Γιατί λέμε ψέματα όταν φλερτάρουμε;
Έλα, παραδέξου το. Κι εσύ το ‘χεις κάνει. Απλά εμείς θα σου εξηγήσουμε γιατί (και μάλλον δεν θα σου αρέσει).
του Θοδωρή Διάκου
Όλοι έχουμε πει μικρά ψεματάκια όταν φλερτάρουμε. Και λέμε μικρά, επειδή αναφερόμαστε σε φλερτ που συμβαίνει πρόσωπο με πρόσωπο. Αν είναι να πιάσουμε και οτιδήποτε συμβαίνει online, τότε δεν θέλουμε καν να υπολογίσουμε το ποσοστό αλήθειας που υπάρχει σε έναν μέσο διάλογο στο Tinder.
Γιατί, όμως, το κάνουμε αυτό; Γιατί παγιδεύουμε τον εαυτό μας, παρουσιάζοντας μία εικόνα καλύτερη από την πραγματικότητα, ακόμα κι αν ξέρουμε ότι θα είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε από κοντά; Αυτές είναι οι θεωρίες μας…
*Μισούμε να αντιμετωπίζουμε άβολες καταστάσεις, οπότε προτιμούμε να φλομώσουμε το άλλο άτομο στα ψέματα, για να βγούμε από τον κόπο να πούμε ξεκάθαρα ότι δεν ενδιαφερόμαστε και τόσο.
*Μερικές φορές είναι θέμα απλού, αγνού εγωισμού. Θέλουμε να νιώσουμε καλύτεροι απ’ ό,τι είμαστε, άρα παρουσιάζουμε την ανάλογη εικόνα. Χωρίς να μας ενδιαφέρει ότι μιλάμε με έναν άνθρωπο, που έχει αισθήματα και μπορεί να πληγωθεί.
*Άλλες, πάλι, φορές, μπορεί να έχουμε παραμείνει single για υπερβολικά πολύ καιρό, άρα θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην μας ξεφύγει η πρώτη ευκαιρία που θα εμφανιστεί.
*Τι συμβαίνει όταν δεν είμαστε κι εμείς σίγουροι τι είναι αυτό που θέλουμε; Λέμε ψέματα, λογικά. Σε ‘σένα, στον εαυτό μας, σε ολόκληρο το σύμπαν.
*Ίσως το να λέμε ψέματα στο φλερτ, στα ραντεβού και στις σχέσεις να έχει γίνει πλέον τόσο μεγάλο κομμάτι του πολιτισμικού μας DNA, που το κάνουμε χωρίς καν να το σκεφτόμαστε. Επειδή, όπως θα σου επιβεβαιώσει κάθε οχτάχρονο, “Αν το κάνουν όλοι, είναι οκέι”.
*Μπορεί να μην θέλαμε να πούμε ψέματα, αλλά κάποιος φίλος μας να είπε πως είναι η καλύτερη στρατηγική. Και όλοι ξέρουν πως οι φίλοι μας δίνουν τις καλύτερες συμβουλές.
*Κάποια φορά έτυχε να πούμε ψέματα, να δούμε καλά αποτελέσματα (δεν είναι όλα τα IQ ίσα κι όμοια, άλλωστε) και απλά αποφασίσαμε να γίνει η μέθοδός μας.
*Για να είμαστε ειλικρινείς, πιστεύουμε ότι τις περισσότερες φορές, η απάντηση είναι απλή: Είναι ζήτημα αγένειας και κακών τρόπων.
Όλοι έχουμε πει μικρά ψεματάκια όταν φλερτάρουμε. Και λέμε μικρά, επειδή αναφερόμαστε σε φλερτ που συμβαίνει πρόσωπο με πρόσωπο. Αν είναι να πιάσουμε και οτιδήποτε συμβαίνει online, τότε δεν θέλουμε καν να υπολογίσουμε το ποσοστό αλήθειας που υπάρχει σε έναν μέσο διάλογο στο Tinder.
Γιατί, όμως, το κάνουμε αυτό; Γιατί παγιδεύουμε τον εαυτό μας, παρουσιάζοντας μία εικόνα καλύτερη από την πραγματικότητα, ακόμα κι αν ξέρουμε ότι θα είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε από κοντά; Αυτές είναι οι θεωρίες μας…
*Μισούμε να αντιμετωπίζουμε άβολες καταστάσεις, οπότε προτιμούμε να φλομώσουμε το άλλο άτομο στα ψέματα, για να βγούμε από τον κόπο να πούμε ξεκάθαρα ότι δεν ενδιαφερόμαστε και τόσο.
*Μερικές φορές είναι θέμα απλού, αγνού εγωισμού. Θέλουμε να νιώσουμε καλύτεροι απ’ ό,τι είμαστε, άρα παρουσιάζουμε την ανάλογη εικόνα. Χωρίς να μας ενδιαφέρει ότι μιλάμε με έναν άνθρωπο, που έχει αισθήματα και μπορεί να πληγωθεί.
*Άλλες, πάλι, φορές, μπορεί να έχουμε παραμείνει single για υπερβολικά πολύ καιρό, άρα θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην μας ξεφύγει η πρώτη ευκαιρία που θα εμφανιστεί.
*Τι συμβαίνει όταν δεν είμαστε κι εμείς σίγουροι τι είναι αυτό που θέλουμε; Λέμε ψέματα, λογικά. Σε ‘σένα, στον εαυτό μας, σε ολόκληρο το σύμπαν.
*Ίσως το να λέμε ψέματα στο φλερτ, στα ραντεβού και στις σχέσεις να έχει γίνει πλέον τόσο μεγάλο κομμάτι του πολιτισμικού μας DNA, που το κάνουμε χωρίς καν να το σκεφτόμαστε. Επειδή, όπως θα σου επιβεβαιώσει κάθε οχτάχρονο, “Αν το κάνουν όλοι, είναι οκέι”.
*Μπορεί να μην θέλαμε να πούμε ψέματα, αλλά κάποιος φίλος μας να είπε πως είναι η καλύτερη στρατηγική. Και όλοι ξέρουν πως οι φίλοι μας δίνουν τις καλύτερες συμβουλές.
*Κάποια φορά έτυχε να πούμε ψέματα, να δούμε καλά αποτελέσματα (δεν είναι όλα τα IQ ίσα κι όμοια, άλλωστε) και απλά αποφασίσαμε να γίνει η μέθοδός μας.
*Για να είμαστε ειλικρινείς, πιστεύουμε ότι τις περισσότερες φορές, η απάντηση είναι απλή: Είναι ζήτημα αγένειας και κακών τρόπων.
