει ερωτικά (θα είχαν σωθεί πολλές ζωές αν μπορούσαμε οι άνθρωποι να το κάνουμε αυτό) μπορείς όμως μια χαρά να ελέγξεις το τι κάνεις για αυτό. Ο σωστός ο φίλος, προκειμένου να κρύψει την έλξη για κάποιον που ξέρει ότι γουστάρει ο φίλος του, και τον αλλήθωρο θα παραστήσει εν ανάγκη, για να μην τον (γλυκο)κοιτάξει και καρφωθεί.
Ηρώ Κουνάδη
2. Ακούς: Και τίποτα παραπάνω. Επειδή κάποτε, σε τρυφερή ίσως ηλικία, διάβασες ότι για να είσαι καλός φίλος πρέπει να κάθεσαι να ακούς τον άλλο με τις ώρες, κι αυτό το πήρες κυριολεκτικά. Δε θέλουμε να σου το χαλάσουμε, αλλά το να «ακούς» δε σημαίνει να κάθεσαι βουβός μέχρι ο άλλος να τελειώσει τον μονόλογό του –αν ήταν έτσι, τα έλεγε και στον τοίχο. Να ακούς σημαίνει να κάνεις ερωτήσεις, να σχολιάζεις έστω με επιφωνήματα αυτά που σου λέει ο άλλος, να λες τη γνώμη σου, να δείχνεις ενθουσιασμό/ κατανόηση/ θλίψη/ ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο συναίσθημα που θα αποδεικνύει ότι δεν είσαι τοίχος, τέλος πάντων.
3. Κρίνεις εξ ιδίων: Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα ολόκληρο σύμπαν –απόψεων, συναισθημάτων, εμπειριών και πάει λέγοντας. Αν ας πούμε στο δικό σου αξιακό σύστημα αυτό που έκανε το έτερο ήμισυ του φίλου σου –και το οποίο σου διηγείται τώρα– είναι κατάπτυστο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και στου άλλου. Αν δεν κάνεις έστω μια προσπάθεια να δεις τα πράγματα από το πρίσμα του φίλου σου (αν δεν ξέρεις ποιο πρίσμα είναι αυτό, η επόμενη παράγραφος αφιερωμένη) προκειμένου να παρέχεις μια συμβουλή, ποια είναι η διαφορά σου από ένα fortune cookie στο κινέζικο delivery της γειτονιάς του;
4. Δεν τον ξέρεις: Και δεν εννοούμε τα βασικά, πού γεννήθηκε, ποιος ήταν ο πρώτος του μεγάλος έρωτας, τι δουλειά ήθελε να κάνει όταν ήταν μικρός, αν προτιμάει τα γεμιστά με κιμά ή χωρίς και τι θα έκανε αν είχε πολλά λεφτά. Εννοούμε ότι θα έπρεπε να ξέρεις τι θα απαντούσε ο φίλος σου στις ερωτήσεις μιας λίστας σαν αυτή εδώ: Τολμάς να απαντήσεις σε αυτά τα ηθικά διλήμματα;
5. Δεν είναι προτεραιότητά σου: Δεν χρειάζεται να παρατάς τη ζωή σου και να τρέχεις κάθε φορά που οι φίλοι σου βαριούνται/ έχουν συναρπαστικά νέα από το χτεσινό one night stand/ τσακώνονται με τη μαμά τους. Στα σοβαρά, όμως, πρέπει να είσαι εκεί. Είτε αυτό σημαίνει πως θα πηγαίνεις με μαύρους κύκλους στη δουλειά την εβδομάδα που χωρίζουν από τη μακροχρόνια σχέση τους, είτε ότι θα γειώσεις το γκομενάκι που γυροφέρνεις καιρό και σου πρότεινε επιτέλους να βγείτε τη μέρα που ο κολλητός σου έχει γενέθλια.
6. Έχεις γλυκοκοιτάξει έστω και πλάγια το αντικείμενο του πόθου τους: Για τον κανονικό τους σύντροφο δεν θα το συζητήσουμε, έχεις μια θέση εξασφαλισμένη στην κόλαση ήδη. Μπορεί άνθρωπος να είσαι, και να μην μπορείς να ελέγξεις ποιος σε ελκύει ερωτικά (θα είχαν σωθεί πολλές ζωές αν μπορούσαμε οι άνθρωποι να το κάνουμε αυτό) μπορείς όμως μια χαρά να ελέγξεις το τι κάνεις για αυτό. Ο σωστός ο φίλος, προκειμένου να κρύψει την έλξη για κάποιον που ξέρει ότι γουστάρει ο φίλος του, και τον αλλήθωρο θα παραστήσει εν ανάγκη, για να μην τον (γλυκο)κοιτάξει και καρφωθεί.
Ηρώ Κουνάδη
