Σχέσεις 2016: Αυτά που δεν θα κάναμε ποτέ παλιότερα
Τα δεδομένα των σχέσεων έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία είκοσι χρόνια. Και δεν είμαστε σίγουροι πώς να νιώσουμε για αυτό.
Πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η μόδα, η τεχνολογία, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε ολόκληρα πολιτικά κινήματα… και οι σχέσεις. Συγκεκριμένα, ο τρόπος με τον οποίο αρχίζει μία σχέση σήμερα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πώς ήταν τα πράγματα στα 90s. Ή και στην δεκαετία του 2000. Νομίζουμε ότι μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως η συλλογική μας ερωτική ζωή το 2016 έχει γίνει ένα τεράστιο μπέρδεμα.
Και, ξεκινάμε, λοιπόν. Είκοσι (ή και δέκα) χρόνια πριν…
*…δεν θα λέγαμε ποτέ ότι “μιλάμε” με ένα άτομο που πρακτικά βγαίνουμε και κάνουμε αποκλειστικά σεξ εδώ και τέσσερις μήνες.
*…δεν θα είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα με την φράση “τα έχουμε”. Δεν θα ακούσεις άτομο κάτω των 30 να το ξεστομίσει αυτό.
*…μιλούσαμε στο τηλέφωνο περισσότερο από ό,τι με μηνύματα. Που, εντάξει, τεχνολογία. Αλλά όντως δεν μιλάμε σχεδόν καθόλου στο τηλέφωνο.
*…ζητούσαμε από ένα άτομο να “βγούμε”, και μπορεί να λέγαμε και την λέξη “ραντεβού”. Το 2016, η λέξη ραντεβού προκαλεί αναφυλακτικό σοκ σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, και έχει αντικατασταθεί από το πιο χαλαρό, πιο ασαφές “αράζουμε”.
*…δεν είχαμε γράψει ολόκληρα βιβλία με τους κανόνες του πώς να απαντάς σε μηνύματα, πόση ώρα μετά να απαντάς και τι να κάνεις αν διάβασε το μήνυμά σου και σε αγνόησε. Βασικά, τότε δεν είχαμε ιδέα αν ένα μήνυμα διαβάστηκε, και μετά από πέντε μέρες σιωπής, απλά αποδεχόμασταν πως δεν μας θέλει, ή πέθανε.
*…δεν υπήρχε Tinder. Άρα οι άνθρωποι δεν ήταν απλά φωτογραφίες στις οποίες απαντούσες με ναι και όχι. Και, κατά συνέπεια…
*…δεν είχαμε την δυνατότητα, στα απαίσια ραντεβού, να ανοίξουμε το Tinder στα κρυφά για να δούμε αν υπάρχει κάτι πιο ενδιαφέρον σε ακτίνα δύο χιλιομέτρων.
…δεν είχαμε την δυνατότητα να κάνουμε printscreen ολόκληρους διαλόγους και να τους αναλύουμε με όλους μας τους φίλους. Ο θεός να έχει καλά τον τύπο που σκέφτηκε το printscreen.
…δεν μπορούσαμε να μάθουμε για τις προηγούμενες σχέσεις των συντρόφων μας, εκτός κι αν κουτσομπολεύαμε, ή τους ρωτούσαμε ευθέως. Πλέον, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι λίγο καλό (και ύ π ο υ λ ο) ψάξιμο στα social media.
Εμείς θα πούμε ότι παρά το μπέρδεμα, τους κανόνες και τον πανικό, τουλάχιστον διασκεδάζουμε. Εσείς τι πιστεύετε…;
Και, ξεκινάμε, λοιπόν. Είκοσι (ή και δέκα) χρόνια πριν…
*…δεν θα λέγαμε ποτέ ότι “μιλάμε” με ένα άτομο που πρακτικά βγαίνουμε και κάνουμε αποκλειστικά σεξ εδώ και τέσσερις μήνες.
*…δεν θα είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα με την φράση “τα έχουμε”. Δεν θα ακούσεις άτομο κάτω των 30 να το ξεστομίσει αυτό.
*…μιλούσαμε στο τηλέφωνο περισσότερο από ό,τι με μηνύματα. Που, εντάξει, τεχνολογία. Αλλά όντως δεν μιλάμε σχεδόν καθόλου στο τηλέφωνο.
*…ζητούσαμε από ένα άτομο να “βγούμε”, και μπορεί να λέγαμε και την λέξη “ραντεβού”. Το 2016, η λέξη ραντεβού προκαλεί αναφυλακτικό σοκ σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, και έχει αντικατασταθεί από το πιο χαλαρό, πιο ασαφές “αράζουμε”.
*…δεν είχαμε γράψει ολόκληρα βιβλία με τους κανόνες του πώς να απαντάς σε μηνύματα, πόση ώρα μετά να απαντάς και τι να κάνεις αν διάβασε το μήνυμά σου και σε αγνόησε. Βασικά, τότε δεν είχαμε ιδέα αν ένα μήνυμα διαβάστηκε, και μετά από πέντε μέρες σιωπής, απλά αποδεχόμασταν πως δεν μας θέλει, ή πέθανε.
*…δεν υπήρχε Tinder. Άρα οι άνθρωποι δεν ήταν απλά φωτογραφίες στις οποίες απαντούσες με ναι και όχι. Και, κατά συνέπεια…
*…δεν είχαμε την δυνατότητα, στα απαίσια ραντεβού, να ανοίξουμε το Tinder στα κρυφά για να δούμε αν υπάρχει κάτι πιο ενδιαφέρον σε ακτίνα δύο χιλιομέτρων.
…δεν είχαμε την δυνατότητα να κάνουμε printscreen ολόκληρους διαλόγους και να τους αναλύουμε με όλους μας τους φίλους. Ο θεός να έχει καλά τον τύπο που σκέφτηκε το printscreen.
…δεν μπορούσαμε να μάθουμε για τις προηγούμενες σχέσεις των συντρόφων μας, εκτός κι αν κουτσομπολεύαμε, ή τους ρωτούσαμε ευθέως. Πλέον, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι λίγο καλό (και ύ π ο υ λ ο) ψάξιμο στα social media.
Εμείς θα πούμε ότι παρά το μπέρδεμα, τους κανόνες και τον πανικό, τουλάχιστον διασκεδάζουμε. Εσείς τι πιστεύετε…;
